بیان کرامات در منابع اهل سنت محدود به معصومین علیهم السلام نیست و حتی شامل بزرگان دین نیز می شود. حضرت عباس بن علی علیه السلام از جمله این شخصیت ها است.

خبرگزاری تقریب، محمد باعزم: بیان مناقب و بزرگی و جلالت قدر حضرت عباس بن علی (ابوالفضل) علیه السلام نه تنها منحصر در منابع شیعی نیست بلکه اهل سنت نیز به اعتراف در خصوص فضائل و کرامات ایشان پرداخته اند.

آوردن سر مبارک حضرت عباس بن علی(علیه السلام)
سبط بن جوزی حنفی پیرامون ماجرای ورود سرها به كوفه چنین می نگارد:

عن القسم بن الأصبغ المجاشعی قال : أتی بالرؤوس إلى الكوفة إذا بفارس أحسن الناس وجها قد علق فی لبب فرسه رأس غلام أمرد كأنه القمر لیلة تمامه والفرس یمرح فإذا طأطأ رأسه لحق الرأس بالأرض فقلت له : رأس من هذا ؟ فقال : رأس العباس بن علی ، قلت : ومن أنت ؟ قال حرملة بن الكاهل الأسدی ، قال : فلبثت أیاما وإذا بحرملة وجهه أشد سوادا من القار فقلت له : لقد رأیتك یوم حملت الرأس وما فی العرب أنضر وجها منك وما أرى الیوم لا أقبح ولا أسود وجها منك ! فبكى وقال : والله منذ حملت الرأس وإلى الیوم ما تمر علی لیلة إلا واثنان یأخذان بضبعی ثم ینتهیان بی إلى نار تأجج فیدفعانی فیها وأنا أنكص فتسعفنی كما ترى ثم مات على أقبح حال.

قسم بن اصبغ می گوید : زمانی كه سرها [ی شهدای كربلا] را به كوفه آوردند، سواری دیدم كه بسیار زیبا بود و سر جوانی را كه همچون ماه شب چهارده زیبا بود، به گردن اسبش آویزان كرده بود ، اسب می تاخت و زمانی كه قدم بر می داشت ، سر به زمین می‌رسید، به آن سوار گفتم : این سر متعلق به كیست؟ گفت : عباس بن علی [علیهما السلام] ؛ گفتم تو كه هستی؟ گفت : حرملة بن كاهل اسدی. چند روزی در كوفه ماندم ، ناگهان حرمله را دیدم كه صورتش از قیر سیاه‌تر شده بود! به او گفتم روزی كه سر را حمل می‌كردی در عرب زیباتر از تو نبود و آنچه من امروز می بینم، صورتی زشت‌تر و سیاه‌تر از تو در عرب نیست! حرمله گریه كرد و گفت : به خدا قسم از آن روزی كه سر را حمل كردم تا به امروز شبی بر من نگذشته جز اینكه دو نفر [در خواب] می‌آیند و پاهای مرا می‌گیرند و به سمت آتشی می‌برند كه زبانه می‌كشد و مرا در آن آتش می اندازند و من روی بر می‌گردانم و یاری می‌طلبم و این گونه شده‌ام كه می بینی. قسم بن اصبغ می‌گوید: حرمله به بدترین حال به درك واصل شد.(1)

عاصمی مكی از مورخین تاریخ اسلام چنین نقل می كند :
أن شخصا منهم علق فی لبب فرسه رأس العباس بن علی فرئی بعد أیام ووجهه أشد سوادا من القار؛ شخصی از یزیدیان سر [مبارك] [حضرت] عباس بن علی [علیهما السلام] به گردن اسبش آویزان كرده بود و بعد از ایامی صورتش سیاه‌تر از قیر شده بود.(2)
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
پی نوشت ها: 
(1).سبط بن الجوزی الحنفی، یوسف بن قزغلی ، تذكرة الخواص الأمة فی خصائص ائمة علیهم السلام، صص 281-282، ناشر : مكتبة نینوی الحدیثة، تهران؛ ینابیع المودة لذوی القربى - القندوزی - ج 3 ص 43 ، حقیق : سید علی جمال أشرف الحسینی، چاپ اول ، 1416 ه .ق ، ناشر : اسوه ، قم. 
(2).عبد الملك بن حسین بن عبد الملك الشافعی العاصمی المكی الوفاة: 1111ه ، سمط النجوم العوالی فی أنباء الأوائل والتوالی ، ج 3 ، ص 572 ، ناشر : دار الكتب العلمیة - بیروت - 1419ه - 1998م ، تحقیق : عادل أحمد عبد الموجود- علی محمد معوض