نهایت دغدغه نویسنده در این اثر، با این دو جمله کوتاه به اوج می رسد: «هیچ کس همانند امامان معصوم(ع)، به فکر وحدت طلبی در عرصه های مختلف سیاسی، اجتماعی، فکری، حقوقی و... نبودند؛ آنان در راه تقویت این وحدت، حتی از برخی حقوق و امتیازات خود چشم پوشی کرده، حفظ هویت و استواری کیان امت اسلامی و پرهیز از تعصبات و اختلاف های بی پایه و موهوم را، بر پاره ای از اندیشه های به حق خود ترجیح داده اند.»

 به گزارش حوزه فرهنگ و هنر خبرگزاری تقریب، کتاب «امامان شیعه و وحدت اسلامی» کتابی است به زبان فارسی که به بررسی برخی از روایاتی که درباره مخالفان و منکران امامت اهل بیت (ع) گزارش شده، می‌پردازد. این کتاب به قلم علی آقانوری نوشته شده و توسط انتشارات دانشگاه ادیان و مذاهب به چاپ رسیده‌است.

نهایت دغدغه نویسنده در این اثر، با این دو جمله کوتاه به اوج می رسد: «هیچ کس همانند امامان معصوم(ع)، به فکر وحدت طلبی در عرصه های مختلف سیاسی، اجتماعی، فکری، حقوقی و... نبود؛ آنان در راه تقویت این وحدت، حتی از برخی حقوق و امتیازات خود چشم پوشی کرده، حفظ هویت و استواری کیان امت اسلامی و پرهیز از تعصبات و اختلاف های بی پایه و موهوم را، بر پاره ای از اندیشه های به حق خود ترجیح داده اند.»

نگارنده معتقد است که با مطالعه مباحث کلی و فصل های هفت گانه پژوهش حاضر، مطالبی از این قرار حاصل می شود: دعوت به وحدت اجتماعی و فراتر از آن، ایجاد الفت و محبت در جامعه اسلامی و پرهیز از تفرقه و تحزب و تنش های بی حاصل سیاسی، اجتماعی و فکری، یکی از مهم ترین اصول و دستورهای قرآن و پیامبر(ص) بوده است.

به زعم مؤلف، امام شیعه رقبای فکری، مخالفان و منکران امامت خود را از دایره مسلمانی خارج نمی دانستند و به اصحاب خود سفارش می فرمودند که از نگاه تحقیرآمیز به آنان پرهیز کنند. سرانجام این که با مطالعه مجموعه فصل های این اثر روشن خواهد شد که اندیشه وحدت اسلامی منشأ دینی و مذهبی داشته، برگرفته از کتاب و سنت است.

در معرفی این کتاب آمده است: «گزارش و بررسی سیره و سخنان امامان شیعه در باب وحدت اسلامی و چگونگی مواجهه آن بزرگان با مخالفان مذهبی موضوع این نوشتار است.

ضرورت و جایگاه وحدت سیاسی؛ اجتماعی، مبانی نظری ومحورهای وحدت اسلامی و راهکارهای تحکیم وحدت و تقریب مذهبی از جمله مباحث مهم این اثر است؛ نقد و بررسی برخی از روایاتی که درباره مخالفان و منکران امامت اهل بیت گزارش شده نیز از مباحث پایانی نوشتار حاضر است.
 
کلیات کتاب عبارت است از:
مراد از وحدت اسلامی؛
قرآن و وحدت اسلامی:
تأکید بر وحدت و همدلی و نهی از تفرقه؛
راهکارهای ایجاد وحدت و جلوگیری از تفرقه؛
پیامبر و وحدت اسلامی؛
موانع و مشکلات امامان در عصر حضور:
انواع فشار و اختناق سیاسی؛
رقابت‌ها و تنازعات درونی اصحاب شیعی؛
ظهور پدیده غلو و غالی‌گری؛
پدیده جعل و تحریف احادیث؛
اقسام مخالفان در عصر حضور  اهل بیت (ع)
 
انتهای پیام/