دولت های غربی و متحدین مرتجع منطقه ای اشان، به رغم تحمل شکست ها و ناکامی های پی در پی، در صددند تا آنچه را که موفق نشدند، طي چهار سال ونیم خونريزي و خشونت در سوریه، به دست آورند، اینک از طريق مذاكره و بکارگیری ترفندهای دیپلماتیک، به آن دست یابند.
اشتراک گذاری :
پیروزی های میدانی نیروی مردمی و ارتش سوریه در جبهه های جنوب، شرق و به ویژه در شمال، نه تنها نتیجه تغییر معادلات نظامی در این کشور، بلکه نشاندهنده آغاز روندی است که آینده سیاسی سوریه را رقم خواهد زد و بسیاری از محاسبات رژیم های ارتجاعی منطقه و حامیان غربی آن ها را به کلی به هم خواهد ریخت؛ همچنان که مقاومت وایستادگی تحسین برانگیز و افسانه ای مردم این کشور طی چهارسال و نیم گذشته، سبب شد تا کلیه طرح های براندازانه علیه دمشق خنثی شود و مخالفان بین المللی و منطقه ای نظام سیاسی سوریه را به تغییر راهبرد ها و تاکتیک های اشان ناگزیر سازد. امری که با نگاهی به عقب نشینی های مشترک غرب و ارتجاع منطقه در نشست گذشته «وین»، کاملاً آشکار است و نقش ایستادگی و مقاومت مردم سوریه را در پیدایش آن به ثبت می رساند.
حال در آستانه برگزاری دومین نشست «وین»، ملت و دولت سوریه، پیروزی های چشمگیر تازه ای را در قلع وقمع گروهک های تکفیری مزدور، کسب کرده واین خشن ترین گروهک های تروریستی در دوران معاصر را به پذیرش شکست و عقب نشینی های آشکار مجبور کرده اند، موفقیت بسیار مهم و راهبردی ارتش سوریه در عملیات شکست حصر پایگاه هوایی «کویرس» واقع در شمال این کشور و پاکسازی بخش های بسیار وسیعی دراستان های «اِدلب» و «حلب»، به معنی در اختیار گرفتن برگ برنده ای است که بر نشست «وین» تاثیر خواهد گذارد و سوریه وکشورهای دوست وحامی این کشور را در موقعیتی برتر قرار خواهد داد.
البته دولت های غربی و متحدین مرتجع منطقه ای اشان، به رغم تحمل شکست ها و ناکامی های پی در پی، در صددند تا آنچه را که موفق نشدند، طي چهار سال ونیم خونريزي و خشونت در سوریه، به دست آورند، اینک از طريق مذاكره و بکارگیری ترفندهای دیپلماتیک، به آن دست یابند. واین موضوعی است ، نشست وین را به نشستی پرچالش وجنجالی تبدیل خواهد کرد و باردیگر فاصله طولانی موجود میان طرف های شرکت کننده در این نشست را آشکارخواهد ساخت .پیداست که در نشست وین، دولتهای غربی وارتجاع منطقه در صدد خواهند بود تا زمینه های ایجاد منطقه ای بدون حضور نیروهای انقلابی و بدون وجود جبهه مقاومت را فراهم کنند و این درحالی است در طرف مقابل، مردمی ترین اهداف، یعنی ایجاد منطقه ای عاری ازحضور و مداخله قدرت های استعمار در سرلوحه برنامه ها قرار گرفته و رهایی ملت ها از چنگال رژیم های مستبد و دیکتاتوری منطقه را نیز آرزو می کند. حال در چنین شرایطی، بدیهی است که نشست وین نخواهد توانست زمینه های نزدیک شدن این دو جبهه را به یکدیگر، به آسانی و با برگزاری گفتگوهای یک روزه یا دوروزه، بوجود آورد.
