کارشناس مسائل فلسطین گفت:عادی سازی روابط با اسرائیل از سالها پیش در سطوح امنیتی بین سران امنیتی موساد و مقامات اطلاعاتی-امنیتی، امارات و کشورهای عربی وجود داشته اما به دلیل ترس از فشار افکار عمومی علنی نمی شد.

مهدی عزیزی کارشناس مسائل بین الملل و فلسطین، در گفتگو با خبرنگار حوزه بین الملل خبرگزاری تقریب پیرامون عادی سازی روابط امارات با رژیم صهیونیستی گفت: آنچه به عنوان عادی سازی روابط امارات و رژیم صهیونیستی مطرح می شود، تنها عادی سازی نیست چرا که این عادی سازی از سالها پیش به صورت مخفی وجود داشته است و از آنچه امروز اتفاق افتاده باید به عنوان رسمی شدن و آشکار سازی عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی نام برد.

وی ادامه داد: این حرکتها از سالها پیش در سطوح امنیتی بین سران امنیتی موساد و مقامات اطلاعاتی، امنیتی امارات و کشورهای عربی وجود داشته است، اما به دلیل فضای عمومی کشورهای عربی و فشار افکار عمومی و نگرانی و ترس از انبوه فشار افکار عمومی ملتهای اسلامی علنی نمی شد و یکی از دلایلی که در آن زمان علنی نمی شد این بود که شرایط و بستر آن فراهم نبود.

عزیزی با بیان این مطلب افزود: در زمان فعلی با توجه به نیازهای انتخاباتی ترامپ و چالشها و بحرانهایی که نتانیاهو با آن مواجه است، این بستر فراهم شده؛ وگرنه این روابط وجود داشته اما اتفاقی که الان افتاده در سطح رسمی و علنی است که قبلا وجود نداشته است؛ موضوع انتقال سفارت آمریکا به تل آویو هم  در سال 1950 در گنگره آمریکا تصویب شده بود، اما هیچ رئیس جمهوری آن را اجرایی نکرده بود.

ترجیح اسرائیلی ها و کشورهای عربی این بود که روابط در پشت پرده و  آن هم در سطح سران امنیتی باقی بماند؛ چنانکه شاهد بودیم؛ در سالهای گذشته روند عادی سازی روابط بین رژیم صهیونیستی با بحرین، قطر و عمان در سطوح ورزشی و هنری خود را نشان داده است؛ بنابرین اساسا ملتهای عربی در تمامی شاکله ها، جریانهای سیاسی و احزابشان موافق عادی سازی روابط با  صهیونیستی بوده اند.

کارشناس مسائل فلسطین در مورد تأثیر این عادی سازی بر معادلات منطقه گفت:مصرف این توافق یک مصرف تبلیغاتی است و اساسا قابلیت اجرایی ندارد؛ چون آنچه باید اتفاق بیفتد در سطح ملتهای عربی و گروههای مقاومت فلسطین و مردم فلسطین است و  معادله را در سطح یک نمایش سیاسی به اندازه ای می تواند تغییر دهد که ترامپ و نتانیاهو از شرایطی که دارند بتوانند رهایی پیدا کنند.

وی خاطر نشان کرد: کشورهای ذره بینی  چون امارات، قطر، بحرین به دلیل نداشتن پشتوانه مردمی و تاریخ عمیق و عدم بهره مندی از شاخصه های پشتوانه ملی، برای تضمین و ثبات سیاسی خود ناچار هستند به رژیم صهیونیستی و آمریکایی ها امتیاز دهند، یعنی پایداری و تضمین حیات سیاسی خود را این کشورها می دیدند.

عزیزی تصریح کرد: آمریکایی ها زمانی یک ساختار سیاسی را در کشورهای ذره بینی ایجاد کردند و به هر کدام یک نقش دادند مثلا به اماراتی ها نقش قطب گردگشگری و اقتصادی را دادند و استراحتگاهی برای اروپایی ها و آمریکایی ها شد؛ به قطری ها یک رسانه قدرتمند دادند و در بحرین مسابقات جهانی فرمول یک با تمام شرایط ناپایدار سیاسی راه اندازی کردند و تمام  این ها را در راستای پروسه کشور سازی ایجاد کردند تا در شرایط و  زمانی مناسب مثل الان از آنها بهره برداری کنند.

وی افزود: بنابراین با این توافق اتفاق خاصی در سطح موضوع فلسطین نمی افتد، چرا که آن طرف معادله، معادله ای نیست که تنها در اختیار آمریکا و اسرائیل باشد و  مقاومت و گروههای فلسطینی از  توان تغییر معادله برخوردار بوده و هستند و این توافق در فضای رسانه ای و افکار عمومی با مخالفت گسترده ای روبرو شده است.

گفتگو از: زهرا غلامی