حجت الاسلام لطف الله اشراقی استاد مدرسه فیضیه حوزه علمیه قم در گفتگوی تفصیلی با خبرنگار حوزه اندیشه خبرگزاری تقریب ضمن تبریک میلاد با سعادت قمر بنی هاشم، علمدارکربلا حضرت عباس (ع) و روز جانباز، بیان نمود: عباس پروری مختص به مکتب حضرت علی علیه السلام است که مثل حضرت ابالفضل سلام الله علیه را تربیت و رشد می دهد، این گونه تعلیمات علوی بر لوح جان ابوالفضل قمر بنی هاشم نقش بست که در سن سی و سه سالگی در صحنه کربلا به حد اوج فضایل و کمالات دست یافته و از خود بروز داد .
 
نقش تربیت عـلــوی در عباس پـروری

حجت الاسلام اشراقی، گفت: یکی از ادعیه حضرت امیر المومنین علی علیه السلام این است که می فرماید: «رَبَّنا هَبْ لَنا مِنْ أَزْواجِنا وَ ذُرِّيَّاتِنا قُرَّةَ أَعْيُنٍ‏ » (فرقان آیة 74)، بعد به فرزندانشان می فرمودند: دعای من این است که خداوند  فرزندانی به من عطا فرماید که باعث نورچشم من و مایه خوشحالی من باشند اما منظورم این نیست که خداوند فرزندان خوش سیما و خوش قامت که باعث خوشحالی من باشند عطا کند  بلکه فرزندانی که وقتی عبادات و طاعات آن ها را می بینم چشمم روشن و دلم شاد شود (بحار الأنوار ، ج‏24ص  132).

وی افزود: امام علی علیه السلام می فرمودند عباسم من برای رسول الله (ص ) کاشف الکروب بودم و تو هم باید برای برادرت امام حسین علیه السلام کاشف الکروب باشی ، که فقط در این صورت است که تو مایه چـشـم روشـنی و شادمانی من می شوی .

وی ادامه داد: حضرت علی علیه السلام می فرمودند : هر بار که در معرکه ها و کار زار ها امر بر پیامبر سخت می شد و اندوه بر چهره مبارک ظاهر می شد صدا می زدند : علی کجاست ؟ أین مفرج الکرب عن وجهی ؟ بحار الأنوار ، ج‏28 ، ص : 37 .

وی اظهار داشت: در جنگ احزاب وقتی که عمرو بن عبدود از خندق عبور کرد و مبارز می طلبید احدی در بین لشگر اسلام جرأت نکرد به مبارزه او برود ، من بودم که به میدان او رفتم و ضربه ای به سرم زد ( جای شمشیرش هنوز در سرم هست عمامه از سر برداشتند و جای ضربت شمیشر عمرو بن عبدود را نشان می دادند ) اما از لابلای گرد و خاک میدان نبرد وقتی صدای تکبیرم بلند شد بر لبهای پیامبر صلی الله علیه و آله لبخند ظاهر شد و فرمودند : ضربة علی یوم الخندق أفضل من عبادة الثقلین . بحار الأنوار؛ ج‏20 ؛ ص244.

وی عنوان کرد: در یاری پیامبر ص محکم و مقاوم بودم کالجبل ، در جنگ خیبر هر روز کسی را به میدان فرستادند اما همه شکست خورده و سر افکنده برگشتند و گفتند این قلعه فتح شدنی نیست ، اما من بودم که میدان مرحب خیبری رفتم و درب قلعه خیبر را از جا کندم و وقتی از میدان برگشتم فرمودند : أنا منک راض و الله منک راض  ، ابوالفضلم تو هم باید موجب خوشنودی حسینم باشی.

وی گفت: من در یاری رسول خدا ص چنان بودم که  قُمْتُ بِالْأَمْرِ حِينَ فَشِلُوا  نهج البلاغة ؛ ص80 ، در زمانی که همه اصحاب در اطاعت از پیامبر سستی می ورزیدند من بودم که قیام می کردم ، در جنگ أحد وقتی که همه اصحاب از ترس پا به فرار گذاشتند چنان از پیامبر دفاع کردم که صدای جبرئیل در آسمانها طنین انداز شد : لَا سَيْفَ‏ إِلَّا ذُو الْفَقَارِ وَ لَا فَتَى إِلَّا عَلِيٌّ بحار الأنوار، ج‏19ص : 202.

