ماه رمضان در افغانستان مانند سایر کشورهای اسلامی اهمیت ویژه‌ای دارد و مردم این کشور با آداب و رسوم خاص خود در این ماه به میهمانی خدا می‌روند.

به گزارش حوزه فرهنگ و هنر خبرگزاری تقریب،رمضان ماه مهربانی و باران رحمت خداوند است. این ماه مظهر رحمت الهی بوده و از آن به عنوان ماه میهمانی خدا یاد می‌شود.

مسلمانان در سرتاسر جهان این ماه را به روزداری و انجام اعمال مذهبی گذرانده و سعی می‌کنند اجر و آمرزش خدای مهربان را بدست آورند.

هر مسلمانی در ماه مبارک رمضان با اعمال واجب و مستحبی که در دین مبین اسلام آمده است، پاداش‌های مضاعفی را نزد خداوند کسب می‌کند. چراکه این فرصت ممکن است دیگر برای هرکسی تکرار نشده و در صورت از دست دادن آن، فرصتی طلایی را از دست داده است.

روشن کردن چراغ در زمان رویت هلال ماه مبارک رمضان در افغانستان

افغانستان کشوری است که 99 درصد جمعیت آن را مسلمانان تشکیل می‌دهند. مردم این کشور همانند سایر مسلمانان جهان ماه مبارک رمضان را گرامی داشته و به روزه‌داری و عبادت خداوند مهربان می‌پردازند.

در هنگام رویت هلال ماه مبارک رمضان علاوه بر وجود وسایل ارتباطی مدرن که جای رسم‌های قدیمی را گرفته‌اند، مردم افغانستان آتشی روشن می‌کنند تا دیگران نیز از رویت هلال و آغاز ماه مبارک رمضان آگاه شوند.

برخلاف اکثر کشورهای اسلامی در ماه مبارک رمضان در افغانستان قیمت اجناس مورد نیاز مردم پایین می‌آید و برخی مغازه ها نیز تغییری در قیمت‌های خود نمی‌دهند.

مردم افغانستان در ماه مبارک رمضان حال و هوایی مانند دیگر مسلمانان را دارند و خود را برای شادی و خوشی این ماه آماده می‌کنند.

بسیاری از افغانستانی‌ها آخرین روزهای ماه شعبان را روزه می‌گیرند و با این کار به استقبال ماه مبارک رمضان می‌روند.

آنها مساجد را نظافت می‌کنند و گرد و غبار از آنها می‌زدایند تا آماده استقبال از توده مردم در خلال ماه مبارک رمضان و برگزاری جلسات و سخنرانی‌های مذهبی باشند.

به احترام ماه مبارک رمضان اولین روز از این ماه در افغانستان تعطیل رسمی است. همچنین ساعات اداری به میزان 3 ساعت کاهش می‌یابد. این اتفاق در دیگر کشورهای اسلامی به این شکل رخ نمی‌دهد.

در ماه رمضان صدای سرودهای زیبایی که از داخل خانه‌ها و اماکن تجاری پخش می‌شود به گوش می‌رسد. همچنین می‌توان شدت روی آوردن مردم افغانستان به مساجد را دید. چنانکه مساجد از جمعیت پر می‌شود.

صفوف پر شور نمازگزاران افغانستانی در ماه رمضان

هنگام افطار افغانستانی‌ها همگی برای نماز به مسجد می‌آیند و پس از نماز به خوردن وعده افطار به منازل خود باز می‌گردند و پس از پایان افطار شاهد جلسات و تجمعات مردمی در خیابان‌ها و محله‌ها و کوچه‌ها با نمایی بسیار زیبا هستیم.

بعد از ادای فریضه نماز مردم افغانستان به قرائت قرآن کریم روی می‌آورند. عده‌ای از آنها می‌کوشند در این ماه قرآن را ختم کنند.

همچنین مردم افغانستان تاکید زیادی بر زنده نگه‌داشتن شب قدر دارند. مشهور است که جامعه افغانستان از علاقمندترین جوامع به دین خود هستند.

بزرگ‌داشت شب‌های قدر در افغانستان
آن‌ها شب بیست و هفتم ماه رمضان را شب قدر و شب نزول قرآن می‌دانند و در آن شب به احیا می‌نشینند. شیعیان افغانستان نیز نسبت به شب بیست و هفتم ماه مبارک رمضان توجه خاصی دارند.

از سوی دیگر مسلمانان افغانستان عقد بستن عروس و داماد را در بین ۲ عید سعید فطر و قربان، خوب نمی‌دانند، اغلب سعی می‌کنند که در شب بیست و هفتم عقد دایمی فرزندان شان را بخوانند.

شب پانزدهم ماه مبارک رمضان به مناسبت ولادت با سعادت حضرت امام حسن مجتبی (ع)، حال و هوای خاصی دارد. در این شب شیعیان با برگزاری مراسم جشنی در مساجد و حسینیه‌ها گرد هم می‌آیند و محافل منقبت‌‎خوانی تشکیل می‌دهند.

