خبرگزاری تقریب (تنا):
اما اتفاق جدید مشاهده اسم هایی چون وائل غنیم، الجنرال، فتحی تربیل و ایمن محی الدین می باشد. کسانی که هر چند برای همه دنیا شناخته شده نیستند، اما در میان کشورهای عربی برای خود اسم و رسمی دست و پا کرده اند.
وائل غنیم شماره یک این سیاهه به شمار می رود. شاید خود وائل هم تصور نمی کرد که با باز کردن صفحه در فیس بوک و توئیتر، آغاز گر حرکات انقلابی در مصر باشد. وی اواخر ماه ژانویه سال جاری دستگیر و پس از حدود ده روز آزاد شده بود. از وائل غنیم به عنوان سخنگوی هزاران جوان انقلابی مصری یاد می شود.
الجنرال، فعال ۲۱ ساله تونسی، با ترانه های خود تاثیر شگرفی را در میان هم نسلانش ایجاد کرد. ترانه رئیس البلد (رئیس کشور) به سرود اصلی تظاهر کنندگان در میدان تحریر قاهره بدل گردید.
راه پیمایی های اعتراضی بر علیه مبارک توسط خبرنگاران متعددی پوشش داده شد. یکی از این خبرنگاران، ایمن محی الدین، فرستاده شبکه خبری الجزیره به قاهره، بود.
فتحی تربیل، وکیل و فعال حقوق بشر در لیبی، یکی از عناصر اصلی حرکات اعتراضی مردمی در بنغازی به شمار می رود.
جالب آنجاست که یگانه موضع گیری مشترک نیکولا سارکوزی و ژان ماری لوپن، یعنی مداخله نظامی در لیبی، باعث بالا رفتن رتبه رئیس جمهور فرانسه در این لیست و ورود سیاستمدار راست گرا و یهودی ستیز فرانسوی برای اولین بار در این سیاهه گردیده است.