بی شک قدس به عنوان قبله اول از جایگاه ویژه‌ای در میان مسلمانان برخوردار است و از سال ۱۹۴۸ که رژیم صهیونیستی، فلسطین را به اشغال درآورد دیگر این سرزمین رنگ خوشی را به خود ندید.

از همان سال این ملت مظلوم هر روز آماج حملات بیرحمانه رژیم اشغالگر قدس قرار گرفته و یکه و تنها، با مشت و سنگ در مقابل پیشرفته ترین سلاحهای جنگی ایستاده است.
طی ۶۰ سال اشغالگری، جنایات رژیم صهیونیستی بر کسی پوشیده نمانده و همه می دانند که این رژیم خونخوار، چه جنایاتی در حق ملت مظلوم فلسطین روا داشته است. شاید تخریب منازل، کوچ دادن اجباری، درگیری های پراکنده مسائلی بود که ملت مقاوم فلسطین در این مدت به آن عادت کرده بودند ولی جنایات اخیر صهیونیست ها در سرزمین های اشغالی برگ سیاه دیگری را در دفتر جنایات این رژیم رقم زد. مساله تجارت اعضای بدن فلسطینیان، آزمایش سلاح های ممنوع بین‌المللی بر روی ملت فلسطین تنها گوشه ای از وحشی گری این رژیم در حق مردم بی دفاع فلسطین می باشد. به تازگی نیز مشخص شده که صهیونیست ها از زندانیان فلسطینی به عنوان موش آزمایشگاهی بهره می گیرند و داروهای جدید تولید خود را بر روی آنان آزمایش می نماید که در بسیاری موارد منجر به مرگ آنان و یا وارد آمدن خسارت های جبران ناپذیر به جسم و روح زندانیان فلسطینی می شود.
هرچند سازمان های حقوق بشر بارها و بارها از جامعه بین الملل خواسته اند تا کمیته های تحقیق خود را جهت بررسی وضعیت زندان های رژیم صهیونیستی به سرزمین های اشغالی بفرستند ولی اقدام جامعه بین الملل در این راستا بسیار شرم آور است و تا کنون هیچ حرکتی جهت بررسی وضعیت هزاران زندانی فلسطینی در بند رژیم صهیونیستی انجام نداده است. 
حتی قوانین بین المللی مربوط به اسرای جنگی نیز فقط بر روی کاغذ می باشد و در سرزمین های اشغالی و در قاموس صهیونیست ها هیچ جایگاهی ندارد. 
از سوی دیگر صهیونیست ها با ساخت افسانه "هلوکاست " توانستند ترحم ودلسوزی جهانیان را جلب نمایند و دولت خود را قدرتی محصور میان اعراب یهودی ستیز و شهروندانی مخالف جلوه دهند. 
شاید فلسطینی ها آرزو می کردند که فقط رژیم صهیونیستی دشمنشان بود و می توانستند به کمک، حمایت و یا پشت گرمی دوستانشان دل خوش کنند؛ ولی حقیقت چیز دیگری است. امروز ملت فلسطین تنها تر از همیشه است. امروز ملت فلسطین یک دشمن ندارد بلکه بیشتر کشورهای جهان از جمله کشورهای عربی به ظاهر اسلامی در مقابل آنان صف آرایی کرده اند. با نگاهی به کشورهای همسایه فلسطین و کشورهایی که ادعای قیمومیت در جهان عرب را دارند می توان به راحتی به عمق خیانت اعراب به این ملت بیچاره پی برد. 
بر کسی پوشیده نیست که پس از جنایات رژیم وصهیونیستی و حامیان غربی اش، سه کشور تاثیر گذار عربی بیشترین ضربه را به بدنه مقاومت فلسطین و ملت این کشور وارد می کنند. 
عربستان؛ کشوری که به دلیل وجود اماکن دینی خود را رهبر دینی و اعتقادی جهان اسلام می داند، تا کنون چه اقدامی در راستای کمک به بی پناه ترین مسلمانان جهان یعنی ملت مظلوم فلسطین کرده است؟ آیا غیر از این است که سران و رهبران این کشور تظاهرات ضد صهیونیستی مردم را در جریان جنگ ۲۲ روزه غزه کاری بی خردانه و شایسته کودکان قلمداد کردند؟ 
مصر؛ کشوری که به دلیل قدمت دیرین، وسعت و جمعیت زیاد، خود را رهبر سیاسی جهان عرب می شمارد ولی اولین کشور عربی است که با رژیم صهیونیستی پیمان صلح امضا کرد. داشتن پیمان صلح از یکسو و همدستی با رژیم صهیونیستی در اجرای اهداف شومش سبب شده تا روز به روز بر نفرت مسلمانان از حکومت این کشور افزوده شود. ساخت دیوار فولادی در مرز این کشور با سرزمین های اشغالی و بستن گذرگاه های خود و ممانعت از ارسال کمک های انسان دوستانه به نوار غزه تنها بخشی از اقداماتی است که نشان از همدستی مصر با رژیم صهیونیستی در قتل عام فلسطینیان دارد. در حالی که بسیاری از شهروندان اروپایی با ارسال کمک های پزشکی، بهداشتی و غذایی به نوار غزه، همدردی خود را با ساکنان این منطقه اعلام کردند، شاهد بودیم که کشور مصر در نهایت ناباوری مانع از ارسال کمک های مردمی به نوار غزه شد. آیا این چیزی جز اقدام جهت کشتار تدریجی شهروندان غزه می باشد. 
اردن؛ کشوری که با وجود وسعت و جمعیت کم، نقش مهمی در معادلات خاورمیانه بویژه در سرزمین های اشغالی ایفا می کند و دومین کشور عربی است که با دشمن صهیونیستی پیمان سازش دارد. هرچند این کشور همواره ادعا می کند که حامی ملت فلسطین و حافظ منافع آن است ولی واقعیت امر مساله دیگری را نشان می دهد حتی حاضر است جهت خشنود کردن صهیونیست ها شهروندان خود را قربانی کند. با وجود اینکه بیش از ۷۰ درصد ترکیب جمعیت این کشور را فلسطینیان تشکیل می دهند ولی از زمان امضای پیمان صلح با رژیم صهیونیستی (موسوم به وادی عربه) در سال ۱۹۹۴ میلادی هیچگاه حاضر نشد در آن تجدید نظر کند و کوچکترین توجهی به خواست شهروندان خود نکرد. حتی در جریان جنگ ۲۲ روزه غزه شهروندان این کشور با تحصن در مقابل سفارت رژیم صهیونیستی در "امان " خواستار لغو این پیمان و قطع رابطه سیاسی اردن و رژیم صهیونیستی شدند ولی نیروهای امنیتی اردن با حمله به معترضین، تعدادی از آنان را کشته ویا زخمی کردند. اینگونه اردن وفاداری خود را به رژیم صهیونیستی و خیانتش را به ملت فلسطین به اثبات رساند. 
بنابراین دشمن ملت فلسطین فقط یک رژیم نیست بلکه آمریکا، اروپا و بیشتر از آن سران عرب با سکوت خود بر روی این منطقه آتش گشوده اند. 
حال در سایه آنچه بیان شد بار دیگر می پرسیم که گناه ملت فلسطین چیست؟

منبع: خبرگزاري قارس