شیخ الحاج عبدالله ناصر جمعه، از علمای بزرگ شیعه در کنیا روز سه شنبه 21دیماه در سن 89 سالگی دار فانی را وداع گفت.

به گزارش حوزه سایر رسانه ها خبرگزاری تقریب، به نقل از رایزنی فرهنگی ایران در تانزانیا،شیخ عبدالله ناصر در شهر مومباسا در تاریخ اول ژوئن سال 1932 میلادی در خانواده ای متشکل از شاعر، علما، انقلابی، معلم، موسیقیدان و مذهبی متولد شد.

از سال 1941 تا 1949 همزمان با تحصیل در مدرسه ابتدایی پسران عرب، تحصیلات عادی را گذراند و بعداً از سال 1950 تا 1951 به دانشکده تربیت معلم بت الراس زنگبار پیوست.

پس از بازگشت به مومباسا، از سال 1951 تا 1954 در مدرسه ابتدایی عرب تدریس کرد. به دلیل وضعیت سلامتی، او از نظر پزشکی خارج شد. او پس از بهبودی از بیماری خود، از سال 1955 تا 1957 به عنوان کارمند حسابداری و به عنوان یک مربی مذهبی پاره وقت به مؤسسه آموزش مسلمانان مومباسا پیوست.

از سال 1957 تا 1963 به سیاست های پیش از استقلال کنیا علاقه داشت. او به عضویت شورای قانونگذاری پیش از استقلال کنیا انتخاب شد و از سال 1961 تا 1963 در این سمت خدمت کرد.

به عنوان عضوی از شورای قانونگذاری کنیا، او همچنین در کنفرانس تاریخی قانون اساسی کنیا که در سال 1963 در خانه لنکستر،( Lancaster House) لندن برگزار شد، شرکت کرد.

از سال 1964 تا 1965 او به عنوان مانیتور عربی/سواحیلی با بی بی سی در نایروبی کار کرد.

بعداً به انتشارات دانشگاه آکسفورد پیوست و به عنوان سردبیر سواحیلی با شعبه شرق آفریقا انتشارات دانشگاه آکسفورد در نایروبی از سال 1965 تا 1973 کار کرد. در سال 1973، شیخ عبدالله انتشارات دانشگاه آکسفورد را ترک کرد تا انتشارات  Shungwaya Publishers Ltخود را تأسیس کند. در سال 1974 توسط انتشارات دانشگاه آکسفورد به ریاست شعبه شرق آفریقا انتخاب شد و از سال 1974 تا 1977 در این سمت خدمت کرد.

شیخ عبدالله علیرغم فعال بودن در سیاست کنیا، از سال 1954 تا 1959 به صورت پاره وقت به فعالیت های تبلیغی و تبلیغی پرداخت. در سال های 1960-1980 در ماه های مبارک رمضان در حالی که در مومباسا زندگی می کرد به ترجمه و تفسیر قرآن کریم پرداخت.

از 1978-1980 او به عنوان نماینده آفریقای شرقی WAMY (مجمع جهانی جوانان مسلمان) مستقر در جده کار کرد. 

شیخ عبدالله با استعداد فکری خود کورکورانه از ادراکات رایج در مورد مذهب شیعه پیروی نکرد. روحیه تحقیق او را به مطالعه کتب علمای شیعه سوق داد. وی در عین حال با اعضای جامعه شیعه به منظور درک بهتر مذهب شیعه تعامل داشت. در زمان مناسب، او گرایش فزاینده ای به مذهب شیعه نشان داد و جلسات پرسش/پاسخ او در برنامه های رادیویی شرکت پخش کنیا در سال های 1977-1980 علاقه مندان زیادی داشت.

شیخ عبدالله از طریق بخش رسانه بلال، گفتگوهای مختلفی را ضبط کرده است که در برنامه های رادیویی و تلویزیونی ویژه که توسط هیئت مسلمانان بلال کنیا برگزار می شود، پخش شده است. در همان زمان، بخش تبلیغ جماعت دارالسلام و بنیاد العتره دارالسلام نیز همکاری مشابهی را با شیخ عبدالله گسترش دادند. در نتیجه، سلسله جلسات سخنرانی در دارالسلام و زنگبار با استقبال خوبی مواجه شد.

علاوه بر تانزانیا، اعضای جامعه و سازمان در هند، پاکستان، بریتانیا، ایالات متحده آمریکا و کانادا و هند غربی از شیخ عبدالله برای برگزاری تورهای سخنرانی دعوت کردند، زیرا او قادر به ارائه سخنرانی به دو زبان انگلیسی و سواحیلی بود.

انتهای پیام/