فقدان گفتمان مذهبی مشترک یکی از چالش‌های داخلی جهان اسلام است /"ژئوپولیتیک وحدت"؛ گذرگاهی به سوی برون‌رفت از بحران‌های منطقه
حجت الاسلام و المسلمین رحیم ابوالحسینی مدیر کل فرهنگی مجمع جهانی تقریب مذاهب در گفتگو با خبرنگار حوزه اندیشه خبرگزاری تقریب، اظهار داشت: جهان اسلام سال‌ها شاهد رقابت‌های غیرسازنده دولت‌های اسلامی بوده و موجب شکاف‌های سیاسی، قومی و مذهبی گشته است؛ به نظر می‌رسد جایگزینی «ژئوپولیتیک وحدت» به جای تفرقه می‌تواند گذرگاهی به سوی برون‌رفت از بحران‌های خاورمیانه باشد.
وی افزود: برای تحقق این امر ابتداء باید چالش‌ها و مشکلات جهان اسلام را بازخوانی کرد و سپس به راه حل مناسب برای تحقق وحدت و تقریب دست یافت.
وی ادادمه داد: بدون شک یکی از مهم‌ترین چالش‌هایی که جهان اسلام با آن روبرو است، عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی می باشد، با این حال ریشه چالش‌ها در کشورهای اسلامی به ویژه خاورمیانه را باید از دو منظر داخلی و خارجی بررسی نمود.
حجت الاسلام ابوالحسینی اظهار داشت: از منظر داخلی «فقدان جامعه پذیری سیاسی» به واسطه تمامیت خواهی حاکمان، یکی از چالش‌هایی است که در داخل جهان اسلام وجود دارد، ناکارآمدی شماری از حکومت‌ها در ارایه پاسخ مناسب به مطالبات مربوط به ایجاد جامعه مدنی، مسیر حرکت به سوی خواست مردم را تنگ و در بسیاری موارد سدّ کرده است.
وی عنوان کرد: همچنین «فقدان گفتمان مذهبی مشترک» یکی دیگر از چالش‌های داخلی جهان اسلام است و دقیقاً بر همین اساس است که «گفتمان یهودی اسلامی» جایگزین «گفتمان شیعه سنی» می‌گردد و رابطه با رژیم اسرائیل عادی می‌شود.
وی اضافه کرد: از منظر خارجی «رخنه و حضور نیروهای خارجی در منطقه» از مهم‌ترین معضلات این روزهای جهان اسلام و خاورمیانه است؛ در اینجا صرفِ حضور فرامنطقه‌ای که صد البته مسائل و مشکلات فراوانی به دنبال دارد مطرح نیست بلکه نکته مهم، تحمیل سیاست‌ها بر دولت‌های به اصطلاح «شریک استراتژیک» مطرح است.
وی در پایان تاکید کرد: در چنین شرایطی همکاری بین کشورهای منطقه و در پیش گرفتن سیاست «ژئوپولتیک وحدت» به جای «ژئوپولتیک تفرقه» نخستین راهکاری است که هر عقل سلیمی به سمت آن متمایل می‌شود، بدیهی است موقعیت جغرافیای سیاسی جهان اسلام بویژه خاورمیانه، موجب شده تا این منطقه به محل تلاقی منافع قدرت‌های بزرگ بدل شود و در این شرایط بهترین تصمیم اولویت نهادن بر وحدت و همدلی به جای کثرت و واگرایی در جهت خروج از وضعیت دست افزاری قدرت‌های بزرگ می باشد.
انتهای پیام/
دریافت صفحه با کد QR