پروژه‌ای که آمریکا از طریق نماینده ویژه خود بریت مک گورک در روند تشکیل دولت به دنبال آن بود، شکست خورده است. پروژه‌ای که در درجه اول مبتنی بر انتخاب مجدد حیدر العبادی به عنوان نخست‌وزیر جدید بود.

به گزارش خبرگزاری تقریب، بعد از انتخاب هیئت رئیسه پارلمان عراق بعد از بحرانی نه چندان طولانی نیروهای سیاسی این کشور تلاش کردند سرنوشت پست نخست‌وزیری را نیز مشخص کنند.

تمامی اطلاعات و سیگنال‌ها نشان از آن دارد که این پست از طریق توافق سازش میان ائتلاف البناء به رهبری هادی العامری و ائتلاف سائرون مورد حمایت مقتدا صدر تعیین تکلیف خواهد شد.

همچنین احتمالاً گفتگوهای فشرده‌ای این روزها میان بغداد پایتخت عراق و شهر نجف به عنوان مرجعیت دینی شیعیان عراق قبل از برگزاری نشست آینده پارلمان در روز 25 ماه جاری میلادی (3 مهر) صورت خواهد گرفت.

صرف نظر از اسامی که این روزها در محافل سیاسی عراق برای عالی‌ترین پست اجرایی عراق مطرح است، یک موضوع قطعی است و آن اینکه نخست‌وزیر جدید بر اساس روش اکثریت که مدت‌های مدیدی بعد از انتخابات مطرح بود، تعیین نمی‌شود، بلکه بر اساس تفاهمی تعیین می‌شود که میان جریان الفتح و سائرون به دست آمده است.

موفقیت مذاکرات کنونی در درجه اول به این معنی است که پروژه‌ای که آمریکا از طریق نماینده ویژه خود بریت مک گورک در روند تشکیل دولت به دنبال آن بود، شکست خورده است. پروژه‌ای که در درجه اول مبتنی بر انتخاب مجدد حیدر العبادی به عنوان نخست‌وزیر جدید بود.

از سوی دیگر پست نخست‌وزیری عراق برای اولین بار از زمان تشکیل دولت دائمی در این کشور بعد از اشغال توسط آمریکایی‌ها از داخل حزب الدعوة‌ خارج می‌شود.الاخبار در مطلب دیگری می‌نویسد که به نظر می‌رسد عادل عبدالمهدی نزدیکترین فرد به پست نخست‌وزیری آینده در عراق است، چرا که اجماع گسترده‌ای بر سر وی در عرصه داخلی و بین‌المللی و منطقه‌ای وجود دارد و او مورد استقبال غیر مستقیم نجف نیز قرار گرفته است.

البته عمار حکیم این انتخاب را رد می‌کند. به هر حال انتخاب نخست وزیر و پس از آن انتخاب رئیس جمهور و تشکیل دولت فدرالی برای پر کردن شکاف‌های موجود در موسسات دولتی و بهبود اوضاع معیشتی مردم از طریق پروژه‌های توسعه و اصلاحات قابل تحقق است.

تا این لحظه هیچ وتوی بین‌المللی و منطقه‌ای و حتی داخلی در مسیر رسیدن عادل عبدالمهدی به پست نخست‌وزیری وجود ندارد. تنها عمار حکیم رئیس جریان حکمت است که خود را به عنوان مانع اصلی در برابر این اقدام معرفی کرده است.

«عادل عبدالمهدی» نخست‌وزیر عراق شد بر اساس گزارش الاخبار، عناصر مطلع به روند مذاکرات می‌گویند که حکیم مبنای توافق را تایید نمی‌کند و تلاش دارد روند سیاسی بین دو اردوگاه به گونه‌ای پیش برود که نقش و موجودیت وی در عرصه داخلی عراق را تقویت کند. با این وجود منابع متعدد تأکید دارند که جریان‌های سیاسی عزم خود را جزم کرده‌اند تا در روند توافق موجود نخست وزیر و پست‌های وزارتی را تعیین کنند.

عمار حکیم اعلام کرده است که در این شرایط در ترکیب دولت حضور نخواهد داشت. در حالی که برخی شخصیتها و عناصر وابسته به جریان حکمت تلاش دارند این اخبار را منتشر کنند که جریان‌های سیاسی عراق به دنبال انزوای حزب حکمت هستند، اما منابع سیاسی متعدد این اخبار را رد و در گفتگو با الاخبار تاکید کرده‌اند که بافت سیاسی شیعیان و اهل سنت و کردها به دنبال مشارکت حکیم در دولت آینده است.

او بخشی از توافق است و مشارکت جریان وی برای تثبیت مبدأ مشارکت سیاسی در دولت است.برخی منابع می‌گویند که انتخاب عبدالمهدی با استقبال حوزه علمیه نجف مواجه شده‌ است. اما برخی دیگر هرگونه گمانه زنی در این خصوص را رد می کنند و منتظر موضع قاطع مرجعیت هستند.

در هر حال عناصر مطلع به فضای نجف اشرف اعلام می‌کنند که مرجعیت دینی وتویی را نسبت به هیچ کس مطرح نکرده، بلکه با هر کسی که با تمامی شرایط و ضوابط تناسب داشته باشد، موافق است. درحالی که مشخصاً برای اولین بار پست نخست وزیری از حزب الدعوة خارج شده، دو رویکرد متفاوت در این جریان وجود دارد.

اردوگاه اول به ریاست نوری مالکی دبیرکل حزب است که از خروج نخست‌وزیری از حزب استقبال می‌کند، اما حیدر العبادی نخست وزیر کنونی نسبت به شکست شدیدی که خورده، نگران است.

مالکی که تمایلی برای کاندیدا شدن برای سومین دوره نخست‌وزیری خود ندارد، به ضوابط مطرح شده از سوی مرجعیت پایبند است و هر نوع سازش میان فراکسیون‌های پارلمانی را می‌پذیرد. این موضوع را منابع نزدیک به وی اعلام می‌کنند و در گفتگو با الاخبار تاکید دارند که وی هرگز در اردوگاه مخالفان دولت حاضر نخواهد شد، بلکه در قلب روند سیاسی قرار دارد و در دولتی که در آینده تشکیل می‌شود نیز مشارکت خواهد داشت.

العبادی برخلاف مالکی همچنان خود را رقیب برای تصدی پست نخست‌وزیری می‌داند. البته او امیدوار است بتواند ائتلاف نصر را ترمیم کند و آن را بازسازی نماید. اما اگر در این روند شکست بخورد، باید از حاکمیت خارج شود و به دنبال متحدان جدیدی باشد تا بار دیگر حضور او را در حاکمیت تقویت کنند.