عضو هیأت امنای اتحادیه جهانی زنان مسلمان تصریح کرد:علما و نخبگان جهان اسلام قادر هستند تا با تحریک احساسات ضد صهیونیستیِ افکار عمومی و نیز با آگاهی‎‌بخشی به ملت‌های اسلامی، موانع بزرگی را در مسیر عادی‌سازی روابط قرار دهند.

به گزارش خبرنگار حوزه اندیشه خبرگزاری تقریب، صبیحه نباتی عضو هیأت امنای اتحادیه جهانی زنان مسلمان در بیست و پنجمین وبینار از سی و پنجمین کنفرانس بین المللی وحدت اسلامی، ضمن تبریک به مناسبت میلاد با سعادت پیامبر اکرم (ص)، از حجت الاسلام و المسلمین حمید شهریاری دبیرکل مجمع تقریب مذاهب اسلامی به خاطر برگزاری سی و پنجمین دوره از کنفرانس بین‌المللی وحدت اسلامی قدردانی کرد. 

وی در ادامه به طرح مسأله توطئه عادی‌سازی روابط با دشمن صهیونیستی و نیز مسئولیت نخبگان و علمای جهان اسلامی در قبال این مسأله پرداخت و گفت: رژیم صهیونیستی یک رژیم غاصب است که بعد از سیطره بر سرزمین فلسطین، آواره ساختن اهالی آن و اشغال شهرها و روستاهای آن‌ها تشکیل شد.

وی ادامه داد:این اتفاق پس اجرای طرحی که از سوی سازمان صهیونیسم جهانی به ریاست «تئودور هرتزل» پایه‌ریزی شده بود، رخ داد؛  اولین کنفرانس صهیونیست‌ها در سال 1897 در شهر «بازل» واقع در کشور سوئیس برگزار شد؛ در جریان همین کنفرانس بود که رسما تصمیم تشکیل رژیم صهیونیستی اتخاذ و برای تحقق آن نیز برنامه‌ریزی‌های لازم انجام شد؛ پس از به استعمار گرفته شدن سرزمین فلسطین توسط بریتانیا در سال 1917 اعلامیه «بالفور» صادر شد و به دنبال آن واقعیت ائتلاف من «استعمار بریتانیا» و «جنبش صهیونیستی» برای تحقق اهداف و منافع مشترک، برای همگان آشکارشد؛ هدف اصلی و اساسی از صدور اعلامیه «بالفور» تشکیل یک دولت صهیونیستی در اراضی فلسطین بود. 

نباتی ادامه داد: فلسطینیان هیچگاه زیر بار چنین طرح‌ها و برنامه‌های شومی نرفتند و در برابر آن‌ها تسلیم نشدند؛ به مرور زمان شمار یهودیان مهاجر به اراضی فلسطین افزایش پیدا کرد. تاریخ گواه بر این مدعاست که فلسطینیان در برابر اشغالگری‌های بریتانیا در اراضی خود ایستادند و با برپایی رژیم صهیونیستی به شدت مقابله کردند. به همین دلیل، انتفاضه موسوم به «النبی موسی» (ع) در سال 1920 در قدس به راه افتاد. پس از آن نیز شاهد شکل‌گیری انتفاضه «یافا» در سال 1921 بودیم. سپس در سال 1929 انقلاب «براق» در فلسطین به وقوع پیوست. در سال 1929 نیز انقلاب سبز در فلسطین به وقوع پیوست. این انقلاب تا سال 1930 نیز ادامه پیدا کرد. پس از آن، انتفاضه اکتبر در سال 1933 شکل گرفت. سپس انقلاب بزرگ فلسطینیان در حد فاصل میان سال‌های 1936 تا 1939 به وقوع پیوست. 

وی تصریح کرد: مجمع عمومی سازمان ملل متحد در سال 1947 قطعنامه‌ای صادر و به موجب آن اعلام کرد که اراضی فلسطین میان اعراب و صهیونیست‌ها تقسیم می‌شود. این قطعنامه با مخالفت قاطعانه قاطبه مردم فلسطین مواجه شد؛ مردمی که همچنان بر زندگی در اراضی خود اصرار می‌ورزیدند. در همین حال، دیگر کشورهای عربی و اسلامی و به ویژه نخبگان و علمای جهان اسلام نیز به مخالفت با قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل متحد پرداختند. همین مسأله موجب شد تا اعراب وارد سلسله جنگ‌های پی‌درپی با رژیم صهیونیستی شوند. از جمله این جنگ‌ها می‌توان به جنگ سال 1948، جنگ سال 1956، جنگ سال 1967 و نیز جنگ آخر در سال 1972 اشاره کرد. پس از آخرین جنگ اعراب با رژیم صهیونیستی، سیاست‌ها و استراتژی‌های برخی کشورهای عربی در قبال رژیم مذکور به طور کلی دستخوش تغییر و تحول شد و این کشورها روند عادی‌سازی روابط با «تل‌آویو» را کلید زدند. 