وی خاطر نشان کرد: در منطقه بدر در نیمه شب پیامبر صلی الله علیه و آله فرمودند من احتیاج به مشک آبی دارم کیست که برود ازچاه آب بکشد و بیاورد ؟ لکن هیچ یک از اصحاب جوابی نداد و عباها را بر سرکشیدند و خودشان را به خواب زدند ، من بودم که بلند شدم و عرض کردم یا رسول الله ( ص ) من می آورم بحار الأنوار ،ج‏19 ، ص : 202.

استاد حوزه علمیه قم بیان کرد: بارها حضرت امیر المومنین علیه السلام فرمودند : من در یاری دین خدا طوری بودم که نَطَقْتُ‏ حِينَ‏ تَعْتَعُوا وَ مَضَيْتُ بِنُورِ اللَّهِ حِينَ وَقَفُوا نهج البلاغة (للصبحي صالح)، ص: 81، در زمانی که همه اصحاب از تکلم و تبین حق ألکن و عاجز بودند من بودم که بلند می شدم و با بصیرت و بیان خود از دین خدا حمایت می کردم ابولفضلم تو هم باید این گونه باشی در راه حسین علیه السلام . در ابتدای رسالت پیامبر صلی الله علیه و آله که سران قریش را دعوت به توحید نمودند همه کسانی که خود را عقل کل می دانستند از تشخیص وجود خدای یگانه و حقانیت رسالت پیامبر عاجز بودند و فقط در قریش من بودم که برخاستم و با بصیرت و کلام خود  دین خدا را یاری کردم .

وی اضافه کرد: آری عباس پروری مختص به مکتب حضرت علی علیه السلام است که مثل حضرت ابالفضل سلام الله علیه تربیت و رشد می یابد ، پدری که وقتی ظرف طعامی خوش عطر و بو را به تحفه آورند انگشت مبارک را داخل ظرف کردند و تا نزدیک دهان آوردند ولی فرمودند : طعام حلالی است ولی بر خلاف میل خود نمی خورم . امیر المومنین علیه السلام مى‏فرمايد : نفس سركشم را با تقوا تمرين مى‏دهم، وَ انَّما هِىَ نَفْسى‏ ارُوضُها بِالتَّقْوى‏ لِتَأْتِىَ آمِنَةً يَوْمَ الْخَوْفِ الْأكْبَر - المحاسن / ج‏2 ، ص : 409 ؛
 
وی افزود: این گونه تعلیمات علوی بر لوح جان ابوالفضل قمر بنی هاشم نقش بست که در سن سی و سه سالگی در صحنه کربلا به حد اوج فضایل و کمالات دست یافته و از خود بروز داد ، آری عباس پروری مختص به مکتب حضرت علی علیه السلام است و امروزه هر کس به هم دانشگاه معارف علوی و مکتب عباس پرور داخل شود امید است که به درجات ابوالفضلی نائل شود .
 
سنت و قانون مسلم الهی

اشراقی، تصریح کرد: یکی از سنن الهی اظهار فضائل و کمالات نهفته در درون هر مومنی است و اعطای اجر و پاداش آن است ، در آیه کریمه هست : وَ يُؤْتِ‏ كُلَ‏ ذِي‏ فَضْلٍ فَضْلَهُ‏ سورة هود ( 3 )، جزا و پاداش هر صاحب فضیلتی به او عطا می شود ، بخلاف جوامع غیر دینی که نسبت به صفات پسندیده و برتری های افراد بی اعتنایی می شود ، در روایتی از وجود مبارک امام رضا علیه السلام می فرمایند : الْعَمَلُ الصَّالِحُ إِذَا كَتَمَهُ الْعَبْدُ وَ أَخْفَاهُ أَبَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَّا أَنْ يُظْهِرَهُ‏ لِيُزَيِّنَهُ‏ بِهِ مَعَ مَا يَدَّخِرُ لَهُ مِنْ ثَوَابِ الْآخِرَةِ عيون أخبار الرضا عليه السلام ؛ ج‏1 ؛ ص275 ، همان طور وقتی اهل البیت ع نذر سه روز روزه کردند و موقع افطار طعامشان را به مسکین و یتیم و اسیر انفاق کردند و کسی از آن ماجرا خبر نداشت اما خداوند در قرآن اظهار آن نمود تا باعث زینت آن ها باشد در دنیا و آخرت : و يُوفُونَ بِالنَّذْرِ... وَ يُطْعِمُونَ الطَّعامَ عَلى‏ حُبِّهِ مِسْكيناً وَ يَتيماً وَ أَسيرا (76) الإنسان : 8 و ،- بحار الأنوار ج‏66 ص : 332.

