گروه اندیشه خبرگزاری تقریب: مسئله تقریب مذاهب یکی از مهم‌ترین ایده‌هایی است که اندیشمندان و دلسوزان مسلمان از روزگار آغازین اسلام تا به حال، بر مبنای تعالیم اسلامی و دیانت حقّه توحیدی پیگیر آن بوده و در مقابله با دشمنان اسلام و مسلمانان آراء و نظریاتی را در ابعاد مختلف، متناسب با مقتضیات زمان، ارائه کرده‌اند. در دهه‌های اخیر امام خمینی(ره) و مقام معظم رهبری(مدظله العالی) منادی ایده تقریب مذاهب بوده‌اند.
هم‌اکنون نیز فضای هم‌آوایی، هم‌گرایی و تقریب در بین مسلمانان با اندیشه‌های انقلاب اسلامی سیر تکاملی دارد و ادامه این روند مستلزم این است که عموم مسلمانان اتفاق خود را در اصول آیین مقدس اسلام در نظر گرفته و تفرقه عملی را کنار گذاشته و در یک صف قرار گیرند.
در این راستا خبرگزاری تقریب طی سلسله گزارش هایی جهت معرفی و آشنایی به زندگی نامه شخصیت های تقریبی برجسته جهان اسلام پرداخته است؛
در نهمین شماره از این گزارش به بررسی زندگی نامه محمد رمضان سعید البوطی پرداخته‌ایم که در ادامه می‌آید:
زندگی نامه
دکتر محمد سعید رمضان مشهور به” بوطی ” عالم و فقیه نامدار و پر آوازه کورد زبان بر آمده از فضای کردستان ،در سال ۱۹۲۹ میلادی و سال ۱۳۴۸ هجری قمری در دهکده جلیکا (جزیره بوتانی ) غرب آناتولی، کردستان ترکیه در همسایگی عراق به دنیا آمد .
پدر او ملا رمضان البوطی از بزرگان و علمای نامدار کردستان بود و به رغم تمامی مشکلات مادی و معیشتی‌اش‌توانسته بود در حوزه علوم اسلامی به درجات بالایی دست یابد و فرزندانش را به نحو احسن تربیت نماید؛ از آن جمله می توان به ” سعید ” و ” توفیق ” اشاره داشت که در جامعه آن روز شناخته شده بودند.
خانواده بوطی چنان که محمد سعید بیان کرده، به علت گرایش های علمی، مجبور به مهاجرت به شهرهای بزرگ می شده است تا توان پاسخگویی به نیازهای علمی این خانواده دانشمند افزایش یابد.
با این حال اتخاذ سیاست های سکولار رژیم آتاتورک و مشکلات ناشی از آن برای خانواده های مذهبی، مانع از آن شد که خانواده محمد سعید بتوانند به راحتی محل زندگی مناسب خود را انتخاب کنند؛ پس در سال ۱۹۳۴ عازم دمشق شدند و در منطقه کردنشین رکن الدین اقامت گزیدند.
وی آموزش خود را از یک مدرسه خصوصی در همین شهر آغاز نمود و مقدمات زبان عربی، علوم دینی و ریاضیات را فرا گرفت.
علاقه وی به فراگیری چنان بود که در یازده سالگی با قرآن و سیره نبوی آشنایی کامل داشت و در پی توسعه دانش خود در این زمینه بود.
تفسیر، منطق، کلام، اصول و فقه از جمله علومی بودند که او سال های بعدی عمرش را به فراگیری و تبحر در آنها صرف کرد. او هر چند از حضور استادانی چون حسن حبنکه و… بهره بود، همیشه می گفت: بزرگترین آموزگارش در زندگی، پدرش بوده است.
التزام صادقانه پدرش (ملا رمضان) به انجام وظایف و تکالیف دینی (حتی در زمان بیماری) منجر شد تا سعید او را الگوی عملی خودش قرار دهد.
در سال ۱۹۴۳ محمد سعید رمضان بوطی یعنی زمانی که در سن ۱۳ سالگی و در آغاز مراحل آموزشی قرار داشت، مادرش را پس از یک بیماری از دست داد. اما ضربه سنگین روحی در سال۱۹۹۰ یعنی زمانی که پدرش از دنیا رفت بر او وارد شد؛ لذا می توان گفت : تأثیر زیاد پدر بر فرزندش، سعید باعث شده بود که می توان ادعا کرد بسیاری از وجوه و ابعاد مکنون این شخصیت بزرگ پس از رحلت پدر آشکار گردید؛ چرا که با وجود پدر، سعید به واسطه اعتقادات دینی و جذبه شخصیتی پدر، کاملاً مطیع فرمان او بود. از مصادیق این التزام می توان به اقبال سعید به علوم دینی، انتخاب همسر در سن ۱۸ سالگی و ورود به سازمان آموزش و پرورش اشاره کرد که از جمله مقاطع مهم زندگی او نیز به شمار می آید و تماماً به صلاح دید پدر صورت گرفته اند.
