آنتوان بارا اندیشمند مسیحی در ارتباط با عشق مسیحیان به امام حسین(ع) تاکیدکرد: کسی که از زندگی امام حسین(ع) مطلع شود، چارهای ندارد جز آن که او را از صمیم قلب دوست بدارد.
>>
گفتگوی تقریب با نویسنده مسیحی کتاب "الحسین فی فکر المسیحی"/حسین(ع) مزین به ویژگیهای انبیاست
8 شهريور 1400 ساعت 8:41
آنتوان بارا اندیشمند مسیحی در ارتباط با عشق مسیحیان به امام حسین(ع) تاکیدکرد: کسی که از زندگی امام حسین(ع) مطلع شود، چارهای ندارد جز آن که او را از صمیم قلب دوست بدارد.
آنتوان بارا اندیشمند مسیحی متولد سوریه و صاحب دو کتاب با عنوان «الحسین فی فکر المسیحی» و «زينب صرخة أكملت مسيرة » است.
وی در گفت و گو با خبرنگار حوزه اندیشه خبرگزاری تقریب در ارتباط با نحوه آشنایی خود با دین اسلام و شخصیت امام حسین(ع) عنوان کرد: چهل سال پیش یکی از دوستانم کتابی با عنوان «مقتل الحسین (ع)» به قلم «سید عبدالرزاق مقرم» به من هدیه داد و همین کتاب موجب آشنایی من با امام حسین(ع) و حماسه جاودان او شد. من تا آن زمان چیز زیادی در ارتباط با حماسه کربلا نمیدانستم و همه اطلاعات من به همان معلومات کمی که در مدرسه خوانده بودم، خلاصه میشد.
این اندیشمند مسیحی در ارتباط با این که چه چیزی موجب شد، او به تالیف کتاب «الحسین فی فکر المسیحی» روی آورد، گفت: من در حماسه کربلا خصایص زیادی چون وفا و ثبات بر عقیده یافتم و با امام حسین (ع)، شجاعت و عشق او به اعتقادش که سرچشمه قیام جاودان او بود، آشنا شدم.
وی ادامه داد: من با بررسی واقعه کربلا فهمیدم فرد نویسنده با هر گرایشی ناچار شیفته ویژگیهای امام حسین(ع) میشود که از پدر و جدش رسول خدا (ص) آموخته است.
آنتوان بارا با بیان این که همه جوامع با گرایشهای مختلف دینی و فکری خود، از حماسه کربلا اثرپذیرفتهاند، توضیح داد: من در این کتاب به تبیین اهداف واقعه کربلا و اثر آن بر ملتها پرداختم.
وی با بیان این که اگر حسین(ع) نبود ما چگونه با حق و پرچمدار آن آشنا میشدیم، گفت: چرا یک انسان مومن با هر عقیدهای نباید کسی که پیامبر (ص) او را دوست داشته، او را پاره تن خود برشمرده و در ارتباط با او فرموده «حسین منی و انا من حسین» دوست بدارد؟ چگونه یک انسان به ویژه یک مسیحی مومن که در قلب او حرارتی از قتل حسین ایجاد شده که هرگز سرد نمیشود، حسین را دوست نداشته باشد؟
وی با بیان این که پیامبر(ص) فرمود:«اِنَّ لِقَتْلِ الْحُسَیْنِ علیه السّلام حَرارَةً فى قُلُوبِ الْمُؤمنینَ لا تَبْرُدُ اَبَداً». (براى شهادت حسین علیه السلام ، حرارت و گرمایى در دلهاى مؤمنان است که هرگز سرد و خاموش نمیشود.) تاکید کرد: پیامبر نفرمود: این حرارت در قلوب مسلمانان است، بلکه فرمود: مومنان. چه کسی است که مظلومی مانند حسین را دوست نداشته باشد؟ و در عشق او آرامش قلب سلیم را نیابد؟
این اندیشمند مسیحی شخصیت امام حسین(ع) را مزین به ویژگیهای نبوت برشمرد و تصریح کرد: کسی که از زندگی امام حسین(ع) مطلع شود چارهای جز آن ندارد که او را از صمیم قلب دوست بدارد.
وی افزود: این عشق در مسلمانان و غیر مسلمانان دیده میشود مانند پولس سلامه شاعر و ادیب لبنانی که قصیدهای مشهور به «ملحمه عیدالغدیر» مشتمل بر 3هزار بیت دارد و یا جرج جرداق نویسنده کتب اربعه در مورد امام علی (ع) و یا حتی گاندی که در ارتباط با امام حسین(ع) گفته است: حسین به من آموخت چگونه در عین مظلومیت پیروز شوم.
