دستگاه امنیتی رژیم صهیونیستی همچنان نگران حوادث پی در پی، تهدیدها و پیام‌های تحریک‌آمیز است و خود را برای هفته‌ای طوفانی و پرتنش آماده می‌کند.

به گزارش حوزه سایر رسانه ها خبرگزاری تقریب، سرویس‌های امنیتی رژیم صهیونیستی مدعی شدند که فلسطینی‌ها عملیات مسلحانه انجام خواهند داد و تنش‌ها در ماه رمضان تشدید خواهد شد. به عبارت دیگر، اسرائیل ادعای خود را دستاویزی برای اعمال ظلم و جنایت علیه فلسطینیان قرار داد.

 دستگاه امنیتی این رژیم همچنان نگران حوادث پی در پی، تهدیدها و پیام‌های تحریک‌آمیز است و خود را برای هفته‌ای طوفانی و پرتنش آماده می‌کند.

این کانال اضافه کرد که ارتش صهیونیستی در قدس، نوار غزه، کرانه باختری، لبنان، بلندی‌های جولان و سوریه وضعیت آماده‌باش را به «آمادگی حداکثری در چند جبهه» افزایش داد.

سرویس‌های امنیتی رژیم صهیونیستی مدعی شدند که فلسطینی‌ها عملیات مسلحانه انجام خواهند داد و تنش‌ها در ماه رمضان تشدید خواهد شد. به عبارت دیگر، اسرائیل ادعای خود را دستاویزی برای اعمال ظلم و جنایت علیه فلسطینیان قرار داد.

همزمان با پررنگ شدن نقش رسانه ها در زندگی بشر و ارتباطات اجتماعی، حوزه حکمرانی و به طور خاص دیپلماسی نیز تا حد زیادی از این مساله متاثر شده و دولت ها، سیاستمداران و دیپلمات ها، سعی داشته اند با استفاده از ابزارهای رسانه ای(چه در قالب شبکه های خبری و گفتگو با آن ها و چه در قالب استفاده از فضای مجازی و شبکه های اجتماعی)، تا جای ممکن افکار عمومی را در راستا و در پسِ اهداف و منافع خود و کشورشان بسیج کنند.

در این راستا، رسانه ها، مخصوصا در حوزه سیاست خارجی کشورها، به مثابه مکملِ جریان رسمی دیپلماسی درآمده و کشورها در قالب مفاهیمی نظیر "دیپلماسی رسانه ای" و یا "دیپلماسی عمومی"، سعی داشته‌اند تا دستورکارهای خود را به واسطه اقناع کردن و بسیج افکار عمومی در پسِ اهداف و رویکردهای خود، به بهترین نحو ممکن به پیش برند. 

با این حال، اینطور به نظر می رسد که در کشور ما، علی رغم وجود ظرفیت هایی قابل توجه در مباحث رسانه‌ای و به طور خاص فعالیت چشمگیر رسانه های برون مرزی نظیر شبکه "پرس تی وی"، این ظرفیت به دلایلی از سوی کارگزاران و به طور کلی دستگاه سیاست خارجی کشورمان مغفول مانده است. نمود عینی این موضوع را نیز در شرایط کنونی می توان در قالب "مذاکرات اتمی وین" مشاهده کرد. مذاکراتی که در ابعاد مختلف برای کشورمان از اهمیت زیادی برخوردار است و به نوعی با منافع ملی ایرانیان پیوند خورده است. این در حالی است که در ماه‌های اخیر و در جریان مذاکرات مذکور، اطلاع رسانی چندان روشنی از سوی تیم مذاکراتی کشورمان در باب روند مذاکرات صورت نگرفته و عملا جریان سازی ها و اخبار رسانه های غربی، تنها منابعی هستند که در مورد مسائل مرتبط با مذاکرات و اساسا ماهیت آن، کنشگریِ فعالی دارند.

روند اطلاع رسانی که البته لزوما با ذکر حقایق و واقعیت ها همراه نیست و بعضا سعی دارد با ایجاد موج های رسانه ای علیه کشورمان، دستورکار غرب را به ضرر ایران به پیش برد. البته که این انفعال رسانه ای از سوی کشورمان و عدم استفاده از ظرفیت های شبکه هایی نظیر پرس تی وی (با بُرد موثر بین المللی)، آسیب هایی را نیز در بُعد داخلی ایجاد می‌کند که کمترین آن ها مخدوش‌شدن "سرمایه اجتماعی" در کشور و اعتمادی است که میان مردم و حکمروانان وجود دارد. با این حال، اینطور به نظر می رسد که این ضعفِ تیم مذاکراتی کشورمان در به کار گیریِ دیپلماسی رسانه ای موثر در قالب تحولاتی نظیر مذاکرات اتمی وین، سه دلیل عمده دارد که توحه به آن ها کاملا ضروری است. 