عضو هیأت امنای اتحادیه جهانی زنان مسلمان ادامه داد: در آن زمان، «محمد انور سادات» رئیس‌جمهور مصر از آمادگی خود برای امضای توافقنامه صلح با رژیم صهیونیستی خبر داد. او در نهایت معاهده «کمپ دیوید» را در سال 1978 با رژیم صهیونیستی به امضاء رساند. توافق‌های عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی در معاهده «کمپ دیوید» محدود و محصور نماند، چراکه پس از آن، برخی دیگر از کشورهای عربی نیز در مسیر عادی‌سازی روابط گام برداشتند.

 نباتی افزود: در این میان، با کمال تأسف سازمان آزادی بخش فلسطین در سال 1993 توافقنامه ننگین «اسلو» را با رژیم صهیونیستی به امضا رساند. در سال 1994 نیز توافقنامه «وادی عربه» با اردن امضا شد. پس از آن، توافقنامه‌های مشابهی توسط برخی کشورهای عربی نظیر تونس، موریتانی و ... با رژیم صهیونیستی به امضاء رسید. اما سؤالی که افکار عمومی را به خود مشغول ساخته است، این است که چرا این اواخر شاهد احیای روند عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی بودیم؟ ماجرا از آنجا آغاز شد که اماراتی‌ها از آمادگی خود برای امضای توافقنامه صلح با رژیم صهیونیستی خبر دادند. پس از آن، کشورهای عربی دیگر نظیر بحرین، سودان و مغرب نیز مسیر مشابهی را در پیش گرفتند. 

وی تصریح کرد: در این میان، صهیونیست‌ها تمام تلاش خود را به کار گرفتند تا خیانت برخی حکام عرب در عادی‌سازی روابط با «تل‎‌آویو» و نیز خیانت آن‌ها به ارزش‌ها و آرمان‌های ملت فلسطین را یک مسأله کاملا عادی جلوه دهند تا بدین‌ترتیب، دیگر کشورها نیز در مسیر عادی‌سازی روابط گام بگذارند؛ سلسله سفرهایِ سیاسی و اقتصادیِ متقابل گروه‌ها و هیأت‌های یهودی و عربی با هدف فراهم کردن زمینه جهت عادی‌سازی روابط دیگر کشورها با رژیم صهیونیستی، انجام شد؛ «تل آویو» از همان ابتدا به دنبال عادی‌سازی روابط با دیگر کشورهای عربی و اسلامی نیز بود؛ به عنوان مثال، رژیم صهیونیستی تبلیغات وسیعی را در خصوص سفر برخی از مقامات کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس به «تل‌آویو» منتشر کرد.

نباتی گفت: این رژیم اینگونه القا کرد که کشورهای دیگر نیز به دنبال عادی‌سازی روابط خود با «تل‌آویو» هستند و می‌خواهند سفارتخانه‌هایشان را به «قدس اشغالی» منتقل کنند؛ از سوی دیگر، رسانه‌های حامی رژیم صهیونیستی صدور مجوز پرواز هواپیماهای این رژیم بر فراز آسمان کشورهای عربستان و بحرین را به صورت گسترده تحت پوشش رسانه‌ای قرار دادند تا با این مانور تبلیغاتی، بتوانند دیگر کشورها را نیز به عادی‌سازی روابط با «تل‌آویو» ترغیب نمایند. طبیعتا در رسانه‌های غربی، عربی و عبری و نیز در رسانه‌های آمریکایی تبلیغات فراوانی در این زمینه انجام شد. تمامی این اقدامات با هدف حساسیت‌زدایی در کشورهای جهان اسلام و کشورهای جهان عرب در قبال خیانت به آرمان‌ها و ارزش‌های مسأله فلسطین، صورت گرفت؛هدف صهیونیست‌ها این بود که افکار عمومی را نسبت به عادی‌سازی روابط کشورهای عربی با خود قانع سازد تا آن‌ها این خط‌ مشی را بپذیرند. تنها مدت کوتاهی پس از امضای توافقنامه عادی‎‌سازی روابط میان امارات و رژیم صهیونیستی، بحرین نیز همین مسیر را در پیش گرفت و دقیقا همین سناریو را تکرار کرد. 

