شب‌ها در مساجد نوای روح‌انگیز و معنوی قرآن چه زیبا طنین انداز می‌شود و حافظان، تالیان و قاریان قرآن هر شب در نمازهای تراویح با تلاوتِ پاره‌ای از قرآن به جسم و روح، صفا، طراوت و شادابی می‌بخشند و سیاهی و زنگارها را از دل می‌زدایند.
اشتراک گذاری :
سینا سعادتمند یکی از نویسندگان اهل سنت در استان سیستان و بلوچستان در توصیف ماه رمضان، در یادداشتی نوشت: ماه رمضان ماه نزول قرآن و نزول خیرات و برکات آسمانی و زمینی است و فرصتی‌ست تا بندگان پس از مدّت‌ها و ماه‌ها زندگی در فراز و فرودهای دنیا، ارتباط خود را با پروردگارشان تجدید و تقویت کنند و او را آن‌گونه که شایسته و زیبنده اوست، بشناسند و عبادت کنند.
مسلمانان در این ماه مبارک متفاوت و با شمایل عبادی و اخلاقی خاصّی زندگی می‌کنند تا خداوند را در تمامی احوال و شئون زندگی به خوبی حس کنند و در کردار و رفتار خویش از او حساب ببرند و بر اساس موازین و معیارهایی که او برای زندگی بشر تدوین نموده است،جهت رسیدن به موفقیت و سعادت، عمل کنند.
در این ماه مبارک، اقبال مردم به عبادت و طاعت پروردگار پُررنگ‌تر است و مساجد و مراکز عبادی از شور و حال خاصّی برخوردار هستند. فضای ایمانی، معنوی و قرآنی بر مجالس حسنه حکم‌فرماست و با اسیر شدن شیاطین سرکش در این ماه، انسان‌ها برای عبادت پروردگار و خدمت به خلق انگیزه، شور و شعف بیشتری پیدا می‌کنند.
مسلمانان در این ماه، روزها را بنا بر دستور پروردگار روزه می‌گیرند و با امساک نفس خویش از خوراکی‌ها و آشامیدنی‌ها و لذّت‌های دنیا و پرهیز از انجام معاصی از قبیل دروغ، تهمت، غیبت و… خود را می‌سازند و با تهذیب نفس، راه رستگاری و سعادت را می‌پیمایند.
در این ماه و در هنگامه‌ی غروب خورشید، سفره‌های افطار به گستردگی سفره‌ی نعمت‌های باری تعالیٰ پذیرای مهمانان خدا در لحظه‌ی افطار است و روزه‌داران با نزدیک شدن به لحظات عرفانی افطار، به دعا و نیایش می‌پردازند و آرایشی زیبا از شکوهِ بندگی و اطاعت پروردگار را به نمایش می‌گذارند.
شب‌ها در مساجد نوای روح‌انگیز و معنوی قرآن چه زیبا طنین انداز می‌شود و حافظان، تالیان و قاریان قرآن هر شب در نمازهای تراویح با تلاوتِ پاره‌ای از قرآن به جسم و روح، صفا، طراوت و شادابی می‌بخشند و سیاهی و زنگارها را از دل می‌زدایند.
خداوند در این ماه شبی به نام ”شب قدر“ را قرار داده است که اگر قدر داده شود، ارزش آن شب از هزار ماه بیشتر است؛ این شب دارای اهمّیت، شرافت و عظمت ویژه‌ای است؛ عمل و احیای این شب، اجر بی‌نظـیر و فوق‌العاده‌ای را داراست.
آری! خداوند روزه را مشروع گردانید و به آن ویژگی بخشید تا انسان‌ها با پرهیز مؤقت از خوردن و آشامیدن و لذّت‌های جنسی به تکامل و رفعت سجابای اخلاقی و عرفانی نایل آیند و مروارید گرانبهایی به نام «تقوا» را حاصل کنند که آنان را از افسارگسیختگی و بی‌بندوباری در زندگی مصون می‌دارد.
خداوند روزه رمضان را مشروع گردانید تا اغنیا و ثروتمندان، حال فقرا و گرسنگان را بهتر درک کنند و چند روزی را با گرسنگی و سختی آنان سپری کنند تا با عمیق‌تر شدن حسّ انسان‌دوستی و مهـرورزی، انسان‌ها نسبت به یکدیگر مهربان‌تر باشند و در سختی‌ها و مشکلات اجتماعی زندگی با شتاب بیشتری به یاری و کمک یکدیگر اقدام کنند.
رمضان ماه بندگی خدا است؛ اگر این بندگیْ صحیح و دور از ریا، تظاهر و بدعت صورت گیرد، رحمت و مغفرت الهی و آزادی گردن‌ها از آتش دوزخ، دستاوردهای هنگفت آن هستند.
امید که همه‌ی ما استفاده‌ی همه‌جانبه و پرشوری از ظرفیت‌های معنوی ماه مبارک رمضان داشته باشیم و از لحظات طلایی آن به بهترین شکل ممکن بیشترین بهره را ببریم.
تلاوت قرآن همراه با تدبّر در معانی و مفاهیم متعالی آن، کثرت انجام نوافل و عبادت در شب، کمک به نیازمندان، ایتام و مستمندان، اطعام مساکین، اهتمام و برآورده نمودن نیازهای زندگی فقرا، ایتام، خانواده‌های بی‌سرپرست و بدسرپرست و… توجه ویژه به خدا و احکام الهی و ذکر و تسبیح، برخی از اعمال نیک و خیرخواهانه‌ای هستند که در ماه رمضان ارزش و ثواب‌شان چند برابر است و در روز رستاخیز کفه‌ی ترازوی اعمال نیک را سنگین‌تر خواهند کرد.
