کتاب «الامر بالمعروف و النهی عن المنکر» می‌کوشد تا براساس متون حدیثی تشیع و اهل سنت جایگاه دو فریضه اجتماعی بسیار مهم، امر به معروف و نهی از منکر را تبیین و احادیث مشترک موجود را در این زمینه معرفی کند.

به گزارش حوزه فرهنگ خبرگزاری تقریب، کتاب «الامر بالمعروف و النهی عن المنکر، فی الاحادیث المشترکه بین السنه و الشیعه» به نویسندگی «مهدی رستم نژاد» و زیر نظر «آیت الله شیخ محمد علی تسخیری» در 255 صفحه به چاپ رسیده است.

کتاب حاضر که دوازدهمین اثر از آثار «سلسله الاحادیث المشترکه» مرکز تحقیقات و الدراسات العلمیه وابسته به مجمع تقریب مذاهب اسلامی است می‌کوشد تا براساس متون حدیثی تشیع و اهل سنت جایگاه دو فریضه اجتماعی بسیار مهم، امر به معروف و نهی از منکر را تبیین و احادیث مشترک موجود را در این زمینه معرفی کند؛ این کتاب حاوی هجده باب است.

نویسنده در باب اول، فضیلت و جایگاه امر به معروف و نهی از منکر را از جنبه های مختلف دین در اسلام در احادیث شیعه و سنی برشمرده و در باب دوم احادیثی که نسبت به ترک این دو فریضه هشدار داده و آثار و پیامدهای آن را بیان کرده، آورده است.

باب سوم به ذم کسانی می‌پردازد که نسبت به این دو فریضه بی توجه اند و بزرگی معصیت آنان را بیان می‌کند.

باب‌های چهارم و پنجم به احادیثی اختصاص دارد که شرایط و مراتب امر به معروف و نهی از منکر را بیان کرده اند و در باب ششم، موضع‌گیری صحیح در برابر گناهکار در شش فصل تشریح شده است.

در باب هفتم، براساس احادیث، ویژگی‌ها و صفات امر کننده به معروف و نهی کننده از منکر بیان شده و در باب هشتم، روایت‌های مربوط به صفات نکوهیده‌ای که مسلمانان باید از آن دوری کند همانند تجسس و.. در آن آمده است.

در باب نهم، کسانی که نسبت امر به معروف و نهی از منکر مسئولیت دارند، معرفی شده‌اند: انبیاء(ص)اهل بیت(ع)، حضرت مهدی(عج) و اصحابش، بزرگان صحابه، علما و فقها، والیان و حاکمان، نمازگزاران و قاریان قرآن.

باب دهم به مصادیق دو فریضه همانند پند و اندرز، راهنمایی و ارشاد دعوت به اسلام اختصاص دارد.

نویسنده در باب یازدهم، به مدلهای امر به معروف و نهی از منکر پرداخته و در باب دوازدهم، وضع و شرایط این دو فریضه اجتماعی، طبق احادیث بیان شده است.

آثار و سوء افراط در امر به معروف و نهی از منکر در باب سیزدهم و علل ترک این دو فریضه باب چهاردهم بیان شده است.

نویسنده در باب پانزدهم، عواملی چون کبر، جهل و پیروی از هوی و هوس و حرامخواری را که موجب امتناع از پذیرش امر به معروف و نهی از منکر شده، بیان کرده است.

در باب شانزدهم، برخی روایت های کلی مربوط به این دو فریضه بیان شده است و در نهایت نویسنده در باب های هفدهم و هجدهم، آنچه را درباره امر به معروف و نهی از منکر در ادعیه و تفاسیر آمده، برشمرده است.
 
انتهای پیام/