اگر ورود به مباحث مهدويت، بريده از علما و منبع اصيل حوزه‌هاي علميه باشد، خواسته يا ناخواسته ختم به انحراف خواهد شد/ رسانه‌ها، طرح انديشه مهدويت را به ايامي خاص منحصر نكنند/

خبرگزاریتقريب(تنا):
حجت‌الاسلام والمسلمين دكتر صادق سهرابي، پژوهشگر و عضو هيئت علمي مؤسسه آينده روشن در گفت‌وگو با خبرنگار تقريب، خاستگاه مباحث مهدوي را به عنوان يك بحث تخصصي ديني،‌ حوزه‌هاي علميه و به ويژه حوزه علميه قم خواند و خطاب به همه منتظران ظهور حضرت حجت(عج) تأكيد كرد: منابع مباحث مهدوي، مربوط به حوزه كتاب، سنت و احاديث و روايات است و ورود به اين مباحث و بهره‌گيري از اين منابع نيز بدون سازوكارها و توانمندي‌هايي كه انديشمندان حوزوي واجد آن هستند، دشواري‌هايي را به دنبال خواهد داشت.

وي با اشاره به انحرافات در جامعه منتظر و انديشه مهدوي، ديدگاه‌ها در حوزه مهدويت را به سه دسته مجزا از هم تقسيم كرد و در اين‌باره گفت: در حوزه مباحث مهدوي، يا ديدگاه‌ها «ابتذالي» است يا «انتزاعي» و يا «اجتهادي». ديدگاه‌هاي ابتذالي آنهايي هستند كه مدام دم از ملاقات و تشرفات، آن هم به صورت كاذب مي‌زنند.

سهرابي درباره بحث تشرف به حضور حضرت(عج) گفت: ما تشرفات اصيل علما و پاكان در طول تاريخ را انكار نمي‌كنيم و به آن باور داريم؛ اما مي‌دانيم كه اينها به دنبال شهرت و ابراز آن نبوده‌اند؛ اما مراد ما از بعد ابتذالي اين بحث، حوزه‌اي است كه اين موضوع را به دكان و بازار تبديل كرده و براي عوامفريبي از آن استفاده مي‌كنند.

اين پژوهشگر مسائل ديني، در تشريح ديدگاه‌هاي انتزاعي نسبت به موضوع مهدويت نيز گفت: اين ديدگاه تنها ناظر به ارتباط قلبي و فردي است كه هيچ تأثيري در زندگي اجتماعي بشر ندارد.

سهرابي هر دو ديدگاه ابتذالي و انتزاعي را ديدگاه‌هاي انحرافي خواند و ادامه داد: دسته سوم از ديدگاه‌ها در موضوع مهدويت، ديدگاه كاملا اجتهادي است، مبتني بر تسلط بر كتاب و سنت و سازوكارهايي كه ما از آن به روش اجتهادي و مجتهدپرورانه ياد مي‌كنيم. جايگاه اين ديدگاه هم حوزه علميه است و علماي حوزوي صلاحيت ورود به اين مباحث را دارند.

وي تأكيد كرد: اين علما هستند كه بايد به منابع اصيل ورود پيدا كنند و مباحث فاخر را از كتاب و سنت و احاديث فراوان استخراج كنند؛ لذا اگر تمامي كساني كه علاقمند به اين حوزه هستند ارتباط خود را با اين منبع اصيل كه علماي حوزوي هستند، حفظ كنند اين آسيب‌ها به چشم نخواهد آمد ولي اگر ورود به مباحث مهدويت، بريده از علما و حوزه‌هاي علميه باشد و اگر بخواهند به طور مستقل، ارتجالا و خودكفا وارد اين حوزه شوند، خواسته يا ناخواسته دچار مشكلات و انحرافاتي خواهند شد. چون بايد اين مطالب از منابعي استخراج شود كه حوزه تخصصي علماي حوزوي است.

سهرابي در ادامه با انتقاد از عملكرد رسانه‌ها به ويژه صداوسيما در پرداختن به موضوع مهدويت گفت: البته اگر بخواهيم منصفانه اظهارنظر كنيم بايد تأمل بيشتري داشته و كار كارشناسي دقيق در اين زمينه انجام دهيم. ما يقين داريم به هر ميزان هم در زمينه مهدويت كار كنيم باز بايد عذر تقصير به درگاه حضرتش ببريم؛ اما متأسفانه كوتاهي‌هاي زيادي هم به چشم مي‌خورد. در همين صورت ظاهر هم احساس مي‌شود كار خيلي ضعيف است. خصوصا از منظر هنر فيلمسازي بايد در اين حوزه كار كرد. اين هم اهتمامي فراتر از اراده و اهتمام موجود را مي‌طلبد.

وي در پايان، با تأكيد بر اينكه «مبحث مهدويت مربوط به آينده صرف نيست»، گفت: انديشه مهدويت، مربوط في‌الحال ماست. امام، حي و حاضر فعلي ماست و اكنون نيز امام ماست كه به دلايل نبود شرايط در پرده غيبت به سر مي‌برد. امام عصر ما، اگر ما بخواهيم و شرايط و بسترهاي لازم را فراهم آوريم، قطعا ظهور خواهد كرد و آينده روشن و درخشاني را براي ما رقم خواهد زد. از اين رو، طرح مباحث مهدويت در حوزه رسانه نبايد به ايام خاصي همچون نيمه شعبان منحصر و محدود شود و متأسفانه رسانه‌ها و به ويژه رسانه ملي ما تاكنون در اين زمينه كوتاهي‌هاي بسيار داشته‌اند.