1: اصل محرمانگی

یکی از استدلال هایی که همواره در توجیهِ عدم اتخاذ دیپلماسی فعال در چهارچوب مذاکرات اتمی کشورمان مطرح شده است، ماهیت مذاکرات بوده که به زعم کارگزاران دستگاه سیاست خارجی کشورمان، "محرمانه" است و افشای برخی مسائل آن می تواند به ضرر منافع ملی کشورمان باشد. البته که این استدلال درست است با این حال، در این نقطه باید پرسید که آیا تکیه صِرف به استدلال محرمانگی به معنای این است که طرف های مقابل هیچ اقدامی را انجام نخواهند داد؟ حداقل در میدان عمل که شاهد بوده ایم چنین نیست و دیپلمات های غربی نَه تنها با رسانه های خود صحبت می کند و جوسازی های گسترده ای را علیه شکورمان به راه می اندازند بلکه حتی کاملا محتمل است که مفاد مذاکرات را نیز به طرف های متخاصم با ایران نظیر رژیم صهیونیستی منتقل کنند.

از این رو، می توان ضمن رعایت اصلی محرمانگی، از ظرفیت های رسانه ای خود به ویژه در قالب شبکه‌های برون مرزی کشورمان نیز استفاده کنیم و رویکردِ فعال رسانه ای را با هدف استیفای حقوق کشورمان در پیش گیریم. 

2: عدم شناخت دقیقِ کارگزاران سیاست خارجی از ابعاد مختلف دیپلماسی رسانه ای
یکی دیگر از دلایل ضعفِ دستگاه سیاست خارجی کشورمان در مبحث دیپلماسی رسانه ای، عدم آشنایی دقیق و کافیِ دیپلمات ها وکارگزاران آن از ماهیت، ابعاد و قدرت تاثیرگذاری این حوزه در چهارچوب مراودات دیپلماتیک کشور است. در این راستا، کارگزار سیاست خارجی کشور ما همچنان بر فضا و چهارچوب های دیپلماسی سنتی که ماهیتی "مخفی" دارد و بنا دارد تا پشت درهای بسته به توافقات دیپلماتیک برسد تکیه دارد.

این در حالی است که واقعیات جهان فعلی و همه گیر شدنِ دامنه رسانه ها و شبکه های اجتماعی مختلف و اقبال گسترده افکار عمومی به آن ها، هیچ تطابقی با این رویکرد ندارد. از این رو، کارگزاران دستگاه سیاست خارجی ما با رویکردی سنتی در فضایی جدید از دیپلماسی بین المللی وارد می شوند. مساله ای که موجب می شود تا آن ها به خوبی نتوانند از مزایای دیپلماسی رسانه ای و تقویت بیش از پیش حمایت عمومی از مواضع خود در کارزارهای دیپلماتیک بهره برند. 

3: باور به ضعف بنیان های دیپلماسی رسانه ای درمیان کارگزاران سیاست خارجی
یکی دیگر از مسائلی که در نوع خود می تواند دلیل اصلی انفعالِ رسانه ای دستگاه سیاست خارجی کشورمان در مسائل مهمی نظیر مذاکرات هسته ای با غرب باشد، عدم باورِ کارگزاران سیاست خارجی کشور به قدرت و توان رسانه ای ایران است. این در حالی است که اساسا شبکه های برون مرزی کشورمان نظیر "پرس تی وی" در سال‌های اخیر به خوبی تاثیرگذاری خود را نشان داده اند و حتی همین مساله موجب شده تا آن ها در چندین نوبت، هدف حملات دولت های غربی و امپراطوری رسانه ای آن ها قرار گیرند و دسترسی ها و پخش بین المللی آن ها به طور موقت قطع شود.

جدای از این ها، در امر دیپلماسی، ما باید از کوچکترین ظرفیت های خود نیز استفاده کنیم و از این طریق، تمام تلاش خود را انجام داده و حقانیتِ مواضعمان را به گوش افکارعمومی و نخبگان حوزه های مختلف در جهان برسیم. از این رو، استفاده از ظرفیت های شبکه ای نظیر پرس تی وی در این راستا، از اهمیت فراوانی برخوردار است و می تواند هم منافع کشور را در بُعد خارجی به پیش براند، و هم در اقناع سازیِ افکار عمومی داخلی نقش مهمی بازی کند و بسیج مناسبی را در حمایت از دستگاه دیپلماسی ایجاد کند. 


انتهای پیام/