به گزارش
خبرگزاری تقریب، لاله افتخاری در گفتو گو با خبرگزاری رسا ؛با اشاره به نقش و جایگاه دوره مهم و سرنوشت ساز پیشدبستانی در ارتقای فکری کودکان اظهار داشت: پیش دبستانی مقدمهای برای دبستان، یک کاتالیزور و حلقه وصل بین خانه و مدرسه است.
اهمیت پیشدبستانی
نماینده سابق مجلس شورای اسلامی با تأکید بر اهمیت پیشدبستانی در نظام تعلیم و تربیت کشور بیان کرد: کودک در پیشدبستانی فارغ از تکالیف مدرسه و الزامات آن همچون حضور منظم و منضبط در کلاس درس، برای ورود به مدرسه نیز تمرین میکند تا علاوه بر یادگیری برخی مهارتها، نحوه جدایی چند ساعته از خانواده را تمرین کرده و آموزش میبیند که در آمادگی کودک برای رفتن به دبستان و انجام تمرینات جتماعی به صورت جدی اثرگذار است.
وی با بیان اینکه دولتی و خصوصی شدن مدارس به صورت کلی، بسیار آسیبزا است، گفت: اگر تمام مدارس و پیشدبستانیها دولتی باشند، از جهتی دارای زیان است، زیرا برخی از مهدها و پیشدبستانیهای خصوصی، آموزشهای دینی و تخصصی خوبی را ارائه میدهند، البته این آموزشها غالبا با هزینههای کلان صورت میگیرد، هرچند برخی از آموزشها هم با هزینههای کم زیر نظر ارگانهایی مانند بسیج انجام میشود.
آسیبهای خصوصیسازی
افتخاری با اشاره به آسیبهای خصوصی سازی مدارس و پیشدبستانیها بیان کرد: واگذاری صرف به بخش نیز خصوصی کار بسیار اشتباهی بوده و از نظر عدالت آموزشی مشکلات زیادی ایجاد میشود، چراکه بسیاری از خانوادهها توانایی پرداخت هزینههای کلان را ندارند.
وی نتیجه تبعیض آموزشی را اینگونه توصیف کرد: کودکانی که به سبب مشکلات مالی از امکانات آموزشی مانند شرکت در پیشدبستانیها محروم بمانند، یقینا هنگام ورود به مدرسه متفاوت با کودکانی هستند که دوره پیشدبستانی را گذراندهاند.
این استاد دانشگاه ادامه داد: این افراد غالبا یک یا حداقل نیم پله با بچههایی که از امکانات آموزشی برخوردار بودهاند، فاصله داشته، همیشه احساس خسران میکنند و این امر به خاطر هزینههای سرسامآور و حذف عدالت آموزشی از سیستم تعلیم و تربیت است.
آموزشهای جنسی و رقص متأثر از افکار ماهوارهای
وی اضافه کرد: مشکل دیگری که در مدارس و آموزشگاههای خصوصی مانند مهدها و پیشدبستانیها ایجاد میشود، آموزشهایی همچون رقص است که هم در سند 2030 و هم قبل از آن در بعضی از مهدها اجرا میشد و حاصل تراوشات ذهنی متأثر از ماهوارهای بعضی مربیان یا مدیران آنها بود.
افتخاری در پایان تصریح کرد: از سوی دیگر القائاتی از سوی نهادها و سازمانهای بین المللی میشود تا کشورهای به اصطلاح جهان سوم را برای نوشتن و اجرای دیکته آموزشی خود الزام کنند، در صورتی که خود آنها هم پایبند به چنین آموزشهایی نیستند و اجازه اجرای برخی از آموزشهای جنسی تا سنین خاصی در کشورهای اروپایی و آمریکایی داده نمیشود و این درحالی است که این آموزشها را برای کودکان ایرانی تجویز میکنند.