اتحادیه جهانی علمای مقاومت در نخستین روز نشست بین المللی علمای مقاومت که امروز چهارشنبه در بیروت آغاز به کار کرد، طرحی اسلامی، برای کشورهای مسلمان پیشنهاد کرد.

به گزارش خبرگزاری تقریب(تنا)، در پایان فعالیت های نخستین روز از نشست بین المللی اتحادیه جهانی علمای مقاومت که دربیروت در حال برگزاری است، شیخ ماهر حمود، از علمای اهل سنت لبنان، طرح پیشنهادی این اتحادیه را قرائت کرد.
 
این طرح پیشنهادی شامل موارد زیر است:
اول) ایمان و عقیده:
تأکید بر اصول مشترک اسلامی در میان تمام مذاهب اسلامی به ویژه تأکید بر ایمان به خدا، فرشتگان، پیامبران و روز جزا.

قرآن کریم کتابی است که هیچ باطلی در آن راه نمی یابد و خداوند متعال آن را از هر تغییری مصون داشته است. مسلمانان نیز به این کتاب مقدس ایمان دارند و تنها مرجعی است که همه مسلمانان در فهم دین اسلام به آن تکیه می کنند.

سنت پیامبر اسلام(ص) دومین منبع شریعت اسلام است که از طریق آن می توانیم قرآن کریم را بفهمیم، تفسیر کنیم و عام و خاص و ناسخ و منسوخ آن را تشخیص دهیم. صحابه گرامی رسول اکرم(ص) و اهل بیت ایشان(ع) سنت پیامبر اسلام(ص) را نقل کرده اند و علمای مسلمان نیز در طول تاریخ اسلام، تلاش کرده اند تا این منقولات را بررسی کرده و صحیح، ضعیف و جعلی آن را تشخیص دهند.

لذا اختلاف مسلمانان در علم رجال یا در اثبات و نفی برخی احادیث بر این اصل تأکید دارد که: سنت پیامبر گرامی اسلام(ص) دومین اصل از اصول شریعت اسلام است.

بر اساس آیات قرآن کریم:  «إِنَّ هَذِهِ أُمَّتُكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَأَنَا رَبُّكُمْ فَاعْبُدُونِ» (سوره انبیاء:آیه92) و «أنّ‌ هذه امتكم أمة واحدة وأنّا ربّكم فاتقون» (سوره مؤمنون: آیه52)، خداوند متعال اراده کرده است که مسلمانان، یک امت واحد باشند؛ بنابراین بر مسلمانان واجب است که برای از بین بردن اختلافات نژادی و مذهبی و زبانی تا جایی که می توانند، تلاش کنند. همانطور که خداوند در قرآن فرموده است: «إنّ‌ اكرمكم عند الله اتقاكم...» (سوره حجرات: آیه 13)؛ لذا اختلاف در وابستگی های نژادی، قومی و یا جغرافیایی، مانعی برای رسیدن به وحدت اسلامی نیست.
 
دوم) روش:
1- شایسته است که همه مسلمانان یک امت باشند و یکدیگر را به راه خدا دعوت کنند. خداوند متعال می فرماید: «وكذلك جعلناكم أمة وسطاً لتكونوا شهداء علی الناس ویكون  الرسول علیكم شهیداً...» (سوره بقره: آیه 143)؛ «قُلْ هَذِهِ سَبِيلِي أَدْعُو إِلَى اللّهِ عَلَى بَصِيرَةٍ أَنَاْ وَمَنِ اتَّبَعَنِي وَسُبْحَانَ اللّهِ وَمَا أَنَاْ مِنَ الْمُشْرِكِينَ» (سوره یوسف: آیه 108) و «وَمَنْ أَحْسَنُ قَوْلًا مِّمَّن دَعَا إِلَى اللَّهِ وَعَمِلَ صَالِحًا وَقَالَ إِنَّنِي مِنَ الْمُسْلِمِينَ» (سوره فصلت: آیه 33)؛

بر این اساس سزاوار است که علمای مسلمان مردم را به خدا دعوت کنند و با استفاده از تجربیات تاریخ اصیل اسلامی چهره صحیحی از دین اسلام ارائه دهند.

بنابراین دعوت به خداوند متعال همان هدف اصلی است که اهداف دیگر را تحت الشعاع قرار می دهد. همچنین تلاش می شود که بر اهمیت دعوت اسلامی در دوران کنونی تأکید شود تا چهره صحیحی از دین اسلام در مقابله با انحراف جنبش های افراطی و تخریب آموزه های اسلامی نشان داده شود.
 
2- تاریخ اسلام بیانگر جهاد بسیاری از علما و کسانی است که در راه دعوت دین اسلام تلاش می کردند و بر اساس نبوت رسول گرامی اسلام(ص) با حکام زمان مبارزه می کردند و در نتیجه این درگیری ها، زبان هایی به دعوت اسلامی وارد می آمد. لذا ما عقیده داریم وظیفه علما نصیحت کردن حاکم، دوری از درگیری، تبلیغ دین اسلام و تلاش برای رسیدن به بهترین نتایج است.
 
سوم) گرایش سیاسی:
تمامی علمای جدید و قدیم باید، حکومت اسلامی را برپا کنند که حاکم بر اساس آن به اجرای احکام شریعت بپردازد؛ سیاست در مفاهیم شرعی به معانی زیر است:
* تلاش برای برپایی حکومت اسلامی با استفاده از ابزارهای مشروع
*نصیحت کردن حاکم
*امر به معروف و نهی از منکر جهت اصلاح رعیت و راعی
*هدایت جامعه در مسیر درست از نظر اولویتها و شناسایی دوستان و دشمنان
* بر حذر داشتن جامعه از اشتباهات بزرگی که ممکن است مسلمانان با انجام آن، هویت و رسالت خدایی خود را فراموش کنند.
 
