مدیر حوزه علمیه قم گفت: تبدیل حادثه و حماسه بزرگ عاشورا به یک گفتمان جهانی و تمدنی هنر بزرگ امام سجاد(ع) بود، کار بزرگی که به سادگی نمی توان از کنار آن گذشت.

به گزارش حوزه اندیشه خبرگزاری تقریب، ششمین نشست گرامیداشت مقام شامخ حضرت سیدالعابدین، از سری برنامه‌های دهمین کنگره بین المللی امام سجاد(ع)، در شهر مقدس قم برگزار شد.

در این نشست پیام تصویری آیت الله «علیرضا اعرافی» مدیر حوزه علمیه قم پخش شد. وی درابتدای سخنان خود، ضمن تقدیر از برگزارکنندگان دهمین کنگره بین المللی امام سجاد(ع) از جمله حجت الاسلام و المسلمین ارزانی، حجت الاسلام و المسلمین عبادی زاده و حجت الاسلام و المسلمین پهلوانی؛ فعالیت و حضور مشارکت کنندگان در این کنگره اعم از سخنرانان، ارایه‌دهندگان مقالات، حمایت کنندگان و متصدیان کنگره  در استان های خوزستان و تهران را ستود و گفت: فعالیت های حجت الاسلام و المسلمین نعیم آبادی و سایر کسانی که در گذشته در برگزاری این کار سهیم بودند جای تحسین دارد.

مدیر حوزه علمیه قم ادامه داد: امام سجاد(ع) محور این محفل و جریان علمی در سطح ملی و فراملی است، شخصیت و سیره آن امام همام از ابعاد مختلفی قابل بررسی و واکاوی و تحلیل است، در خصوص امام سجاد(ع) نکات مهمی وجود دارد که در مقالات و بحث ها مورد توجه قرار گرفته است که در این مجال به چند محور در باب زندگانی آن حضرت اشاره می کنم.

وی افزود: محور و نکته نخست آنکه امام سجاد به عنوان پرچم‌دار، نگهبان و پیام‌آور عاشورا شناخته شد و همگان می دانند که آن حضرت در کنار زینب کبری(س) و کاروان اسیران سرافراز کربلا پیام عاشورا را از قتلگاه و از یک نقطه بسیار محدود و در فشار اختناق به تمام عصر خود و با واسطه به همه عصرها و نسل ها منتقل کرد، این ممیزه بزرگ در زیست و زندگانی امام سجاد(ع) به شمار می‌آید اما در این باب مناسب است که به چند نکته اشاره داشته باشیم، نخست آنکه اگر آن معماری و مهندسی و تدبیر جامع امام سجاد(ع) نبود بسیار دشوار بود که پیام عاشورا با همه اضلاع و ابعادش در تاریخ ماندگار و به یک جریان مهم فکری فرهنگی و یک گفتمان بزرگ و تمدنی تبدیل شود.

آیت الله اعرافی گفت: تبدیل آن حادثه و آن حماسه بزرگ به یک گفتمان جهانی و تمدنی هنر بزرگ امام سجاد(ع) بود، کار بزرگی که به سادگی نمی توان از کنار آن گذشت، نکته دوم آنکه پیام آوری را نباید به آن دوره کوتاه اسارت و حرکت کاوران اسیران محدود کرد، این پیام آوری به تمام دوره زندگانی و امامت امام سجاد (ع) و در طول آن سی و اندی سال امامت حضرت تسری می‌یابد یعنی کل  زندگی امام سجاد(ع) پس از عاشورا و دوره امامت آن حضرت که بیش از سه دهه طول کشید و معاصر با دوره مروانی ها و همزمان با حوادث گوناگون بود، یک خط واضح و روشن در این دوران وجود دارد و آن خط پیام آوری عاشورا و انتقال آن پیام در طراز جهانی و تمدنی و یک گفتمان بزرگ ماندگار است. پیام‌آوری امام سجاد(ع) و زینب کبری(س) دو مرحله دارد، یک مرحله همان دوران متصل به شهادت ودر گذر از ایام اسارت است؛ یک دوره طولانی و میان مدت و بلند مدت است که تمام دوره زندگانی و امامت امام سجاد(ع) را در برمی گیرد.

