گاهی اوقات برخی سلبریتی‌ها زبان به انتقاد از رسانه ملی باز می‌کنند اما اینکه موضوع مطرح شده ریشه‌اش به کجا می‌رسد جای تعجب دارد.

به گزارش خبرگزاری تقریب؛ برخی سلبریتی‌ها و فعالان هنر سینما و سریال‌های تلویزیونی به تازگی هشتگی تحت عنوان «من و سانسورچی» را در صفحات مجازی خود به راه انداخته‌اند با این محتوا که خاطرات خود از قوانین سانسور و ممیزی در سریال‌های تلویزیونی را با طعنه به صدا و سیما بیان می‌کنند.

آنها با کنایه می‌گویند که صدا و سیما قوانینی دارد مبنی بر اینکه مثلا گوش بازیگران زن نباید معلوم شود. گردن آنها نبایستی پیدا باشد و غیره.

گفته می‌شود این هشتگ اولین بار توسط امیرمهدی ژوله به راه افتاده است.

میترا حجار نیز به تازگی ویدئویی را منتشر کرد و در اشاره به هشتگ من و سانسورچی، چسب‌های زیر روسری خود که برای پنهان ماندن گوش‌هایش استفاده شده بود را نشان داد!

در همین راستا، «عزت‌ا... ضرغامی»، رئیس سابق سازمان صدا و سیما نیز طی اظهاراتی در جشن «دکتر سلام» با بیان اینکه می‌خواهم آباژور را کنار بگذارم و بدون سانسور سخن بگویم، گفت: آباژور، از افتخارات ما در دوران مدیریت صدا و سیما بود.

وی با گفتن اینکه نمی‌دانم چرا برخی‌ها با آباژور مشکل دارند اظهار داشت: به جای اینکه یک صحنه ناجور را کامل پخش شود، با قرار دادن گلدان یا چیزی دیگر، از پخش آن صحنه جلوگیری می‌شد.

ضرغامی تصریح کرده است: من به این موضوع افتخار می‌کنم و فیلم‌ها را به قبل و بعد از وجود آباژور تقسیم می‌کنم.

مسئله‌ای اساسی که این روزها و ماه‌ها در رفتار برخی سلبریتی‌ها دیده می‌شود اینست که شکایت‌ها و انتقادات آنها ربط مستقیمی دارد به حضور یا عدم حضور آنها در سریال‌های تلویزیونی و فیلم‌های سینمایی!

به سخن دیگر اینکه این چهره‌های اشاره شده مادام که در حال بازی یا فعالیت در پروژه‌های صدا و سیما هستند؛ به خود اجازه چنین حرف‌های تند و تیزی را نمی‌دهند اما به محض اتمام پروژه یا تحمل مدتی بیکاری، شروع به بیان حرف‌هایی می‌کنند که منهای محتوا، به لحاظ اخلاقی کار پسندیده‌ای نیست و مثل نمک خوردن و نمکدان شکستن می‌ماند.

جالبتر آنجاست که تقریبا عمده این چهره‌ها به مدد تلویزیون و حسن توجه مدیران سازمان صدا و سیماست که توانسته‌اند چهره شوند و یا نانی به سر سفره ببرند،اما مشخص نیست چرا بعداً طریقی دیگر برمی‌گزینند؟ضمن اینکه بدیهیست که «رعایت قانون» و احترام به آن اولین بخش از هر رفتار متمدنانه‌ایست که سبب ایجاد آبرو و تشخّص در داخل و خارج از کشور می‌شود.