وی ادامه داد: این اتفاقات درست در شرایطی رخ داد که همگان می‌دانستند که اغلب قریب به اتفاق کشورهای عربی از سال‌ها پیش تاکنون دارای روابط و مناسبات پنهانی با رژیم صهیونیستی بوده‌اند. روی آوردن کشورهای عربی به توافقنامه‌های عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی، فلسطینیان را به این نتیجه رساند که در زمینه تحقق حقوق سلب‌شده‌شان ازجمله حق بازگشت آوارگان، تشکیل دولت مستقل و آزادسازی قدس و اراضی اشغالی، نمی‌توانند به رژیم‌های عربی حاشیه خیلج فارس و دیگران تکیه کنند. فلسطینیان به این نتیجه رسیدند که برای بازپس‌گیری حقوق تضییع‌شده خود باید از امکانات داخلی‌شان بهره‌برداری نمایند و به کشورهای حامیِ محور مقاومت، آزادگان جهان و نیز نخبگان و علمای جهان اسلام، اتکا کنند. همانگونه که امام خمینی (ره) فرمودند، مسأله فلسطین، مسأله جهان اسلام است و باید اهتمام ویژه‌ای به این مسأله در سطح جهان اسلام، وجود داشته است. 

عضو هیأت امنای اتحادیه جهانی زنان مسلمان اظهار کرد: شاید برخی نظام‌های حاکم بتوانند با توسل به دیکتاتوری و استبداد، سلسله اعتراضات مردمی به روند عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی را مهار سازند، اما علماء و نخبگان جهان اسلام قادر هستند تا با تحریک احساسات ضد صهیونیستیِ افکار عمومی و نیز با آگاهی‎‌بخشی به ملت‌های اسلامی، موانع بزرگی را در مسیر عادی‌سازی روابط قرار دهند. یکی از مهمترین اقدامات برای ایجاد موانع مذکور، شعله‌ور کردن آتش انتفاضه مردمی در کشورهای مختلف است. ملت‌های اسلامی باید کار را به نقطه‌ای برسانند که دستگاه‌های امنیتی و اطلاعاتی وابسته به عادی‌سازانِ روابط حتی با متوسل شدن به «مشت آهنین» نیز نتوانند اوضاع را تحت کنترل خود درآورند. 

وی تأکید کرد: ملت‌های اسلامی باید ترس و وحشت را در صفوف حکامِ پیشرو در مسیر عادی‌سازی، ایجاد کنند. در حال حاضر، افکار عمومی به ویژه علماء و نخبگان جهان اسلام معتقدند که اسرائیل یک رژیم غاصب و اشغالگر است و حقوق مشروع مردم فلسطین را به یغما برده است. افکار عمومی همچنین اسرائیل را تهدید اصلی برای جهان اسلام می‌دانند. در جریان نظرسنجی‌هایی که مرکز بین‌المللی پژوهش‌های سیاسی انجام داده است، 91 درصد از کسانی که دیدگاه‌شان را بیان کردند، معتقد بوده‌اند که اسرائیل تهدیدی برای امنیت و ثبات منطقه به شمار می‌رود.

در این نظرسنجی همچنین مشخص شد که افکار عمومی در کشورهای جهان اسلام و جهان عرب، اسرائیل را یک تهدید دائمی و همیشگی تلقی می‌کنند. بنابراین، کاملا واضح است که افکار عمومی به طور قاطعانه با تمامی معاهدات و توافقنامه‌های عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی مخالف هستند. 

نباتی اظهار کرد:نتایج نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که افکار عمومی در کشورهای جهان عرب و جهان اسلام به شدت از صهیونیست‎‌ها نفرت دارند؛ این درحالی است که برخی رژیم‌ها و در رأس ‌آن‌ها رژیم سعودی به رهبری «محمد بن سلمان» تمام تلاش خود را به کار بسته‌اند تا جمهوری اسلامی ایران را به عنوان دشمن شماره یک جهان اسلام جلوه دهند. این حکومت‌ها برای پیاده‌سازی هدف مذکور تبلیغات رسانه‌ای فراوانی انجام داده‌اند و افراد زیادی را نیز به همین منظور اجیر کرده‌اند. سالانه میلیاردها دلار توسط عادی‌سازانِ روابط با رژیم صهیونیستی هزینه می‌شود تا ایران به عنوان دشمن جهان اسلام معرفی گردد.