وی تصریح کرد: نکته سوم در این محور، پیام آوری و پرچم داری حماسه عاشورا از سوی حضرت بود که این پیام آوری جامع بوده و همه اضلاع و ابعاد عاشورا را در بر می گیرد، عاشورا جلوه‌گاه تمامیت دین و همه معارف الهی بود بنابراین انتقال این پیام باید جامع می بود و همه ابعاد و اضلاع را در بر می گرفت، چراکه یک ضلع عاشورا پیام های حماسی و سیاسی عاشورا بود، اما عاشورا پیام‌های دیگری درحوزه‌های معرفتی، اعتقادی، عبادی، انسانی و اجتماعی نیز داشت، این پیام باید در همه ابعاد و اضلاع به آن عصر و نسل و به همه اعصار و نسل‌های آینده منتقل می‌شد؛ امام سجاد(ع) همان طور که واقعه عاشورا و حوادث عاشورا را صیانت و نگهبانی کردند، تمام ابعاد اضلاع عاشورا را در گفته‌ها و سخنان و مواضع شان بازتاب داده و برای آیندگان به ارث گذاشتند، بنابراین پیام‌آوری حضرت جامع و مانع و تمام‌عیار و فراگیر و شامل بود.

وی ادامه داد: نکته چهارم آنکه قیام عاشورا به دلیل رازآلود بودن، جامع بودن و  فراگیری و همین طور حساسیت فوق‌العاده در معرض آن بود که یا منتقل نشود و یا اینکه زیر خروارها حادثه تاریخی دفن شود کما اینکه بسیاری از حوادث دفن شد، امام سجاد(ع) جلو دفن‌شدگی عاشورا را گرفت، همچنین این واقعه در معرض این بود که لوث شده و به یک حس انتقام کور تبدیل شود و از فهم درست جامعه و تاریخی باز بماند، امام سجاد(ع) در چنین شرایطی با بسیاری از این شورش‌ها و نهضت ها و جریان ها به طور کامل همراه نشد، این نهضت ها و بازخوردهای عاشورا پیامدهای طبیعی این واقعه بود و از سوی دیگر از سر احساس و روح حماسی و گاهی نوعی انتقام گیری به وجود می آمد، حضرت به طور کامل با این جریانات همراه نشدند ضمن اینکه گاهی هدایت و همراهی نسبی می کرد اما آن را امتداد عاشورا نمی‌دانست چراکه عاشورا سطح و طراز دیگری داشت، امام سجاد(ع) باید عاشورا را در حافظه تاریخ حفظ کند و نگذارد که این حادثه در بازتاب های مقطعی و ناقص محصور شود ، بناراین این پیام آوری حضرت باید مانع از آن می شد که عاشورا در تاریخ محدود جلوه کند.

آیت الله اعرافی تصریح کرد: نکته پنجم اینکه این پیام آوری نباید به آن عصر محدود می شد، بلکه باید به عصرهای دیگر امتداد یابد و این میراث به امام باقر(ع)، امام صادق(ع) و جریان های الهی منتقل شود، خلاصه اینکه این پیام آوری باید مکتب عاشورا را بازپروری و منعکس کند، این یک بُعد مهم زندگی امام سجاد(ع) بود، دهها و سخن و کلام از حضرت و از ائمه بعدی می بینیم که معطوف به آن است که پیام عاشورا باقی بماند، مشعل امامت و ولایت که در عاشورا تجلی کرد به عنوان یک مکتب ماندگار و هویت ساز شود و این مساله این یک بعد از زندگی امام سجاد(ع) را تشکیل می داد.

وی با بیان اینکه بُعد دیگر در زندگی امام سجاد(ع) مقوله دعا در مکتب آن حضرت است، گفت، این مهم بعد از پیام آوری محور دومی است که در زندگی آن امام همام بسیار متجلی و نمایان است، در اینجا نیز به چند نکته اشاره می کنم؛ نخست آنکه دعا سابقه طولانی داشته و در شالوده ادیان الهی و توحیدی قرار دارد، بافت ادیان الهی و توحیدی با دعا آمیخته است، اما وقتی که به عصر اسلام و فرهنگ قرآنی می‌رسیم دعا یک درخشش و ژرفایی دیگری پیدا می کند، در اندیشه اهل بیت و خاندان پیامبراکرم(ص)، فروغ  دوچندانی یافته و در کلام و سخن و مکتب امام سجاد(ع) گوهر دعا به اوج می رسد، اوج دعا را در مکتب آن حضرت، صحیفه و دعاهای آن می بینیم.

