آخرین قسمت از برنامه «۲۰۱۸» شب گذشته ۲۴ تیرماه روی آنتن شبکه سه سیما رفت که جذابیت اتفاقات پشت صحنه آن کمتر از آنچه روی آنتن رفت، نبود.
در پشت صحنه «۲۰۱۸» چه گذشت؛
تست قوتو از سوی عادل فردوسی پور برای مدیران سیما
25 تير 1397 ساعت 17:42
آخرین قسمت از برنامه «۲۰۱۸» شب گذشته ۲۴ تیرماه روی آنتن شبکه سه سیما رفت که جذابیت اتفاقات پشت صحنه آن کمتر از آنچه روی آنتن رفت، نبود.
شب گذشته ۲۴ تیرماه فینال رقابت های جام جهانی فوتبال بود و حداقل چند میلیون نفر پای تلویزیون به تماشای آخرین رقابت بین کرواسی و فرانسه نشستند و حال شاید برایتان جالب باشد بدانید آخرین رقابت از پشت دوربین های برنامه «۲۰۱۸» جایی که عادل فردوسی پور برنامه اش را به آنتن می برد، چگونه بود.
روز گذشته حدود ساعت ۱۹ وارد استودیو ۱۱ در ساختمان سیما می شویم. استودیو شلوغ است و عوامل برنامه «۲۰۱۸» تمام انرژی یک ماهه خود را جمع کرده اند تا آخرین شب برنامه را به پایان برسانند. مرتضی میرباقری معاون سیما، علی فروغی مدیر شبکه سه، حسین آقازمانی مدیرگروه ورزش شبکه و چند تن دیگر از مدیران نیز به پشت صحنه آمده اند تا در فینال رقابت ها با عادل فردوسی پور گپی زده باشند و خداقوت بگویند. حضور آنها در پشت صحنه استودیو با مراسم پیش از بازی همزمان است و عادل فردوسی پور در استودیو این تصاویر را گزارش می کند.
میرباقری و مدیران شبکه سه در پشت صحنه روی صندلی ها مستقر هستند تا در فرصت مناسبی که آنتن روی آگهی های بازرگانی می رود فردوسی پور با مدیران احوالپرسی داشته باشد. آنتن تلویزیون قبل از شروع مسابقه روی تصویر جام است و فردوسی پور به شوخی روی آنتن می گوید «ما اینجا مهمانانی داریم که همین الان می توانیم مجوز پخش تصاویر را بگیریم البته تصویر جام است و مشکلی ندارد» مدیران لبخندی می زنند و میرباقری با همان لبخند می گوید «اشکالی ندارد» که البته صدایش را شنوندگان نمی شنوند.
بازی را مزدک میرزایی از ساختمان پخش گزارش می کند که با این استودیو فاصله دارد. بازی که شروع می شود دوربین های استودیو توقفی به خود می دهند و عادل فردوسی پور برای احوالپرسی با مدیران به پشت صحنه می آید. میرباقری در جملاتی به او خسته نباشید می گوید و از یک ماه تلاش او تشکر می کند. معاون سیما به آمار مخاطبان برنامه اشاره می کند و بعد گفتگوی میان معاون سیما و فروغی مدیر شبکه و فردوسی پور دقایقی بدون اینکه کسی چیزی بشنود ادامه پیدا می کند.
عادل فردوسی پور اهل کرمان است و ماجرای علاقه اش به قوتوی کرمان را همه می دانند و چندین بار هم در استودیو از این محصول شیرین کرمانی حرف زده است. میرباقری حین این گپ زدن ها به شوخی از این قوتوها می پرسد. این قوتوها آنقدر در استودیو در دسترس است که عادل همانجا می گوید برای میرباقری قوتو بیاورند و بعد روند قوتو خوردن را با اشتیاق تشریح می کند: اینکه ابتدا باید مقداری از پودر قوتو را در دستانش بریزد و بعد یک باره مشتش را در دهانش خالی کند.
صحنه تست قوتو با خنده اطرافیان همراه است، میرباقری هم به شوخی دیگران را برای تست قوتو شاهد می گیرد و بعد درنهایت قوتوی معروف را امتحان می کند. تقریبا همه می دانند این قوتوها چه طعمی دارند و هرازگاهی حین ضبط به سراغ بسته قوتو می روند و پاتکی به آن می زنند.
جمع عوامل پشت صحنه برنامه «۲۰۱۸» که اکثرشان همان عوامل برنامه فوتبالی «نود» هستند جمعی شاد و صمیمی هستند. چند نفری هم در این تیم هستند که دستیار فردوسی پور هستند و به دست راست های او معروفند. ویژگی های این افراد از یک لحاظ به خود او شبیه است اهل مصاحبه نیستند ولی سوالاتم را کامل ولی با درنظر گرفتن ملاحظات جواب می دهند؛ توضیحاتی درباره برنامه و جزییاتی دیگر از فضای صمیمی ای که بین تیم «۲۰۱۸» حاکم است تا بیان استرس ها و سختی های تیم برنامه در این یکی دو ماه.
تقریبا بخش عمده تیم برنامه اهل شوخی هستند مثلا وقتی ساسان نجات پور دستیار فردوسی پور تک تک عوامل برنامه در پشت مانیتورها، اتاق صدا، تدوین و... را معرفی می کند خودشان با یکدیگر شوخی می کنند و فضای استرس های آخرین شب را با طنز سر می کنند.
وسط شوخی ها از یکدیگر با عنوان غول صدا، بهترین تصویربردار، موفق ترین... و صفت هایی از این دست هم استفاده می کنند. تیمی که ۷۵ نفر هستند و در بخش های مختلفی چون اتاق صدا، اتاق رژی و استودیوی برنامه مستقرند و چند نفری هم در طول یک روز تولید و پخش برنامه دایم بین این اتاق ها در رفت و آمد هستند.
