ديلي تلگراف: ایران در عین حال که فعالیت های هسته ای خود را محدود کرده و بازرسی های سرزده را پذیرفته، همچنان ظرفیت قابل توجهی از غنی سازی و دانش فنی بالا را برای پیشبرد برنامه های هسته ای خود حفظ کرده است.

روزنامه دیلی تلگراف باچاپ مقاله پرفسور وین بوئن متخصص امنیت بین المللی و عدم اشاعه سلاح های هسته ای از دانشگاه کینگز کالج لندن، نوشت: هر دو طرف می توانند نتیجه این توافق را برای مخاطبان داخلی خود یک پیروزی تقلی کنند اما این سؤال بزرگ همچنان مطرح است که پیروز واقعی این معامله چه کسی بود؟

به گزارش خبرنگار تقریب (تنا) از لندن ، نویسنده در ابتدای این مقاله با اشاره به دیدگاه مخالفان این توافق که آن را بعنوان یک پاداش ازطرف غرب به ایران تلقی می کنند یادآور می شود که باید اذعان داشت که هیچ معامله جایگزینی برای حل وفصل بیش از یک دهه مناقشات سیاسی وهسته ای بین ایران غرب وجود نداشت .

پرفسور بوئن در ادامه می نویسد برای قدرتهای غربی این توافق از این منظر قابل اهمیت است که می تواند عناصر برنامه هسته ای ایران را برای دستیابی به بمب اتم به عقب برگرداند وفاصله زمانی دست یافتن تهران به سلاح هسته ای را طولانی تر کند اما درمقابل این معامله به ایران اجازه خواهد داد تا مقدار قابل توجهی از برنامه های هسته ای خود را حفظ کند درحالیکه در قبال آن ،تحریم های اقتصادی ومالی با اجرایی شدن توافق نهایی از میان برداشته خواهد شد .

نویسنده در ادامه می افزاید گرچه چرخش های ظریف دیپلماتیک باعث بوجود آوردن شرایط این توافق شد اما واقعیت این است که ایران در عین حال که فعالیت های هسته ای خود را محدود کرده و بازرسی های سرزده را پذیرفته همچنان با یک ظرفیت قابل توجهی از غنی سازی و دانش فنی بالا برای پیشبرد برنامه های هسته ای خود باقی مانده است، ضمن اینکه توافق بدست آمده در لوزان به طور ضمنی استراتژی ایران را برای توسعه برنامه های هسته ای به منظور مصون سازی خود در منطقه خاورمیانه به رسمیت شناخته و به آن مشروعیت بین المللی بخشیده است.

دیلی تلگراف آنگاه در ادامه این مقاله اعتراف می کند که ایران نشان داد که چگونه می توان از روند دیپلماتیک به عنوان ابزاری برای مانور و ایجاد فشار بهره برداری کرد.
تهران پتانسیل های برجسته ای برای توسعه اهداف غیرنظامی هسته ای خود دارد و درحالی که بعنوان یک عضو معاهده ان پی تی در آینده باقی می ماند این امکان برای او وجود خواهد داشت که بدون از دست دادن قابلیتهای مصون سازی خود ،به تعامل دوباره با جامعه بین المللی بازگردد.

این مقاله همچنین می افزاید: گرچه مسیر تحریم ها برای ایران مشکل ساز بود و خسارت زيادي به اقتصاد این کشور وارد کرد اما ایران در دستیابی به قابلیت های مصون سازی خود موفق بود .کاری که برخی کشور های دیگر از جمله لیبی نتوانستند انجام دهند.

استاد دانشگاه کینگز کالج لندن در بخش دیگری از مقاله خود نوشت: درحال حاضر ماهیت چالش هسته ای ایران تغییر کرده و مصونیت هسته ای ایران جزیی از واقعیت زندگی در خاورمیانه است و این واقعیت باید اساس مسئولیت بین المللی را تشکیل دهد.