مناقب خوانان هر شهر و یا هر محل در مساجد و حسنیه‌های که بیشترین مخاطب را داشته باشند حضور یافته و با قرائت اشعاری در وصف  خاندان اهل بیت عصمت و طهارت (ع) و به خصوص امام «حسن مجتبی» (ع)به مداحی و سرور می‌پردازند.

شب اموات در ماه مبارک رمضان

مردم افغانستان شب 27 یا 28 یا 29 ماه مبارک رمضان را شب اموات یا عید اموات می‌نامند و همگی به زیارت اهل قبور می‌روند و علاوه بر طلب آمرزش برای آنها، به ایشان خیرات نیز می‌دهند.

تلویزیون افغانستان در ماه مبارک رمضان تمامی برنامه‌های خود را به این ماه اختصاص می‌دهند. بطوریکه می‌کوشد تا تمامی مراسم این ماه را پوشش دهد و خطبه‌ها و سخنرانی‌ها و برنامه‌های مربوط به این ماه را پخش کند. این برنامه‌ها معمولا با استقبال وسیع مردم افغانستان همراه می‌شود.

در ماه مبارک رمضان بخشش، انفاق، کرم و مهربانی مردم افغانستان نیز دوچندان شده و به فقرا و مستمندان غذا تعارف می‌کنند و در این کار خیر از یکدیگر پیشی می‌گیرند.

مردم افغانستان در مساجد این کشور نیز از فرصت استفاده کرده و برای دادن وعده افطار به هر فقیر رهگذری با یکدیگر رقابت می‌کنند.

روزه‌داری از واجبات مردم افغانستان
مردم افغانستان روزه خواری را بسیار ناپسند و دور از شخصیت یک مسلمان می‏‌دانند، از این رو هیچ کس، حتی آن‌هایی که عذر شرعی هم دارند، در انظار مردم و به صورت علنی روزه‌‏‌خواری نمی‌کنند، حتی در خانه‌هایشان هم اگر کسی روزه نمی‏‌گیرد سعی می‏‌کنند تا هیچ کس متوجه نشود که روزه ندارد.

فرد روزه خوار در نظر مردم افغانستان بی ایمان دانسته شده و سعی می‌کنند با آن فرد برخوردی نداشته باشند.

در کابل محلی وجود دارد به نام «تپه توپ چاشت»، هنوز هم توپ‌های قدیمی در آن تپه وجود دارد. در سال‏‌های پیش از جنگ، بسیاری خانه‏‌ها رادیو نداشتند تا اذان مغرب را بشنوند، هر روز  قبل از غروب ماه مبارک رمضان، تمام کودکان پسر هر محله، در محلی که به آن میدانی می‌گفتند جمع می‌شدند و منتظر شنیدن صدای شلیک توپ به جای اذان.

همین که توپ شلیک می‌شد همگی به طرف خانه‌های خود می‌دویدند تا زمان افطار را برای خانواده‌ خود برسانند.

اما در این سال‌ها شب‌های ماه مبارک رمضان رنگ و شور دیگری دارد. از هر طرف تلاوت قرآن و ذکر مناقب رسول اکرم (ص) و اهل‌بیت کریم‌شان به گوش می‏‌رسد.

تلاوت و ختم قرآن کریم از مهم‌ترین آدابی است که مردم افغانستان در این سال‌ها در ماه مبارک رمضان به آن توجه ویژه‌ای دارند، افطاری‌ دادن به فقرا و کمک به مستمندان بسیار به چشم می‌خورد. سنت پسندیده‌ افطاری دادن در مساجد افغانستان در این سال‌ها بسیار رایج شده است.

سفره رنگین مردم افغانستان در ایام ماه مبارک رمضان

در ماه مبارک رمضان سفره مردم افغانستان بیش از هر ماه دیگری تزئیین می‌شود. افغانستانی‌ها به هیچ وجه نمی‌توانند چاشنی را ترک کنند. حتی خانواده‌های فقیر هم سفره رمضانیشان از چاشنی‌های خوشمزه خالی نیست.

همچنین در سفره ماه مبارک رمضان مردم افغانستان نیز نوعی ترشی افغانستانی موجود است که به بنام «چتنی» موسوم است.

زنان افغانستانی تا قبل از شروع ماه مبارک رمضان به آماده‌سازی ترشی‌جات می‌پردازند. خرما نیز از سفره‌های افطار مردم افغانستان حذف نمی‌شود. چراکه فواید فراوانی دارد و علاوه بر این شروع افطار با آن از مستحبات است.

به همین دلیل مردم افغانستان به افطار کردن با خرما اهمیت زیادی می‌دهند. از خوراکی‌های ماه رمضان شیرینی‌های معروف افغانستانی بنام «جلبی» هستند.

مردم افغانستان ماه مبارک رمضان را در نهایت شادی و سرزندگی می‌گذرانند. با وجود شرایط بدی که در آن زندگی می‌کنند، آنها در این ماه مبارک می‌کوشندتا اجر و مغفرت خداوندی را بدست بیاورند.

انتهای پیام/