آیت الله اعرافی با بیان اینکه دعا در مکتب امام سجاد(ع) به اوج  فروغ و شکوه رسیده است، تصریح کرد: مهمترین جلوه آن نیز صحیفه سجادیه است البته جمع دعاها و مناجات‌های امام سجاد(ع) فراتر از صحیفه سجادیه است و در برخی موسوعه ها و دانش نامه ها به قریب سیصد مناجات و دعای ماندگار می رسد، اما این تعداد پنجاه و اندی دعای صحیفه که به دست ما رسیده نگین درخشانی در منظومه دعاهای اسلامی و ادعیه ماندگار از پیامبر خدا و ائمه هدی(ع) است.

مدیر حوزه علمیه قم ادامه داد: نکته دوم اینکه دعا در مکتب امام سجاد(ع) علاوه بر اینکه آن جوهره ارتباط انسان با خدا را متجلی کرده است، نمایانگر خشوع و خضوع در محضرربوبی با بیان نیایشی، درخواست‌گر و وفروتنی به محضر خداست، دعا در مکتب امام سجاد(ع) ظرفی برای تجلی همه معارف اسلامی شده است، در همین پنجاه و اندی ادعیه صحیفه سجادیه می بینیم که مولفه های مختلف از جمله روابط انسان با خدا، روابط انسان با جامعه، با خانواده، با دوست، با دشمن در منظمه فکری نظام مند آمده است، به بیان دیگر منظومه فکری انسان در دعاهای امام سجاد(ع) تجلی کرده و دعا وسیله ای برای تبیین این مهم شده است.

وی افزود: نکته سوم آن است که ادعیه امام سجاد(ع) یک تریبون برای اعلام مواضع آن حضرت است، اتخاذ موفق در برابر حوادث وث وقایع روزگار، اگر کسی دعاهای امام سجاد(ع) را ببیند در می‌یابد علاوه بر اینکه تضمین‌کننده رابطه انسان با خداست و معارف الهی در آن متجلی شده است، یک اتخاذ موفق واعلام موضع در برابر حوادث و وقایع است.

آیت الله اعرافی گفت: نکته چهارم آن است که دعاهای امام سجاد(ع) از یک بیان جذاب و ادبیات بسیار دلنشین و زیبا برخوردار است، در بسیاری از کشورها و مجامع بارها با این مساله مواجه بودم که صحیفه سجادیه موج‌آفرین و مخاطب جمع کن است،دلربایی دارد و انسان ها را جذب خود می کند، دعای امام سجاد(ع) از جذابیت، شیوایی، فصاحت و بلاغت و در عین حال روانی و همگان‌فهمی برخوردار است؛ البته امام سجاد(ع)  غیر از این دو محور که شاکله دوره امامت اش بود از ابعاد دیگری نیز برخوردار بود؛ یک محور در زندگی امام سجاد(ع) آن محور پیام آوری با همه ابعادی بود که اشاره کردم، محور دوم دعا و مناجات به عنوان مکتب نوین و پرفروغ در میراث توحیدی الهی و انسانی و محور دیگر مواریث فکری امام(ع) مثل رساله حقوق، احایدث و روایات باقی مانده از آن حضرت است.

وی تصریح کرد: محور چهارم مرزبانی از اندیشه اجتماعی و سیاسی جریان اسلام ناب و اهل بیت(ع) و رساندن آن به ائمه بعدی است، همچنین مواجهه حکیمانه و متناسب با غاصبان و کسانی که شایستگی زعامت مردم و جامعه را نداشتند از دیگر ابعادی بود که امروز و در عصر ما جامعه بشری به آن نیاز دارد. در عصر کرونا و این بلای جهانگیر همه احساس کردند ضمن آنکه باید برای علم‌دانی، منطق، عقلانیت، بها قایل شد از سوی دیگر بشر نیازمند روزنه های قدسی و عرفانی و فراطبیعی است، به پناهگاه و ملجا نیاز دارد و از جمله به التجا به دعا و تضرع در پیشگاه خدا، این بعد عرفانی، معنوی و اخلاقی امام سجاد(ع) نیاز امروز بشر است.

آیت الله اعرافی در پایان گفت: امیدواریم که این کنگره و همه فعالان در عرصه علوم اسلامی و الهی بتوانند این پیام را بازسازی، بازآفرینی و بازپروری در فضای جامعه، فضای مجازی، فضای بین الملل کنند و فضای تنفس برای نسل جوان که نی ازهای نو دارد را فراهم کنند، در این مسیر طبیعتا حوزه های علمیه، دانشگاه ها، آموزش و پرورش و نهادهای فرهنگی و علمی و مسئولان متکفل امور فرهنگی طبعا وظیفه حساس و مهمی دارند.

انتهای پیام/