سعید رضایت یکی از دو کارگردان تلویزیونی برنامه است که ابتدا با اشاره به تصویربرداری برنامه بیان می کند: تیم «۲۰۱۸» همه حرفه ای هستند، ما پنج تصویربردار داریم که همه تصویربرداران بازی های فوتبال و برنامه های ورزشی هستند. باقی عوامل این تیم نیز افراد حرفه ای هستند.
هر روز از ساعت دو یا سه عصر به استودیو می آمدیم و تا نیمه شب هم اینجا بودیموی همچنین به سختی های کار اشاره می کند و می گوید: ما در این مدت هر روز از ساعت دو یا سه عصر به استودیو می آمدیم و تا نیمه شب هم اینجا بودیم و حتی یک میز مونتاژ اینجا گذاشته شد تا بسیاری از آیتم های لحظه ای را اینجا تدوین کنند.
رضایت در سخنان کوتاهی درباره برنامه «نود» که بعد از اینجا باید دوباره روی آنتن رود، توضیح می دهد: جمعه ۲۹ تیر برنامه ای برای پخش پشت صحنه «۲۰۱۸» داریم و بعد از آن مشخص نیست که دوشنبه یک هفته دیگر یا ۲ هفته دیگر با «نود» بازگردیم.
استودیو شماره ۱۱ از چند بخش تشکیل شده است و سه ویدیووار در سه طرف استودیو قرار دارد. یک بخش از دکور همان تونلی است که به تونل افتخار معروف است و ملی پوش ها از داخل آن به استودیو وارد می شوند. طراحی این دکور بر عهده امیرحسین میرطالب است که طراحی دکور مناظره های نامزدهای ریاست جمهوری را نیز بر عهده داشته است.
میرطالب در سخنان کوتاهی از روند ساخت دکورها می گوید: من طراحی دکورها را از چندین ماه قبل شروع کردم و ساخت دکورها نیز حدود یک ماه قبل از کار شروع شد. فردوسی پور روی کیفیت کار حساسیت دارد و نمی خواست دکورهای مشابهی داشته باشد و باید به این موارد توجه می داشتیم.
نیمه دوم بازی شروع می شود. پروژکتورها خاموش است و هرکسی در گوشه ای از استودیو در حال تماشای بازی است. اکثر عوامل روبه روی ویدیووار اصلی که در بک گراند فردوسی پور قرار دارد، نشسته، صندلی ها را برگردانده و بازی را تماشا می کنند. برخی هنگام گل ها از هیجان فریاد هم می کشند و درکل چند ساعتی که در استودیو هستید همیشه فریاد و داد و هیجان زیرصدای استودیو و حرف ها و مصاحبه هاست.
خود فردوسی پور امروز چندان هیجان خاصی ندارد. بیشتر سرش در تبلت و گوشی های موبایل سرگرم است و گویی دارد مواردی را چک می کند هر از گاهی هم دستیارانش را صدا می کند، نکته ای می گوید و یا برای آیتم ها و پلی بک ها مسایلی را با هم بررسی می کنند.
بازی تمام می شود و صحنه را دوباره برای آنتن تلویزیون آماده می کنند. صفحه تلویزیون روی مراسم فینال و اهدای جام است. در اتاق رژی درباره نحوه گزارش مراسم صحبت می کنند و اینکه فردوسی پور در استودیو بماند یا خیر.
ماندن در اتاق رژِی تقریبا برای خبرنگاران ممنوع است اما شاید خیلی لذتبخش تر از استودیوی خود برنامه باشد چراکه بخشی از اتفاقات و هماهنگی ها با عادل فردوسی پور، تصمیم گیری های برنامه و حتی اتفاقات و چانه زنی ها همین جا رقم می خورد.
حتی عوامل از اینجا هیجان بیشتری دارند و تند تند با هم درباره هر لحظه از بازی حرف می زنند و اتفاقات را آنالیز می کنند.
حسین آقازمانی مدیرگروه ورزش شبکه سه چند باری دست به تلفن می شود. اینجا همان نقطه ای است که بابت پخش بخشی از تصاویر هماهنگی ها انجام می شود. چندین مانیتور اینجا وجود دارد که از جمله آنها مانیتوری برای پخش اصلی رقابت ها و مانیتوری برای پخش رقابت ها از تلویزیون جمهوری اسلامی است که با هفت ثانیه اختلاف، رقابت ها را روی آنتن می برد.
پایان پخش بازی ها عده ای از حسین آقازمانی مدیرگروه ورزش شبکه سه برای پخش تصاویری که در جریان مراسم فینال روی آنتن رفت تشکر می کنند. خود فردوسی پور نیز روی آنتن می گوید، دیدیم که تصاویر پخش شد و اتفاقی هم نیفتاد. اشاره او به صحنه حضور کولیندا کیتاروویچ رییس جمهور کرواسی است که با بازیکنان فوتبال خوش و بش می کند.
ساعت از ۱۰ می گذرد همه به یکدیگر خسته نباشید می گویند و آنتن را برای حدود یک ربع به بخش خبر واگذار می کنند.
استودیو دوباره خاموش می شود. فردوسی پور از صندلی خود برمی خیزد احوالپرسی می کنیم و از سختی های یک ماه حضورش در برنامه می گوید اما باز هم تمایلی به رسانه ای شدن حرف هایش ندارد و درحالیکه تیم برنامه ساعت ۱۰ و نیم شب تازه برای صرف شام می روند من هم استودیو را ترک می کنم.
منبع: خبرگزاری مهر
کد مطلب: 343544