معاون زنان شورای عالی انقلاب فرهنگی درباره تسهیل ازدواج گفت: متأسفانه در موضوع ازدواج درحال ورود به مرحله بحران هستیم و باید درباره بحث جهیزیه، شغل، تأمین مسکن و ... کار شود.

به گزارش حوزه فرهنگ وهنر خبرگزاری تقریب، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر انقلاب اسلامی در دیداری که با جمعی از مداحان و ذاکران اهل بیت (ع) در سالروز ولادت با سعادت حضرت فاطمه‌ زهرا (س) داشتند، با اشاره به نقش بنیان خانواده در تعالی بشر خطاب به مداحان تصریح کردند: من تأکید می‌کنم در این برهه‌ از زمان روی مسأله‌ خانواده تکیه کنید. دشمن نه دشمن ایران یا دشمن انقلاب؛ دشمن بشریّت تصمیم گرفته که نظام خانواده را در بین بشر از بین ببرد. خانواده سنت الهی است. دشمن بشریت یعنی جریان سرمایه‌داری بین‌المللی و صهیونیسم تقریباً از حدود ۱۰۰ سال پیش تصمیم گرفتند که خانواده را در بین بشر از بین ببرند؛ و یک جاهایی موفق شدند.

ایشان افزودند: در آنجاهایی که از خدا دور بودند موفق شدند، در یک جاهایی هم از جمله در ایران اسلامی ما موفق نشدند، اما دارند تلاش می‌کنند. این ازدواج‌های سخت، این ازدواج‌های دیر، این فرزندآوری کم، این به تعبیر غلط زشتشان «ازدواج‌های سفید» که سیاه‌ترین نوع زندگی مزدوج است همه‌ اینها به خاطر این است که خانواده از بین برود. رواج شهوات، از بین رفتن حیا و عفت، امروز جزو برنامه‌های دشمن است. شما مبارزه‌ با اینها را جزو برنامه‌های خودتان قرار بدهید.

با توجه به اهمیت موضوع ازدواج در دین اسلام و نقش آن در رشد و پیشرفت فردی و اجتماعی و در کنار آن مشکلات عدیده‌ای‌ که این روزها بر تحقق ازدواج سد راه جوانان قرار گرفته است با فرشته روح افزا معاون شورای فرهنگی اجتماعی زنان شورای عالی انقلاب فرهنگی درباره قانون تسهیل ازدواج گفت‌وگو کرده‌ایم که مشروح آن در ادامه می‌آید:

چرا قانون تسهیل ازدواج اجرا نمی‌شود؟

قانون تسهیل ازدواج در سال ۸۴ به تصویب مجلس شورای اسلامی رسیده است. شما هم اخیراً در برنامه زاویه شبکه ۴ به عدم اجرای این قانون معترض شده بودید. اما سؤال اساسی اینجاست که چه دلیلی وجود دارد که این قانون اجرایی نمی‌شود؟

اینکه چرا اجرایی نشده را باید از مسئولان مربوطه سؤال کرد. هر بندی از این قانون به یک نهاد مربوط است. مثلاً یک بخشی از این قانون به وام مربوط است، یک بخش به مسکن و یا بخشی به مرخصی و ... که این به دستگاه‌های دولتی بر می‌گردد. آن‌ها باید اجرا می‌کردند که نکرده‌اند. اینکه چرا اجرایی نمی‌شود را آن‌ها باید پاسخ دهند. باید از مسؤولان دولتی سؤال شود که چرا این قانون را اجرایی نمی‌کنید؟ چون قانون که نوشته شده بودجه‌اش هم سالانه دارند می‌گیرند. دلیل اینکه چرا اجرایی نمی‌کنند به نظر من این است که برای ازدواج جوانان دغدغه‌ای ندارند.

وجود ۱۹ میلیون و ۹۰۰ هزار نفر جوان در انتظار ازدواج

یعنی دلیلش بیشتر بی‌اعتنایی است یا می‌تواند ریشه‌های دیگری هم داشته باشد؟

بحث برابری جنسیتی و توانمندسازی زنان را دنبال می‌کنند، شاید معتقدند که ازدواج ممکن است موجب شود زنان توانمند نشوند. چون در سند ۲۰۳۰ و جاهای دیگر این تعهد را احساس می‌کنند که به دنبال توانمندسازی زنان باشند. بیان خوشبینانه این است که بگوییم به اجرای این قانون بی‌توجه‌اند. یک بند این قانون به وزارت علوم بر می‌گردد، یک بند به وزارت ورزش و جوانان مربوط است، یک قسمت به شهرداری‌ها و برخی بخش‌ها نیز به وزارت کشور یا معاونت امور زنان ریاست جمهوری بر می‌گردد.

وقتی قانون تسهیل ازدواج ابلاغ می‌شود، هر کدام از این بخش‌ها باید در راستای این قانون برای آسان شدن ازدواج قدم بردارند. بندهای مختلف این قانون موجب می‌شود که فعالیت‌های اجتماعی جوانان، درس خواندن، کار کردن و ... مانع نشود که در کنار آن نتوانند ازدواج کنند. نه اینکه ازدواج را تعطیل کنند تا به کارهای دیگرشان برسند، چون این غلط است و برنامه‌ریزی درستی نیست.

