باید برای مدیریت فرهنگی‌ متاسف بود که با توقیف‌های اشتباه باعث می‌شود فیلم‌هایی که شایستگی و قابلیت فرهنگی-هنری لازم را ندارند بیش از آنچه که مستحقش هستند، قدر ببینند.

به گزارش خبرنگار حوزه فرهنگ و هنر خبرگزاری تقریب، فیلم سینمایی «آشغال‌های دوست‌داشتنی» سال ۹۱ ساخته شد و حالا این روزها پس از چند سال توقیف، بر پرده سینماهای کشور است. این فیلم به حوادث پس از انتخابات سال ۸۸ می‌پردازد. فیلمی که از همان ابتدا به جریان سبز منصوب شد. اما آیا واقعا "آشغال‌های دوست داشتنی" فیلمی دوست داشتنی است؟

شما به عنوان مخاطب، به هر طیف، سلیقه و جریان سیاسی که تعلّق خاطر داشته باشید، این فیلم به هیچ وجه برایتان برانگیزاننده نیست. اگر مخالف ایده اصلی فیلم باشید، فیلم عصبی‌تان نخواهد کرد و لج‌تان خواهد گرفت و اگر به جریان سبز سمپاتی داشته باشید باز هم فیلم با شما کاری نمی‌کند. نه خاطره و یادی را در شما زنده خواهد کرد و نه کینه‌ای را در دل‌تان شعله‌ور می‌کند.

فیلم لحن و تِمی طنز و سورئال را انتخاب کرده تا به خیال خود بتواند حرف‌های مهم و خطرناکش را با آسودگی بزند. لحنِ طنز، تمهیدی بوده برای طرح حرف‌های مگو. اما کدام حرف خطرناک و مهم. متلک‌های گل‌درشت و بیانیه‌های رنگ و رو رفته‌ی سیاسی در فیلم هَوار زده می‌شود اما این شعر و شعارها فرسنگ‌ها فاصله دارند با حرف‌های جدّی. اینجاست که خود فیلم و فیلمساز به ابژه طنز و ریش‌خند تماشاچی تبدیل می‌شوند.