خبرگزاری تقریب (TNA) - بارزترین نشانه‌های ارادت اهل‌سنت به امام علی(ع) را می‌توان در اشعار عربی مشاهده کرد

در نشست «شعرهای عربی و سوگواری‌های شاعران اهل‌سنت درباره شهادت حضرت علی(ع)» مطرح شد؛

بارزترین نشانه‌های ارادت اهل‌سنت به امام علی(ع) را می‌توان در اشعار عربی مشاهده کرد

نشست علمی تخصصی «شعر‌های عربی و سوگواری‌های شاعران اهل‌سنت درباره شهادت حضرت علی(ع)» به همت انجمن علمی زبان و ادبیات عربی معاونت فرهنگی و دانشجویی دانشگاه مذاهب برگزار شد.

به گزارش حوزه فرهنگ خبرگزاری تقریب، به نقل از دانشگاه مذاهب اسلامی؛ در این نشست دکتر سید محمد صادقیان، نویسنده، مترجم و پژوهشگر اهل‌سنت با بیان این‌که اهل‌سنت از ابتدای اسلام تاکنون ارادت ویژه‌ای نسبت به اهل‌بیت نبی‌اکرم(ص) به ویژه امام علی(ع) داشته‌اند، تصریح کرد: بارزترین نشانه‌های این ارادت را می‌توان در اشعار عربی اهل‌سنت مشاهده کرد.

وی در ادامه به بررسی چند نمونه از این اشعار پرداخت و عنوان کرد: حافظ ابوالمؤید محمد بکری حنفی معروف به اخطب خوارزم در اشعاری می‌گوید: علی فرزند ابی طالب برترین آدمیان و جوینده حقیقت است، آیا همانند علی(ع) در میان آدمیان جهان یافت می‌شود. پیامبر اکرم(ص) فرموده‌اند: در شجاعت و جوانمردی چالاک جز علی نیست.

دکتر صادقیان اضافه کرد: نمونه دیگر سروده ام هیثم دختر عاریان نخعیه است. او می‌گوید: همه ارزش‌ها و فضائل خوب در او بود و محبوب رسول خدا و پروردگار جهانیان بود. قریش هرجا که بود فهمید که تو از لحاظ اصل و نسب از همه آن‌ها برتر هستی. وقتی به چهره پدر حسین روی می‌آوردی، ماه شب۱۴ را بالای سر می‌دیدی که ما را نگاه می‌کرد. ما قبل از مرگ او در خوبی و خوشی بودیم او حق را برپا می‌کرد و عدالت را جاری می‌کرد.

وی افزود: قاضی ابولطیب طاهر بن عبدالله شافعی نیز در اشعاری در پاسخ به اشعار عمران بن حطان از شاعران خوارج می‌گوید: من از ابن ملجم و آن چیزی که تو به دروغ به آن می‌بندی بیزارم. آن بدبخت با ضربه خویش تنها اراده کرد که اسلام را از ریشه برکند. من هرگاه که ابن ملجم و حطان را به یاد می‌آورم آن‌ها را لعنت می‌کنم. همانگونه که تا زمانی‌که روزگار باقی است خداوند آن‌ها را لعنت خواهد کرد. شما از سگان آتش جهنمید که شریعت با برهان به این مسئله صراحت دارد.

این نویسنده اهل‌سنت همچنین عنوان کرد:بکر بن حماد در کتاب الحماسة المغربیه آورده است: علی در عراق عرب و عجم محاسن خود را تکان داد که مصیبتش بر هر مسلمانی عظیم و دشوار است. ابن ملجم برای شومی در سپیده سحر با شمشیر، علی را استقبال کرد، شگفت از ضربت زیانکاری که سعیش سبب ذلالت شد و از آن ضربت در جهنم جای گرفت. امیرمومنان به بهره خویش رستگار گردید گرچه با مرگ او دریایی از مصائب روی داد، آگاه باشید که دنیا برای آزمایش و امتحان است و شیرینی آن به تلخی آمیخته است.

انتهای پیام/