مسجد آبی یا همان مسجد سلطان احمد، در استانبول (ترکیه) یکی از زیباترین مساجد دنیا و از نمونه‌های منحصر به‌ فرد و شگفت‌انگیز معماری دوره امپراتوری عثمانی به‌شمار می‌آید.

مسجد سلطان احمد در بخش قدیمی استانبول واقع شده است، منطقه ای که پیش از سال ۱۴۵۳ مرکز قسطنطنیه و پایتخت امپراطوری بیزانس بود. این مسجد درست مقابل مسجد ایا صوفیه  قرار دارد و مطابق خواسته سازندگان آن، گنبد و مناره های مسجد آبی خط افق بخش قدیمی شهر استانبول را تحت تسلط خود درآورده است.

این مسجد در چند قدمی کاخ" تا پکاپی" قرار دارد، کاخی که محل اقامت سلاطین عثمانی تا سال ۱۸۳۵ بود و فقط تا ساحل بوسفوروس چند دقیقه‌ای فاصله دارد. اگر از دریا به مسجد نگاه کنید، قبه‌ها و مناره‌های مسجد در بخش قدیمی شهر برجسته هستند و هدف سازندگان هم ایجاد چنین چشم انداز زیبایی بوده‌است.

این مسجد به علت نقاشی های داخلی آن که اکثریت آن را رنگ آبی تشکیل داده در غرب به مسجد آبی شهرت یافته است. اگرچه این نقاشی ها و تزئینات آبی رنگ آن از تزئیتات اولیه آن محسوب نمی شد، از این رو از داخل مسجد خارج شد و امروزه محوطه داخلی آن چندان هم تداعی کننده رنگ آبی نیست.
به معمار این مسجد، "محمد آقا" دستور داده شده بود که به هیچ وجه نگران هزینه های ساخت زیباترین و باشکوه ترین مسجد مسلمانان در تمام جهان نبوده و تمام تلاش را برای زیباتر ساختن آن صورت دهد. زیر بنای این مسجد مکعبی شکل ۵۳ در ۵۱ متر محاسبه شده و مانند تمام مساجد جهان به نوعی طراحی شده است که هنگامی که مسلمانان برای اقامه نماز می ایستند رو به سمت مکه قرار گیرد، به نحوی که محراب مسجد مقابل آنها قرار دارد. 

از دیگر تزئینات داخلی مسجد می توان به آیات قرآن اشاره کرد که بسیاری از آنها توسط "سید قاسم قباری" نوشته شده که به عنوان بزرگترین خطاط و خوشنویس زمان خود محسوب می شد.

هنگام غروب آفتاب مسجد سلطان احمد به واسطه نورافکنهای رنگین منور و درخشان به نظر می رسد