با توجه به مفاهیم مذکور، سیاست شرعی، وظیفه ای مهم است که بر گردن علما نهاده شده است و عملکرد سیاسی اگر جز این باشد، نقش علما و واعظان الهی را خدشه دار می کند.
 
همه تجارب اسلامی و تاریخی معاصر باید بازبینی شود تا اشتباهات گذاشته کنار گذاشته شود و بتوان به اهداف بزرگ اسلامی مشترک بین مسلمانان که به عنوان مقاصد شریعت اسلامی شناخته می شود، دست پیدا کرد.
 
نقش اصلی علما این است که بر اساس قاعده شرعی" تغییر احکام با تغییر زمان، ممکن نیست" در هر مرحله و بر اساس اقتضای شرایط، موضع مناسب اتخاذ کنند تا موضع آنان در جامعه برای تمامی افراد الگو باشد.
 
در دهه سوم قرن بیستم و به برکت پیروزی انقلاب اسلامی ایران، شاهد تجربه خوبی در زمینه برپایی حکومت اسلامی معاصر بر مبنای اصول اسلامی هستیم. انقلاب اسلامی ایران، پایه های اعتماد به برپایی حکومت اسلامی معاصر را محکم کرد و استدلال " دین افیون جامعه و ملت هاست" که قبلا رایج بود را از میان برداشت؛ پس علما باید این پدیده را بازبینی و مورد استفاده قرار دهند.

در این زمینه پیشنهادهایی ارائه می شود:
تأکید بر اینکه، شعارهای سیاسی جمهوری اسلامی  که شامل مرگ اسرائیل، وحدت ملی و مقابله با استکبار جهانی است،  شعارهایی اسلامی  و فراتر از هرگونه وابستگی مذهبی است.
 
تأکید بر اینکه نظریه ولایت فقیه، برای تحکیم شریعت اسلامی از سویی و برای در اولویت قرار دادن جهاد برای نابودی رژیم صهیونیستی از سوی دیگر، بین شیعه و اهل سنت تقریب و وحدت و ایجاد کرده است.
 
حمایت از تفکر فقهی تقریب بین شیعه و سنی و محکومیت تبدیل اختلافات بین آنها به درگیرهای کشنده و خونین.
 
قرآن کریم ما را آگاه کرده است که درگیری بین اولیا خداوند و اولیاء شیطان  و بین دعوت به اسلام و دعوت به طاغوت، امری حتمی است؛ علمای دین باید این درگیریها را هدایت کنند و با توکل به خداوند و با استفاده از امکانات فراهم شده و معیارهای مصلحتی،  به وظایف خود در راه پیروزی حق و حقیقت و جلوگیری از بی عدالتی عمل کنند.
 
چهارم) گرایش علمی:
علما باید تلاش کنند تا علمشان همسو با نیازهای روز جامعه و پیشرفت سریع زندگی بشریت باشد. لذا باید به شرایط ضروری اجتهاد که همه مسلمانان بر آن اتفاق نظر دارند تکیه کنند تا از یک سو دچار جمود فقهی و فکری نشوند و از سوی دیگر تفریط در اصول بزرگ فقهی و اهمیت ندادن به حقایق شریعت اسلام را که موجب رضایت بی دینان و دشمنان اسلام می شود، کنار بگذارند.

خداوند متعال اختلاف و تنوع میان بشریت را یکی از نشانه های خلق خود و همچنین مسلمانان به ویژه علمای مسلمان قرار داده است تا از این تنوع موجود بین مردم استفاده کنند. لذا بسیاری از اختلافات فقهی بین مسلمانان به دلیل همین اختلاف در فهم و درک انسانها است.

یک دانشمند یا دانشجوی مسلمان حق دارد به مذهب خود یا به حکمت و موعظه حسنه پایبند باشد اما حق ندارد نظر خود را بر دیگران تحمیل کند یا نظر آنان را نادیده بگیرد.
 
 پنجم) مسئله فلسطین:
با توجه به مفاهيم آشكار قرآني و تجربه تاريخي معاصر تاكيد مي كنيم كه مقابله با صهيونيستها، واجبي اسلامي است؛ لذا تاكيد مي كنيم:
 
1 – ايمان به حتمي بودن نابودي رژيم صهيونيستي با توجه به آيات كريم قرآني و احاديث شريف نبوي.
2 – ايمان به اين كه مقاومت تنها راه بازگردان فلسطين به دامان جهان اسلام است.
3 – حمايت از مقاومت مهمترين واجب شرعي مي باشد.
4 – تلاشهاي همه جهادگران مقاومت و دوري از تفرقه و همچنين وحدت صفوف امري ضروري براي پيروزي است. «..وَلاَ تَنَازَعُواْ فَتَفْشَلُواْ وَتَذْهَبَ رِيحُكُمْ وَاصْبِرُواْ إِنَّ اللّهَ مَعَ الصَّابِرِينَ» (سوره انفال: آیه 46).

کنفرانس اتحادیه جهانی علمای مقاومت صبح امروز در پایتخت لبنان برگزار شد.
این کنفرانس تا جمعه ادامه دارد و علاوه بر نشست هیات رئیسه اتحادیه که امروز برگزار شد، نشست مجمع عمومی ، نشست کمیته مساعی حمیده و نشست اتحادیه جهانی زنان مسلمان نیز فردا پنجشنبه وجمعه در بیروت برگزار خواهد شد.