به گزارش
خبرگزاری تقریب، تردیدی نیست که نقش نخستین و اصلی روحانیت و فلسفه وجودی آنان، هدایت و رهبری دینی مردم و آشنا کردن متدینان به راه و رسم دینداری است اما روحانیت شیعه در طول تاریخ فراتر از این رسالت خطیر، در عرصههای عملی به ویژه در جهاد و مبارزه نیز نه تنها همگام و همراه مردم بودهاند، بلکه در مواضع خطر نقش پیشگامی را نیز داشتهاند. حضرت امام خمینی در باره این نقش فراگیر روحانیت میفرمایند: «روحانیون مبارز و متعهد به اسلام در طول تاریخ و در سختترین شرایط همواره با دلى پر از امید و قلبى سرشار از عشق و محبت به تعلیم و تربیت و هدایت نسلها همت گماشتهاند و همیشه پیشتاز و سپر بلاى مردم بودهاند؛ بر بالاىدار رفتهاند و محرومیتها چشیدهاند؛ زندانها رفتهاند و اسارتها و تبعیدها دیدهاند؛ و بالاتر از همه، آماج طعنها و تهمتها بودهاند؛ و در شرایطى که بسیارى از روشنفکران در مبارزه با طاغوت به یاس و ناامیدى رسیده بودند، روح امید و حیات را به مردم برگرداندند و از حیثیت و اعتبار واقعى مردم دفاع نمودهاند». نمونه بارز این واقعیت، جریان انقلاب اسلامی ایران به ویژه جنگ تحمیلی بوده است که روحانیت اصیل در تمام مواضع حساس و پرخطر پیشگام مردم بوده و در این راه نیز هزاران شهید و جانباز تقدیم کرده است. یکی از همین عرصههای پرچالش که روحانیت شیعه نقش بیبدیل خود را به خوبی ایفا کرده و افتخاری به افتخارات خود افزوده است، اردوگاههای مخوف اسارت در دوره جنگ تحمیلی است.