حضور مقامات سیاسی و امنیتی کویتی از جمله امیر این کشور در محل انفجار نشاندهنده نگرانی شدید آنان و کوشش برای جلوگیری از خشم عمومی است؛ ولیکن بدیهی است که این گونه واکنش ها، نخواهد توانست نقش چندانی در اثبات حسن نیت مقامات کویتی ایفا کند

      بعد از گذشت حدود یک ماه از وقوع انفجار تروریستی در مسجد شیعیان قطیف عربستان و پس از گذشت یک هفته از انفجار خودروهای بمب گذاری شده در برابر چهار مسجد شیعیان در پایتخت یمن ( مسجد حشوش در منطقه جیراف،  مسجد الکبسی در منطقه زیره،  مسجد قباط الخضره  و  مسجد قبة المهدی)،  پایتخت کویت نیز روزجمعه ( پنجم تیرماه) شاهد یک حرکت تروریستی علیه یکی از بزرگترین مساجد شیعیان این کشور بود. دراین اقدام تروریستی، فردی به نام "ابو سلیمان الموحد" که از اعضای گروهک داعش و از اتباع عربستان بود، کمربند انفجاری خود را داخل مسجد امام صادق(ع) واقع در منطقه «الصوابر» منفجر کرد و درحالی که بیش از دوهزارتن از شیعیان روزه دار مشغول برگزاری نماز ظهر بودند، صفوف نماز جماعت را به خاک وخون کشید. بنا به گفته وزیر بهداشت کویت، دراین حمله تروریستی، 27 نفر از نمازگزاران روزه دار شهید و227 نفر دیگر مجروح شدند و به بخش های داخلی این مسجد نیز ازجمله قفسه های قرآن، آسیب های جدی واردشد. در واکنش به این حادثه، بسیاری از شخصیت های سیاسی ومذهبی در دنیای اسلام، تعدادی از سازمان ها و مجامع بین المللی و همچنین تعداد قابل ملاحظه ای از دولت های جهان، این حمله تروریستی را محکوم کرده و بر ضرورت مجازات عاملین آن تاکید کردند. در این حال مقامات سیاسی و امنیتی کویت از جمله امیر این کشور، با حضور در محل انفجار وتأکید بر دستگیری عاملان این حمله تروریستی، نگرانی خود را از گسترش دامنه خشم عمومی به نمایش گذاشتند
      در باره این تازه ترین جنایت گروهک تروریستی- تکفیری داعش، نکات تحلیلی فراوانی وجود دارد که در ذیل به مهمترین آن ها می پردازیم:
1- حادثه مسجد امام صادق (ع) کویت را (که گروهک تروریستی– تکفیری داعش، مسئولیت آن را طی اطلاعیه ای به عهده گرفته )، باید یکی دیگر از ثمره های تلخ  و تأسف بار تلاش های استعماری در عصر حاضر دانست که بذر آن در محافل و مکاتب وهابی و تکفیری کاشته شده و با کمک های مالی حکومت های ارتجاعی منطقه، پرورش پیدا کرده است و اینک پیامدهای زیانبار آن، نه تنها کلیه مسلمانان اعم شیعه یا سنی، بلکه اسلام را به معنی یک مکتب انسان ساز و رهایی بخش نشانه رفته است.
2- این حادثه باردیگر این واقعیت را به همه ملت ها و دولت های منطقه گوشزد می کند که تروریسم تکفیری از مهمترین وخطرناک ترین تهدیدات است و همه کشورها باید مبارزه با این پدیده شوم را  جدی بگیرند و رژیم هایی که تغذیه مالی و فکری این گروهک های جنایتکار را در اولویت سیاست‌های امنیتی خود قرار داده اند، افشا  نمایند؛ ضمن آنکه در عرصه عمل نیز ساز و کارهای جمعی و منطقه‌ای را برای ریشه کن کردن این پدیده فراهم کنند.
3- کویت از نظر مساحت کشور کوچکی است که حدود یک صدم ایران (یک  نود و دوم ) مساحت دارد و از نظر جمعیت نیز، جمعیت این کشور از  سه و نیم میلیون نفر یعنی یک بیستم جمعیت ایران فراتر نمی رود، بنابراین روشن است  که کنترل و نظارت بر رفت و آمد تروریست های تکفیری عضو داعش به کویت، و به ویژه کنترل  مبادی خروجی و ورود اتباع عربستان به این کشور،  نه فقط به هیچ وجه دشوار نیست، بلکه با توجه به وجود ابزارهای جدید پلیسی (که دولت کویت قدرت خرید آن را دارد) بسیار آسان به نظر می رسد. اینجاست که این پرسش مطرح می شود که: به چه علت در این باره اهمال ورزی شده  و چه عواملی در این قصور نقش داشته اند
 4-همانگونه که گفته شد حضور مقامات سیاسی و امنیتی کویتی از جمله امیر این کشور در محل انفجار نشاندهنده نگرانی شدید آنان و کوشش برای جلوگیری از خشم عمومی است؛ ولیکن بدیهی است که این گونه واکنش ها، نخواهد توانست نقش چندانی در اثبات حسن نیت مقامات کویتی ایفا کند زیرا  که در عرصه عمل تنها جنبه تبلیغاتی دارد و درواقع  نوشدارویی بعد از مرگ سهراب محسوب می شود. در واقع مردم کویت انتظارآن را داشتند تا دولت این کشور، پیش از وقوع این حادثه بسیار تاسف آور، تحرکات داعش در کشورهای منطقه  را هشداری جدی تلقی کند و زمینه ممانعت از تکرار آن را  در این کشور فراهم نماید. .
5- در هفته های اخیر، نظیر این نوع انفجارها، مکررأ در یمن به وقوع  پیوسته است( علاوه بر چهار مسجد شیعیان صنعا، مساجد متعدد دیگری در استان های مختلف یمن هدف بمبگذاری  های گروهک تروریستی تکفیری داعش بوده است )  اما  به طور همزمان، مردم یمن و نماز گزاران روزه دار این کشور به وسیله هواپیماهای ائتلاف سعودی نیز ( که حکومت کویت یکی از اعضای آن است) مورد پرحجمترین بمباران ها قرار گرفته و صفوف نمازشان به خاک وخون کشیده شده است .در واقع به این علت است که  مقامات کویتی چه بخواهند یا نخواهند، از دید مردم منطقه، همانند مقامات ریاض با گروهک تروریستی داعش  در یک صف قرار می گیرند  و از این لحاظ، ادعای مخالفت آن ها با داعش، از جانب افکار عمومی پذیرفته نمی شود.
6 –یکی از  گمانه های تحلیلی آنست که مقامات ریاض در مقطع اخیر در صددند تا با کشاندن حرکت های تروریستی به دیگر امیرنشین های خلیج  فارس،  آن ها را در جنایات تروریستی خود ( به ویژه در یمن ) شریک کنند  و  شرایط وانفسایی را که به آن دچار شده اند به دیگر حکومت های عرب منطقه تعمیم دهند .