وی گفت:با تمامی این‌ها، رژیم‌های مذکور در تحقق هدف خود ناکام بوده‌اند. درحال حاضر، صدها فتوا توسط علمای جهان اسلام در حرام بودن معاهدات صلح با رژیم صهیونیستی صادر شده است. بسیاری از علمای جهان اسلام هرگونه واگذاری اراضی فلسطین به رژیم صهیونیستی را حرام شمارده‌اند. می‌توان گفت که بیش از 200 عالِم در جهان اسلام چنین فتوایی را صادر کرده‌اند. بنابراین، از دیدگاه علماء هرگونه امضای معاهدات صلح با رژیم صهیونیستی به عنوان رژیم اشغالگرِ قدس و فلسطین، حرام است.

 نباتی تصریح کرد: این معاهدات و توافقنامه‌ها چه از لحاظ قانونی و چه از لحاظ شرعی، باطل هستند. البته از معاهدات میان رژیم‌های عربی و رژیم صهیونیستی نمی‌توان به عنوان معاهدات صلح و آتش‌بس یاد کرد. این معاهدات در حقیقت به معنای دست کشیدن از مسأله فلسطین و اراضی مقدس فلسطینیان است. امضای توافقنامه با رژیم صهیونیستی به معنای اعتراف به برخورداری این دشمنِ اشغالگر از مشروعیت است؛ دشمنی که فرزندان فلسطین را به قتل می‌رساند، آن‌ها را آواره می‌سازد و شدیدترین جنایت‌ها را علیه‌شان مرتکب می‌شود. البته در این میان، تمامی فتواهایی که عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی را مُجاز تلقی می‌کنند، با ارزش‌ها و آرمان‌های ملت فلسطین در تعارض هستند.  

وی گفت: باید این واقعیت را پذیرفت که مسأله فلسطین تنها یک مسأله سیاسی نیست، بلکه مسأله‌ای است که با «مسجدالاقصی» که محل عروج پیامبر اکرم (ص) بوده است، ارتباط دارد. ازهمین روی، می‌توان گفت که تمامی علمای عصر کنونی جملگی بر حرام بودن امضای هرگونه توافق عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی با یکدیگر اتفاق نظر دارند. تمامی علمای جهان اسلام معتقدند که حتی واگذاری یک وجب از خاک فلسطین به رژیم صهیونیستی حرام است. علمای جهان اسلام به رسمیت شناختن رژیم صهیونیستی را خیانتی به خداوند، به رسول خدا (ص) و نیز به تمامی مسلمانان می‌دانند. ازهمین‌روی، اراضی فلسطین جزئی از اراضی اسلامی است. چه با منطقِ استدلالی و چه با منطقِ عقل، این مسأله قابل اثبات است.

نباتی خاطر نشان کرد: در بسیاری از آیات شریفه قرآن کریم تأکید شده است که هرگونه تعامل با دشمنانِ خدا، دشمنانِ رسول خدا (ص) و نیز کسانی که با مسلمانان می‌جنگند و اموال‌، اراضی و نوامیس‌شان را به غارت می‌برند، حرام است. در همین ارتباط، خداوند متعال در قرآن کریم فرموده است: «هیچ قومی را که ایمان به خدا و روز رستاخیز دارند، نمی‌یابی که با دشمنان خدا و رسولش دوستی کنند؛ هر چند پدران یا فرزندان یا برادران یا خویشاوندان‌شان باشند». این یکی از آیات شریفه سوره مبارکه «مجادله» است.  

عضو هیأت امنای اتحادیه جهانی زنان مسلمان افزود: علاوه بر این، احادیث بسیاری هستند که بر لزوم دفاع از دین خدا و نیز دفاع از اراضی اسلامی تأکید دارند. دلایل علقی فراوانی نیز در این زمینه وجود دارد. علمای اسلامی جملگی بر روی این مسأله اتفاق نظر دارند که اراضی فلسطین جزئی از اراضی اسلامی هستند و از همین روی، هرگونه چشم‌پوشی از آن‌ها حرام است و مسلمانان باید به دفاع از این اراضی بپردازند.

نباتی در پایان تأکید کرد:ما در امت اسلامی باید ملت فلسطین را با تمامی ابزارهایی که در اختیار داریم، یاری نماییم؛ باید با صدا، قلم و خونِ خود از مقاومتِ اسلامی در برابر عادی‌سازی روابط حمایت کنیم تا إن‌شاءالله روزی فرا برسد که همگی در کنار یکدیگر در «قدس» نماز را اقامه کنیم؛  این وعده صادق خداوند است که فرمود: «اگر خدا را یاری کنید، خدا نیز شما را یاری می‌کند و گام‌هایتان را استوار می‌سازد». 

انتهای پیام/