وی با بیان این که این آثار من را بر آن داشت در ارتباط با شخصیت حسین(ع) پژوهش کرده و کتاب «الحسین فی فکر المسیحی» را تالیف کنم، توضیح داد: تالیف این کتاب 13 سال به طول انجامید. من آن را ابتدا در کویت منتشر کرده، سپس یک نسخه از آن را به آستان مقدس حسینی (ع) اهدا کردم که آنها به من لطف کرده و این کتاب را بهترین کتاب معاصر در مورد حماسه کربلا توصیف کردند.
آنتوان بارا در بخش دیگری از سخنان خود تاکید کرد: حماسهها و انقلابهایی که مجرای تاریخ را تغییر دادهاند، برخواسته از اهداف بلندی بودند. بر همین اساس قیام امام حسین(ع) نخستین و تنها قیام در تاریخ بشری است که بر اساس اهدافی والا محقق شد و تا زمان بقای انسان، جاودانه خواهد ماند.
وی حماسه کربلا را پناهگاه مظلومان و ستمدیدگان عالم از هر گرایش و اعتقادی توصیف کرد و گفت: این قیام همه خواستهها و تمایلات مظلومان در رویارویی با انواع ظلم و تحقق عدالت را در خود جای داده است.
این اندیشمند مسیحی در ادامه با اشاره به شخصیت حضرت اباالفضل(ع) او را نمونهای دیگر از شخصیتهای اثرگذار در واقعه طف برشمرد و تصریح کرد: او ناچار شد برای آوردن آب برای تشنگان سپاه حسین(ع) با سربازان دشمن مبارزه کند و زمانی که به آب رسید از آن ننوشید.
وی تاکید کرد: وفای منحصر به فرد حضرت عباس(ع) به برادرش سرّ گرایش من و نویسندگان مسیحی است که مجذوب حماسه کربلا و قهرمانان آن شدهاند.
این ادیب مسیحی با اشاره به برخی از ویژگیهای مشترک میان امام حسین(ع) و حضرت مسیح(ع) در رویارویی با ظلم گفت: امام در بیان اهداف قیامش فرمود:«إِنّی لَمْ أَخرُجْ أَشِراً و لا بَطِراً و لا مُفْسِداً و لا ظالِماً، إِنَّما خَرجْتُ لِطَلَبِ إلاصلاحِ فی أُمَّةِ جَدّی، أُُریدُ أنْ آَمُرَ بالمَعروفِ و أنهی عَنِ المنکَرِ وَ اَسیرُ بِسیرَةِ جَدّی و أبی ؛ من برای جاه طلبی و کام جویی و آشوبگری و ستمگری قیام نکردم، بلکه برای اصلاح در کار امت جدم قیام کردم می خواهم امر به معروف و نهی از منکر و به شیوه جد و پدرم حرکت کنم.»
وی با اشاره به اصرار امام حسین(ع) بر قیام علیه ظلم و خروج همراه اهل بیت خود، علیرغم علم او به سرنوشت خود و خانوادهاش و علیرغم توصیه اطرافیان به نبردن اهل بیتش، تاکیدکرد: سرنوشت حسین(ع) مانند سرنوشت پیامبران است زیرا همه آنها بدون هیچ ترسی در برابر طاغوت ایستادند.
آنطوان بارا با بیان این که هدف یزید کشتن ذریه رسول خدا(ص) بود، گفت: اگر زینب(س) نبود، هیچ کس از آنچه در کربلا اتفاق افتاده بود، با خبر نمیشد. زیرا در شام این طور شایع کرده بود که اینها از بیعت یزید خارج شده و گمراهند.
وی در پایان سخنان خود، با بیان این که یزید میخواست، نام حسین(ع) و عترت پیامبر (ص) را از روی زمین پاک کند، تصریح کرد: در روز اربعین، میلیونها نفر گریه کنان به سمت مرقد حسین(ع) حرکت میکنند ،در حالی که قبر یزید در مکانی حقیر در یکی از محلههای شام قرار دارد. این سرنوشت یزید است و آن سرنوشت کسانی که میخواست آنها را از میان بردارد.
انتهای پیام/
کد مطلب: 516731