تبعیض نژادی و قومی از عوامل گسترش پدیده «اسلام هراسی» در کشورهای غربی به ویژه فرانسه و از عوامل تشدید نفرت پراکنی علیه اسلام و مسلمانان است.
«فرانسه در حصار لائیسم و نژادپرستی دینی»/ تبعیض نژادی از عوامل گسترش «اسلامهراسی» در غرب
hmsalgeria , 31 تير 1402 ساعت 16:21
تبعیض نژادی و قومی از عوامل گسترش پدیده «اسلام هراسی» در کشورهای غربی به ویژه فرانسه و از عوامل تشدید نفرت پراکنی علیه اسلام و مسلمانان است.
به گزارش خبرگزاری تقریب، «حمدادوش ناصر» در یادداشتی در سایت «حركة مجتمع السلم» با عنوان «فرانسه در حصار لائیسم و نژادپرستی دینی» آورده است: از زمان روشن شدن شراره انقلاب فرانسه در سال 1789 میلادی، جنبش لائیسم در این کشور فصول و مراحل فاجعه باری از خون ریزی را پشت سر گذاشته است که از مهمترین نتایج آن در سطح سیاسی: لائیسم رادیکالی در حالتی خشن میان دین و سیاست یا کلیسا و حکومت بود.
لائیسم در فرانسه ویژگی خاص خود را داشت به طوری که کلیسای کاتولیک، خود را با هویت ملی فرانسه تطبیق داد. هویتی که مستلزم به کارگیری حجم زیادی از خشونت به خاطر جداسازی دین و دنیابود لذا جنگهایی به خاطر مذهب آغاز شد اما پایان آن، بر اساس سیاست رقم خورد.
واکنشهای بسیار تند و خشنی علیه کلیسا به راه افتاد که سردمداران آن، فلاسفه بودند که آن را به نام ایدئولوژی عقل و منطق از خود نشان دادند که این واکنشها سبب از بین رفتن محوریت دین مسیحی تحریف شده در اندیشه سیاسی فرانسه شد و مرزهای ابهام آوری را در تبعیض میان «روح دین» و «روح آزادی» شکل داد و این امر، لائیسم فرانسوی را از تسامح دینی که ویژگی متمایز لائیسم در کشورهای غربی دیگر بود، متمایز کرد.
در شرایطی که فرانسه به عصر لائیسم خالص و مدرنیته درخشان مباهات میورزید، جنگهای مذهبی و صلیبی را به راه انداخته بود. پس از آنکه، فرانسه خود را حامی کلیسای کاتولیک و حامی تبلیغ و نشر مسیحیت قلمداد میکرد، بُعد دینی مسیحی، نقش بزرگی در اشغال کشورها و سلطه بر ملتها ایفا کرد.
شارل دهم پادشاه فرانسه در سخنرانی روز دوم مارس 1830 میلادی در حالی که برای اشغال الجزایر آماده میشد، مدعی شده بود که این جنگ به نفع همه مسیحیان ومسیحیت است.
نویسنده حاکم الجزایر در سال 1832 میلادی گفته بود: «آخرین روزهای اسلام نزدیک شده و طی بیست سال آینده، الجزایر خدایی جز مسیح نخواهد داشت».
ژنرال «بیگو» میگوید:«سرزمین الجزایر، سرزمین حاصلخیزی برای کاشت بذر مسیحیت است، اما اعراب تنها زمانی میتوانند جایی در آن داشته باشند که همگی مسیحی شوند.»
همانطور که تعصب مسیحی و پیشینه صلیبی، نقش و تاثیر قدرتمندی در ارتش آن زمان فرانسه داشتند، ارتشی که کشیشهای مسیحی، آن را همراهی کردند و پادشاه فرانسه در آن زمان خطاب به آنها گفته بود: «خواسته ما این است که شما در تمام کلیساها دعا کنید و از خداوند بخواهید حامی پرچم ما باشد و پیروزی را به ما هدیه دهد».
فرانسه برای از بین بردن هویت اسلامی الجزایر، از لائیسم بهره برداری کرد و مساجد و مدارس قرآنی و اوقاف اسلامی را به کلیساهای مسیحی و پادگانهای نظامی و اسطبلهای حیوانات تبدیل کرد.
یکی از ژنرالهای ارتش فرانسه در آن زمان درباره این اقدامات صلیبی گفته بود:«ما باید سرزمین الجزایریها را به کشور مسیحی تبدیل کنیم، این پیام ما است..» این اظهارات ماهیت لائیک فرانسه را برملا کرد.
در ادامه این مقاله آمده است: اگر فرانسه را دختر بزرگ کاتولیک قلمداد کنیم، همین کشور، قانون مشهور جدایی کامل میان کلیسا و حکومت را در سال 1905 میلادی تصویب کرد، اما سیر تاریخی حوادث نشان داد که لائیسم در فرانسه با گسترش مذهبی روزافزون در جامعه روبرو شد که نگرانی حکومت فرانسه را به دنبال داشت، طوری که وابستگی دینی سیاستمداران فرانسوی، جانبداری آشکار از «جامعه متدین و مذهبی» را شکل داد.
فرانسه نمیتواند نژادپرستی دینی خود علیه اسلام و مسلمانان را در پس لائیسم پنهان کند، چرا که اکثر روسای جمهور و وزیران و سیاستمداران فرانسوی هر چند در زندگی عمومی خود لائیک بودند، ولی در زندگی خصوصی خود متعهد و پایبند به دین بودهاند.
تبعیض نژادی و قومی از عوامل افزایش پدیده «اسلام هراسی» است که سبب تشدید نفرتپراکنی علیه اسلام و مسلمانان شده است.
در پایان این مقاله به تناقضات در خصوص ادعای آزادی و تعدی به آزادی عقیده و پوشش اشاره و آمده است: ویژگی یک بام و دو هوا و متناقض آزادی فرانسوی در تعدی به جوهره آزادی اعتقادات دیگران، تناقض میان لائیسم و ارزشهای جمهوری فرانسه در برخورد حذفی خود با هویت اسلامی را برملا کرده است.
این فرانسه بود که همین مسلمانان را در دهه شصت قرن گذشته از مستعمرات قدیمی خود برای رشد و پیشرفت فرانسه به اینجا کشاند، اما به مرحله تدوین قوانینی رسید که استفاده از نمادهای دینی در مدارس و فضاهای عمومی و ادارات را در پانزدهم مارس 2004 میلادی ممنوع اعلام کرد و در ادامه قانون منع پوشش را در سیزدهم جولای 201خ میلادی به تصویب رساند که آزادی زن مسلمان در پوشش شرعی یعنی حجاب و روبنده، هدف اصلی این قانون بود.
انتهای پیام/
کد مطلب: 600909