ماموستا قادری تصریح کرد: روزه سپری در مقابل بلا، مصائب و بیماریها ویروس ها است و حقیقتاً یک داروی معنوی و الهی در مقابل مسائل مبتلا به جامعه اسلامی می باشد.

ماموستا ملاقادر قادری عضو شورای عالی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی در گفتگو با خبرنگار حوزه اندیشه خبرگزاری تقریب پیرامون فضیلتهای ماه رمضان گفت: ماه مبارک رمضان یکی از ماه های مبارک و در حقیقت مدرسه‌ای است که از خداوند به ما ابلاغ شده است، هر سال در این مدرسه شرکت می کنیم و درس صبر، صدق و راستی، درستی، شجاعت و وحدت می آموزیم.

وی افزود: ماه رمضان، ماه همدلی و اتحاد  است؛ هنگامی که اذان گفته می شود، همه بر سر سفره جمع می شوند و با یک اذان روزه خود را باز می کنند و با یک اذان نماز به پا می دارند؛ یکی از بهترین عبادات روزه ماه مبارک رمضان است که خود  یکی از عوامل مهم وحدت و خیر و برکات به شمار می رود.

عضو شورای برنامه ریزی مدارس علوم دینی اهل سنت عنوان کرد:ماه مبارک رمضان در حقیقت قبل از نزول قرآن جایگاه و اهمیت، امتیاز و احترام خاصی نداشته است و مانند سایر ماه های دیگر بوده است؛ اما زمانی که قرآن در ماه مبارک رمضان نازل شد و ماه بهار قرآن قرار گرفت؛ این ماه در همه بین تمام ماه ها دارای امتیازی خاصی شد؛ پس این قرآن بوده است که به ماه مبارک رمضان جایگاه، منزلت و شانیت داده است.

ماموستا قادری ابراز داشت: روزه سپری در مقابل بلا، مصائب و ویروس ها است و حقیقتاً یک داروی معنوی و الهی در مقابل مسائل مبتلا به جامعه اسلامی می باشد؛ یکی از اهداف روزه داری این است که مسلمین روزه دار با تقرب و دعا از خداوند متعال بخواهند تا دنیا از شر بیماریها رهایی یابد؛ پس باید موقعیت مهم این ماه را درک کرده تا بتوانیم در جهت حفظ ایمان و ایجاد وحدت، گام های بلندی برداریم.    

وی در بخشی از این گفتگو در بیان جایگاه و شخصیت امیرالمومنین علی علیه السلام در بین مذاهب اسلامی گفت: امام علی علیه السلام مختص مذهب خاصی نیست، او در نزد همه مذاهب اسلامی دارای منزلت و  جایگاه است؛ پیامبر اسلام در رابطه با شخصیت امام علی(ع) می فرماید: "انا مدینه العلم و علیٌ بابها" من مرکز و شهر علم و علی علیه السلام دروازه آن است.

از ابن حنبل سوال کردند: آیا امام علی علیه السلام به خلافت و ولایت جایگاه داد یا خلافت باعث شهرت و شناخت ایشان شد؛ ابن حنبل پاسخ داد: امام علی علیه السلام بود که به امامت و جانشینی و خلافت جایگاه داد، شخصیت ایشان بود که به جایگاه هایی که دیگران به آن افتخار می کردند جایگاه داد و در یک کلام شخصیت ایشان مافوق جایگاه ها بود.
 
انتهای پیام/