ماموستا جلال مرادی امام جمعه شهرستان دیواندره در گفت وگو با خبرگزاری تقریب، ضمن تبریک دهه کرامت و میلاد با سعادت امام رضا (ع)، اظهار داشت:  واژه "اهل البیت" دو بار در قرآن کریم ذکر شده است، یک بار برای خاندان ابراهیم (ع) و آیه دیگر 33 سوره احزاب که در آخر این آیه، خداوند از اراده خود بر تطهیر اهل البیت، خبر می دهد، در طول تاریخ این آیه از جنبه های مختلف مورد بررسی دانشمندان علوم اسلامی قرار گرفته است که یکی از این جنبه ها و زوایا، تعیین مصداق برای اهل بیت (ع) است.
 
ماموستا مرادی تصریح کرد: اصولا چند نظریه در این باره وجود دارد که مفسران شیعه با توجه به کثرت روایات موجود، مصداق اهل بیت را پیامبر (ص)، حضرت علی(ع)، حضرت زهرا(س)، امام حسن(ع) و امام حسین (ع) و فرزندان معصوم ایشان می دانند.
 
وی خاطرنشان کرد: تقریباً همه تفاسیر اهل سنت در کنار بیان نظریات دیگر در شأن نزول این آیه (33 سوره احزاب) روایاتی نقل کرده اند که اهل بیت (ع) را پیامبر (ص)، حضرت علی، حضرت زهرا، امام حسن و امام حسین( ع) می دانند؛آنان روایت مشهور ام سلمه، آل کساء( عبا) و .. را نقل کرده اند. بنابراین همه آنان، پنج تن آل عبا را جزو اهل بیت (ع) می دانند،برای نمونه به برخی از تفاسیر اهل سنت که به این روایات یا مضمون آنها اشاره کرده و قبول کرده اند اشاره می شود:
1. تفسیر فخر رازی (مفاتیح الغیب)، ج‏25 ، ص 168، در بحث از آیه تطهیر
2. تفسیر ابن أبی حاتم،(تفسیر القرآن العظیم)، ج‏9، ص 3132 ، در بحث از آیه تطهیر
3.  تفسیر نظام الدین نیشابوری،(تفسیر غرائب القرآن و رغائب الفرقان)، ج‏5 ، ص 460، در بحث از آیه تطهیر
4.  تفسیر محمد بن جریر طبری،( جامع البیان فی تفسیر القرآن)، ج‏22، ص 5، در بحث از آیه تطهیر
5.  تفسیر حسکانی،(شواهد التنزیل لقواعد التفضیل)، ج‏2، ص 18، در بحث از آیه تطهیر، وی احادیث موجود در کتب اهل سنت را در این باره به خوبی جمع آوری کرده است.
6. تفسیر سیوطی،(الدر المنثور فی تفسیر المأثور)، ج‏5، ص 198،در بحث از آیه تطهیر.
7.  تفسیر ابن جوزی،(زاد المسیر فی علم التفسیر)، ج‏3، ص 462،در بحث از آیه تطهیر.
8. تفسیر ابن عطیة،( المحرر الوجیز)،ج5، ص 308، در بحث از آیه تطهیر.
9. تفسیر بیضاوی،( أنوار التنزیل وأسرار التأویل)،ج5، ص 12، در بحث از آیه تطهیر
10. تفسیر محیی السنة، أبو محمد الحسین بن مسعود البغوی (معالم التتریل)، ج6، ص 350
 
 
ماموستا مرادی در ادامه به محبت اهل بیت (ع) در میان بزرگان اهل سنت اشاره کرد و ابراز داشت: محمد بن ادريس شافعي (رض) ، معروف به امام شافعی يكی از پيشوايان اهل سنت است كه در قرن دوم هجری می زيست که همواره محبت و علاقه خود را نسبت به ائمه اطهار ابراز داشته است.
 
این عالم اهل سنت خاطرنشان کرد: موضوع برتری اهل بيت (ع) و حبّ آنان از موضوعاتي است كه در بسياري از جاهاي ديگر امام شافعی (رض) از اشعارش بر آن تأكيد دارد؛ در حج محبت خود را نسبت به اهل بيت اعلام كرده و می گويد:

- اي سوارگان بر شنزارهای منی، سواره بمانيد و به نشستگان درّه ها و بلنديها خبر دهيد.
- به زائرانی كه سپيده دمان بمانند رود خروشان فرات بسوی منی سرازير می شوند، بگوييد:
- اگر محبت اهل بيت رفض و كفر است، جنّ و انس بدانند كه من رافضی هستم.
 
وی در ادامه اضافه کرد: امام شافعی (رض) محبت خاندان نبوت را از واجبات و فرائض مي داند و می گويد: ای خاندان نبوّت، محبّت شما فرضی است كه از جانب خداوند در قرآن آمده است، همين در عظمت شأن شما كافی است، آنكس شما را در نماز درود نگفت، نمازی ندارد، (نمازش درست نيست).
 
امام جمعه دیواندره افزود: از امام شافعی(رض) در مورد امام علی(ع) سؤال شد، ايشان گفت: ما چاكران آن جوانمرد هستيم كه درباره ی او سوره ی (هل أتی – سوره ی انسان ) نازل شده؛ تاكی آن را پنهان كنم؟ تا كی؟ تا كی؟
 
ماموستا مرادی یادآور شد: امام شافعی(رض) به زيارت خانه ی خدا رفت، از كوهی بر نمیشد و به وادی ای فرود نمی آمد، جز اينكه مي گريست و مي خواند: آلُ النَّبــــيِّ ذَريــــــعَتي وَ هُــــم إلَيهِ وَسيــــلـَتي أرجُو بِهِــــم أُعطَي غَداً بِيَدِ اليـــَمينِ صَحيـــفَتي ؛ خاندان پيامبر دستاويز منند و ايشان وسيله ي رسيدن من به پيامبرند، اميدوارم به اينكه فرداي قيامت، نامه ي اعمالم را به دست راستم بدهند.
 
این عالم اهل سنت بیان نمود: امام شافعی(رض)  در مورد محبت به علي(ع) می فرماید: گويند: تو رافضي و مرتد شدي، گويم: هرگز رفض و ارتداد آيين من نيست، اما بي شك من بهترين امام و بهترين راهنما را دوست دارم؛ اگر محبت علی(كه دوست خداست) دليل بر رفض و بي ديني است، دنيا بدانند كه من بي دين ترين مردمانم.
 
ماموستا مرادی در پایان افزود: امام شافعی(رض) در اشعاری كه در درباره ی اهل بيت سروده، پس از ستايش خاندان پيامبر(ص) و ابراز محبت نسبت به آنان، محبت به اهل بیت (ع) را فرضی از طرف خدا و قرآن می داند و همه را بدور از هر نوع تعصب قومی و مذهبی به احترام گذاشتن، قدر دانستن و ارج نهادن به آنان ابراز می دارد تا آن جايی كه نفرستادن درود و صلوات در نماز بر آل و خاندان پيامبر را موجب بطلان نماز شخص می داند.
 
انتهای پیام/