کتاب «صلح امام حسن(ع)؛ پرشکوه‌ترین نرمش قهرمانانه‌ تاریخ» به زودی از سوی انتشارات انقلاب اسلامی منتشر می‌شود.

به گزارش خبرگزاری تقریب به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی انتشارات انقلاب اسلامی، اصل کتاب «صلح امام حسن(ع)؛ پرشکوه‌ترین نرمش قهرمانانه‌ تاریخ با عنوان «صلح الحسن» تألیف عالم جلیل‌القدر شیخ راضی آل‌یاسین از علمای حوزه‌ نجف بوده است که در سال ۱۳۴۸ شمسی توسط رهبر معظم انقلاب در سن سی سالگی، ترجمه شده است.

رهبر معظم انقلاب از هر طریقی برای روشنگری اذهان مردم به ویژه جوانان استفاده می‌‎کردند. نگاه به سخنرانی‌های متعدد از ایشان و همچنین تألیفات و ترجمه‌هایی که از ایشان در دوران پهلوی منتشر شده، گویای دغدغه‌های حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در عرصه‌های مختلف است و هر کدام از بیانات و کتب ایشان، برای پاسخ دادن به یکی از نیازهای مخاطبان بود. از این رو بود که رژیم با فعالیت‌های علمی و تبلیغی ایشان به شدت مخالف و بر روی آن حساس بود و این امر در اسناد به جای مانده از ساواک به چشم می‌خورد.

یکی از موضوعاتی که در آن دوران مورد بحث و سؤال واقع شده بود، مقوله‌ «صلح امام حسن (ع)» بود. از یک سو معاندان و مخالفان اسلام آن امام مجاهد را متهم به سازشکاری می‌کردند و از سویی دیگر جریانات به ظاهر مذهبی برای توجیه کردن قعود و سکوت خود نسبت به جنایات استبداد طاغوت و چپاول استکبار و استعمار، به اشتباه بر نوع اقدام ایشان در برخورد با معاویه استناد می‌کردند. از سوی دیگر برای برخی از افراد، تفاوت رفتار امام حسن (ع) و امام حسین (ع) معلوم نبود که چرا یکی از این دو امام به صلح تن داد و دیگری در راه مبارزه سر داد.

بر این اساس بود که طرح کتابی با این موضوع در ذهن ایشان پرورانده می‌شود تا اینکه با متن عربی کتاب حاضر با نام عربی «صلح‌الحسن (ع)» تألیف عالم جلیل‌القدر «شیخ راضی آل‌یاسین» آشنا می‌شوند و اقدام به ترجمه‌ این اثر می‌کنند.

تحلیل صلح امام مجتبی(ع)، معرفی شخصیت ایشان، موقعیت سیاسی حضرت پیش از بیعت، زمان بیعت و کوفه در روزهای بیعت، شرح و تبیین انگیزه‌های صلح، مقایسه‌ میان شرائط امام حسن(ع) و زمینه‌ها و مقدمات قیام امام حسین(ع) و غیره از موضوعات این کتاب خواندنی و ارزشمند است.

از ویژگی‌های چاپ جدید این اثر می‌توان به موارد ذیل اشاره کرد؛ استفاده از نقطه نظرات معظم‌له در موارد مورد سوال، تحقیقات گسترده بر منابع کتاب و افزودن بیش از صد پانوشت ارجاعی، مراجعه به متون اولیه و منابع اصلی تاریخی و روایی، نمایه‌های متعدد و مطابقت متن با دستخط‌های معظم‌له.