تأمین الزامات این قانون با قوه مجریه است. خیلی از مسایل و مشکلاتی که امروز در خانواده ها می‌بینیم به همین دلیل است که این‌ها این مسأله را کمرنگ دیده‌اند. طبق آمار ثبت احوال ۱۹ میلیون و ۹۰۰ هزار نفر جوان بین ۱۵ تا ۲۹ سال در انتظار ازدواج داریم. یعنی حدوداً ۱۰ میلیون پسر و ۱۰ میلیون دختر. این خیلی آمار بالایی است. چرا این‌ها نمی‌توانند ازدواج کنند؟ چون آمار خیلی بالا است، هیأت دولت باید مثل حالت بحران بنشیند و برای این قضیه برنامه‌ریزی کند و برای دستگاه‌های مختلف شرح وظایف تعیین کند. البته قانون این را هم تعیین کرده، اما به هر حال ابزارهای نظارتی قوی‌تری باید به میان بیاید تا إن‌شاء‌الله اجرا شود.

دغدغه‌ای برای حل اشتغال، مسکن و جهیزیه جوانان وجود ندارد/ خواب زمستانه مسؤولان در قبال تسهیل ازدواج! 

با توجه به اینکه این قانون سال ۸۴ تصویب شد، در دولت قبل هم همین کم‌کاری وجود داشت؟

بله! البته اگر انصاف داشته باشیم در رابطه با نوشتن برخی قوانین کمکی کم‌کاری مقداری کمرنگ‌تر بود و به این شدت نبود. الان دیگر کلاً این مسأله را رها کرده‌اند و حتی در جهت منع آن نیز قدم بر می‌دارند. منظور من فقط بحث وام ازدواج نیست. همین که حضور زنان در ورزشگاه‌ها را که دنبال می‌کنند چه ربطی به ازدواج دارد و چه کمکی به ازدواج می‌کند؟ در حالی که خیلی کارها می‌تواند انجام بگیرد. از کمک در جهیزیه تا مرخصی تحصیلی و ... که متأسفانه می‌بینیم اصلاً حرف و دغدغه‌اش وجود ندارد. البته این به معنای حمایت از دولت قبل نیست، اما از دولت قبل تا امروز وضعیت اشتغال ما بهتر شده یا بدتر؟ وقتی ما اشتغال نداریم و جوانان ما بیکارند چگونه ازدواج کنند؟ همه می‌گویند این یک دور باطل است. خانواده دختر به جوان می‌گویند چون کار نداری نمی‌توانیم به تو دختر بدهیم. از طرفی دختر هم می‌گوید زن یک مرد بیکار نمی‌شوم و همین طور این جوان‌ها مانده‌اند و نمی‌دانند چه باید بکنند.

ازدواج جوانان وارد مرز بحران شده/ لزوم حرکت جهادی سازمان‌های مردم نهاد برای تسهیل ازدواج

اگر بخواهید برای اجرایی شدن این قانون راهکار ارائه بدهید، این راهکار تنها آمدن دولت به پای کار است یا از طرق دیگر نیز می‌توان پیگیر بود؟

دولت که پای کار نمی‌آید اگر هم بخواهد به میدان بیاید زمان‌بر است. پیشنهاد من این است که NGO‌ها و مراکز خیریه وارد کار بشوند. چون داریم وارد بحران می‌شویم. حتماً باید این‌ها در این رابطه اقدام کنند. از بحث جهیزیه تا تأمین مسکن تا تأمین شغل و ... می‌توانند خیلی به این جوانان کمک کنند. اگر چه اشتغال چیز آسانی نیست، اما مسکن و جهیزیه و ... را می‌شود انجام داد. از طرفی پدر و مادرها هم می‌توانند کمک کنند. همان طور که خرج فرزندشان را می‌دهند تا وقتی که مجرد است، اوایل ازدواج نیز خرجشان را بدهند تا این‌ها یک شغلی پیدا کنند. بنابراین خانواده‌ها نیز می‌توانند کمک باشند. اما در درجه اول چیزی که اهمیت دارد و باید به آن بپردازیم همان تسهیلاتی است که باید به جوانان داده شود که خیرین و NGO‌ها و ... می‌توانند در این زمینه اقدام کنند.

رسانه‌ها با فرهنگ‌سازی و وزارت ارشاد با ابزار هنر به حل مسأله ازدواج کمک کنند

رسانه‌ها چه کمکی می‌توانند بکنند؟

رسانه‌ها می‌توانند در این زمینه فرهنگ‌سازی کنند. البته همه دستگاه‌های ما می‌توانند فرهنگ‌سازی کنند. اینکه جوانان نیازمند ازدواج‌اند باید روی آن دقیق کار بشود. این جوانان چه گناهی کرده‌اند که نتوانند ازدواج کنند؟ نسل‌های آینده نیز با این وضعیت در معرض خطر هستند و مشکل فقط به همین جوانان بر نمی‌گردد. وزارت ارشاد خیلی ابزارهای قوی‌ای دارد از جمله کتاب، سینما و هنرهای دیگر. این‌ها باید در این زمینه وارد عمل شوند و عکس‌العمل داشته باشند. شما لطف کردید و در قالب این مصاحبه به این معضل پرداختید، اما نباید در این حد باقی بماند. باید کمک به ازدواج این جوانان صورت بگیرد مخصوصاً در زمینه مسکن. جهیزیه را خیلی از خیریه‌ها دارند تأمین می‌کنند اما مسکن را نمی‌شود، چون خیلی دشوار است.

دولت درباره ازدواج جوانان کاری نمی‌کند و همه بارش بر دوش مردم است

با این توصیف بار کم‌کاری دولت را دیگران باید بر دوش بکشند؟!

دولت کم‌کاری می‌کند یا اصلاً کار نمی‌کند؟ به عقیده من دولت کاری نمی‌کند و همه بارش بر دوش مردم می‌افتد. بار گرانی و اقتصاد نامتعادل را دولت دارد بر دوش می‌کشد یا مردم؟ آن‌ها که حقوق‌های خوب خود را می‌گیرند. با این دولت ضعیف متأسفانه در خیلی از جاها با این مسائل رو به رو هستیم.

انتهای پیام/