امام علی (ع) میفرمایند: خداوند سبحان با وحدت و برادری، بر این امّت منّت گذارده است تا در سایه این رشته همبستگی، آرام گیرند.

به گزارش حوزه اندیشه خبرگزاری تقریب، هر زمان مسلمانان در تاریخ متفق و متحد بوده اند داراى قدرت و عظمت و شوکت بوده اند و هر زمان که تفرقه و نفاق در ميان آنها افتاد شکست خورده اند .جدا شدن از توده هاى جمعيّت مسلمين، و به تعبير ديگر انزواى اجتماعى، يکى از انحرافات فکرى و اعتقادى و عقيدتى است، افراد منزوى به زودى گرفتار تخيلات خود برتر بينى مى شوند و چنين مى پندارند که موجودى برترند و مردم بايد در برابر آنها تعظيم کنند و چون چنين عکس العملى از مردم نمى بينند آتش بدبينى و سوء ظن وکينه و عداوت در دل آنها روشن شود.

نگاه امام علی(ع) به موضوع وحدت، نگاهی راهبردی و اسـاسی اسـت که از عمق عشق و علاقه ایشان به پیـامبر(ص) و تـداوم حـیات دین و امتش برمی خیزد. ایشان تداوم خط اسـلام و مـسلمانی را به عنوان یک اصل اساسی و مهم، سرلوحه فعالیتهای خویش قرار داده بود و با تـمام وجـود و تا آخرین لحظه عمر خـویش بـه هر آنـچه ایـن مـهم را تحقق می بخشد، اهتمام ویژه داشت و حـتی لحـظه ای از این مهم غفلت نورزید.

لذا خبرگزاری تقریب تلاش دارد، فرمایشات امام علی(ع) در خصوص وحدت و اهمیت آن را منتشر کند.


حضرت علی(علیه السلام) بعثت رسول اکرم(صلی الله علیه وآله) را نعمتی عظیم میدانستند که با متحد ساختن امّت اسلام، آرامش را بر همه ارزانی داشت.

آن حضرت در تبیین جایگاه و اهمیت فوق العاده وحدت خطاب به مردم می‌فرمایند: «خداوند سبحان با وحدت و برادری، بر این امّت منّت گذارده است تا در سایه این رشته همبستگی آرام گیرند; نعمتی که هیچ ارزشی را همانند آن نمیتوان تصور کرد و هیچ آفریده ای بهایش را درنمی یابد; زیرا از هر ارزشی پربهاتر است و از هر سترگی سترگتر.»

انتهای پیام/