کارشناس مسائل سیاسی تأکید کرد:ادامه حیات حکومتی که بر مبنای مردم سالاری است، به آرای مردمی بستگی دارد.

به گزارش حوزه سیاست و اقتصاد خبرگزاری تقریب، «جعفر قناد باشی» کارشناس مسائل سیاسی با حضور در این خبرگزاری، پیرامون مفهوم مردم سالاری اظهار داشت:مردم سالاری معانی مختلفی دارد و در اصل به معنی نظام سیاسی است که مشروعیت آن مبتنی بر مردم باشد و مقبولیت مردمی داشته باشد؛ یکی از ارکان اصلی که به مردم سالاری مشروعیت می‌دهد، آرای مردمی است، ادامه حیات حکومتی که بر مبنای مردم سالاری است هم به آرای مردمی بستگی دارد.

وی با اشاره به این مطلب افزود:یکی از نمونه های مردم سالاری ایدوئولوژیک، مردم سالاری اسلامی است، در این مردم سالاری هم، آرای مردمی منبع مشروعیت است.

قناد باشی اظهار کرد:در منطقه غرب آسیا کشورهای انگشت شماری از جمله ترکیه، اردن، کویت، بحرین و... انتخابات صوری برگزار می کنند و آنچه به معنای دموکراسی است در این کشورها معنی ندارد و هیچ نشانه ای از مشارکت عمومی وجود ندارد؛ حکومت اکثر کشورهای منطقه ما حکومت های دیکتاتوری هستند و به آرای مردمی اهمیتی داده نمی‌شود.

وی خاطر نشان کرد:اگر در یک حکومت دینی آرای مردمی را نداشته باشیم، این حکومت را نمی توان دارای مردم سالاری دینی تلقی کرد؛ حکومتهای پادشاهی که در دنیای عرب شاهد هستیم و مورد حمایت آمریکا هستند،  بویی از مردم سالاری نبرده اند.

قناد باشی تصریح کرد:حکومتها باید منبع و پایگاهی برای تثبیت داشته باشند،منبع کشورهای مرتجع منطقه و کشور های متحد آمریکا خارج از کشورشان است؛ اما منبع قدرت حکومت هایی مثل ایران خود کشور است، منبع حکومت ما به عکس زمان شاه که وابسته به آمریکا و انگلیس بود، در داخل است و استقلال ما به خاطر اقتدار مردمی ما و حیات حکومت اسلامی ما وابسته به پشتیبانی مردمی است؛ ما وابسته به هیچ قدرتی نیستیم،نظام جمهوری اسلامی اقتدار خود را از مردم می‌گیرد؛ لذا هرچه حضور مردم در صحنه های مختلف از جمله انتخابات بیشتر باشد، نشان دهنده قدرت بیشتر ماست.

وی با اشاره به این مطلب افزود:مردم سالاری در ایران، مردم سالاری واقعی است، تمام ارکان کشور ما به نوعی انتخاب مردم است، این ضوابطی که ما برای اجرای دموکراسی داریم را از اسلام می‌گیریم، چرا که مردم هم به حکومت رأی داده اند هم به اسلام؛ لذا حکومت ما حکومت مردم سالاری دینی است.

قنادباشی با بیان اینکه، در بعضی کشورهای منطقه، مسأله بیعت را به عنوان دموکراسی قلمداد می‌کنند و حتی نشانه های کوچکی از دموکراسی ندارند و حکومتها برآیند انتخابات مردمی نیستند؛ تصریح کرد: دنیای غرب قبل از انقلاب اسلامی ایران از دموکراسی در جهان سوم طرفداری می کرد، چرا که آگاهی عمومی کم بود و انتخابات به نفع خود غربی ها بود، اما الان چون آگاهی در این کشورها بالا رفته،دیگر دنیای غرب شعار دموکراسی سر نمی‌دهد؛ غربی ها طی سی سال گذشته بیشترین پشتیبان حکومتهای پادشاهی و دیکتاتوری بوده‌اند؛ تحولی در شعار غرب به وجود آمده و دموکراسی از رأس شعار های آن خارج شده است.

انتهای پیام/