وی تاکید کرد: حضرت سید الشهداء علیه السلام بر اساس همین سنت الهی در روز عاشورا زمینه ای را فراهم نمود که فضائل و کمالات نفسانی قمر بنی هاشم و تربیت یافته مکتب علی ع بر همگان آشکار شود .

وی گفت: قمر بنی هاشم به درجه ای از معرفت رسیده بود که  ابوالفضایل یعنی پدر و سر چشمه فضیلت ها شناخته می شد و ششمين امام نور در وصف او مى‏فرمايد: عموی ما عباس دارای ایمانی استوار و راسخ و بصیرت و دقیق بود ، یکی از خصوصیات بارز ایشان حمایت از دیانت و وفا داری به امام خود بود .

نقش امام حسین ع در نیل حضرت ابوالفضل به مرتبه باب الحوائجی

حجت الاسلام اشراقی، اذعان داشت: در این جا یک پرسش مهم به ذهن خطور می کند ، در شرایط آن جنگ نا برابر که حضرت ابوالفضل با آن توانایی ها می توانست در برابر لشگری بایستد چرا مأمور آوردن آب به خیمه شدند ؟  چرا امام حسین علیه السلام به ایشان اجازه آوردن آب به خیمه را دادند ؟، در میدان کربلا بزدلانی بودند که با نامردی می جنگیدند بحار الأنوار؛ ج‏45 ؛ ص28 ، و بارها حضرت عباس س اجازه میدان رفتن خواست ، اما امام حسین علیه السلام هر بار به نحوی قبول نکردند که آخر الأمر امام اجازه آب آوردن و رفتن به شریع فرات را دادند ، فاطلب لهؤلاء الأطفال‏ قليلا من الماء  بحار الأنوار ؛ ج‏45 ؛ ص41 .

وی افزود: سرّ نهفته ای است در جواز علقمه، اگر حضرت ابالفضل س به نبرد این نامردان می رفت و وارد شریعه فرات نمی شد آیا فضائل او مکتوم و مخفی نمی ماند ؟ آیا او به مقام باب الحوائجی نائل می شد ؟، راز نهفته ای است که خداوند به جای دو دست ابو الفضل به او دو بال عطا فرمود و این تجسم اعمال را می رساند و این که هر کاری چهره برزخی مناسبی دارد چون دستان ابزار نیرومندی است و بریدن آن ناتوانی در پی دارد اما این ناتوانی در پی رضای خدا و جهاد در راه او بوده لذا نیرو و توانایی بزرگی را در جهان آخرت پدید آورد که با آن می تواند پهنای عالم پس از این را بپیماید و این دو بال بهشتی و این قدرت برزخی تجسم این دو دستی است که در راه رضای خدا داده ، هذه منزلة يغبطه‏ بها جميع الشهداء يوم القيامة بحار الأنوار ،ج‏44 ص : 297.

وی در پایان تاکید کرد: امروزه هم هر کسی فضائلی و کمالات نفسانی اکتساب نماید بداند که حضرت ولی عصر عج الله تعالی فرجه الشریف زمینه و مقدمات بروز و کشف آن فضائل را فراهم می نماید تا همگان از وجود آن با خبر شوند تا زینت دنیای او باشد علاوه بر اجر أخروی آن ، وَ يُؤْتِ‏ كُلَ‏ ذِي‏ فَضْلٍ فَضْلَهُ‏ سورة هود ( 3 )
 .