استاد سطوح عالی حوزه علمیه قم تأکید کرد: دینی که ولایت داشته باشد، آن هم ولایت علوی، دینی پویا و فعال است. این دین اجازه نمی‌دهد به دشمن که بر جان و مال و منافع مالی و منافع معنوی مردم مسلط شود.
اشتراک گذاری :
به گزارش حوزه اندیشه خبرگزاری تقریب، آیت الله علی رحمانی فرد سبزواری استاد سطوح عالی حوزه علمیه قم در سی و پنجمین کنفرانس وحدت اسلامی اظهار داشت:اینکه از جانب امام امت هفته وحدت بنیان گذاشته شد و نه هفته‌ی اتحاد، یک نکته دارد و آن این است که اتحادی بین دو عقیده‌ای که در مقابل هم هستند محال است. ولی وحدت اشکالی ندارد.هفته‌ی وحدت یعنی هفته کنار هم قرار گرفتن، هفته همراه هم شدن.با هم بودن و تفرقه را کنار گذاشتن چون تفرقه منشا آثار شومی است و وحدت آثار پر برکتی به همراه دارد.
وی ادامه داد:عده‌ی زیادی از فقها، علما و دانشندان اسلامی-هم دانشمندان شیعه و هم دانشمندان اهل تسنن - معتقدند وحدت با بازگشت به قرآن است. همه می‌دانند که علت اختلاف و تفرقه دخیل کردن سلیقه‌ها و برداشت‌ها در فهم آیات است.اگر دخیل کردن اغراض شخصی، منافع شخصی، برداشت‌های شخصی و به کار بردن سلایق در فهم آیات، آیات را بر مذاق خود تفسیر کردن، دست بردن در فهم کلمات و ... را برداریم، بازگشت به قرآن موجب وحدت است.یعنی قرآن‌محور بشود جهان اسلام. نه به این معنا که سنت نباشد، چرا که سنت مبین قرآن است.
رحمانی فرد سبزواری گفت: معیار دوم که می‌تواند منشا وحدت باشد و از تفرقه جلوگیری کند، ولایت علی بن ابی طالب (ع) است.یعنی ولایت محور شدنِ جامعه اسلامی. تنها شخصیتی که می‌تواند راه او، فهم او و برداشت‌های او از قرآن کریم و سنت پیغمبر(ص) مورد پذیرش همه‌ی مسلمانان باشد علی بن ابی طالب است.دینی که ولایت داشته باشد، آن هم ولایت علوی، دینی پویاس فعال است. این دین اجازه نمی‌دهد به دشمن که بر جان و مال و منافع مالی و منافع معنوی مردم مسلط شود.
وی افزود: بعضی میگویند معیار وحدت، منافع مشترک است.یعنی منافع مشترک اقتضا می‌کند که همه با هم جوش بخورند، همه با هم جمع بشوند و در مقابل دشمنشان بایستند و شاید این نکته هم بیجا نباشد. شما در جنگ ایران و عراق مشاهده کردید که مسیحی‌ها، یهودیان، سنی‌ها، فرقی که در ایران زندگی می‌کردند، اکثر این فرق همگام شدند با سپاه دین، با سپاه اسلام، با ارتش و در برابر ائتلاف جهانی ایستادند و مقابله کردند و پیروز شدند.
استاد سطوح عالی حوزه علمیه قم تصریح کرد: بعد از پیروزی انقلاب اسلامی همه‌ی فرقه‌های موجود در ایران که بعضی میگویند ۱۶ فرقه هستند، مشاهده کردند که هر امکاناتی که جمهوری اسلامی به دست آورده و در اختیار گرفت به همه رساند.تقریبا میشود گفت خدمات عمومی بیش از هفتاد هشتاد درصد عادلانه توزیع شده و در این چهل سال هر نفعی بوده برای همه بوده است.
وی اضافه کرد: این تحریم‌ها، حصر اقتصادی که دشمن بر ما تحمیل کرد، بر هر کشوری تحمیل می‌کرد حتی روسیه و چین، ضربه سختی می‌خورد و امکان سقوط در آن بود. ولی بالاخره راستین بودن مدیران این مملکت، صادق بودن آنها، مدیریت عالی داشتن آنها، موجب شد که این مملکت بماند.
رحمانی فرد سبزواری تصریح کرد: یکی دیگر از معیارهای وحدت در جهان اسلام مبانی مشترک است. قرآن می‌گوید قل یا اهل الکتاب تعالوا الى کلمة سواء بیننا و بینکم الا نعبد الا الله. مبانی مشترک یعنی اعتقاد به توحید، اعتقاد به نبوت، اعتقاد به معاد، اعتقاد به آورده‌های پیامبر اعظم، می‌تواند منشا وحدت باشد. ما با اهل تسنن، با مسیحیان، با یهودیان، با اهل کتاب مبانی مشترک داریم.
وی ادامه داد:ما میتوانیم با کمونیسمها، با مسیحیان و... زندگی مسالمت آمیز داشته باشیم. چون نقطه‌ی مشترک داریم، ما با اهل کتاب در توحید، دراعتقاد به قیامت نقطه‌ی مشترک داریم، میتوانیم زندگی کنیم.با اهل تسنن، شیعه نقاط مشترک زیادی دارد، اعتقاد به خدا، اعتقاد به پیامبر، اعتقاد به قیامت، اعتقاد به قرآن و ... و میتوانیم با هم زندگی کنیم.
استاد حوزه علمیه قم گفت:یکی دیگر از معیارهای وحدت دشمن مشترک است.دشمن مشترک یعنی دشمنی که هم دشمن شماست، هم دشمن ما.هم دشمن یهودی‌هاست هم دشمن مسیحی‌ها و هم دشمنی سنی و شیعه. ممکن است سن شما اجازه ندهد. در اوایل جنگ، در بستان در خوزستان، افرادی زندگی می‌کردند که وقتی که ارتش صدام آمد به بستان جلویش گاو و گوسفند قربانی کردند.به دلیل این که این عرب است و ما هم عربیم پس به ما کاری ندارد.بعد دیدند وقتی ارتش صدام از دم همه خانه‌ها را خراب کرد، نپرسید مال عرب و عجم یا شیعه و سنی است. دشمن مشترک است. دشمن رحم ندارد.دشمن مشترک صف واحد می‌طلبد.
وی در پایان گفت:انشاء الله که خداوند به ما توفیق بدهد تا ما راز ایجاد یک جامعه پر از مهر و محبت، یک جامعه‌ی علوی ایجاد کنیم و همه‌ی مسلمانان و همه‌ی فرقه‌ها بفهمند که حکومت شیعی - علوی حکومتی است پر از مهر، پر از محبت، پر از ایستادگی در برابر دشمن و هدفش این است که آرامش و مهر و محبت و تدین و تعبد و درستی و صداقت و راستی را در جامعه مستقر کند، به شرط اینکه دشمنش را بشناسد و از آن دوری گزیند.
