موزه میراث فرهنگی اسلامی و مرکز آموزش قرآن تا پایان سال جاری در منطقه «یی نگو» در «ناراتیوات» تایلند افتتاح خواهد شد.

به گزارش حوزه بین‌الملل خبرگزاری تقریب،«ریچادا نادیرک»، معاون سخنگوی دولت تایلند، گفت که این موزه یک جاذبه محوری و مهم خواهد بود و بازدیدکنندگانی که میل به آشنایی با تاریخ غنی این کشور دارند را مجذوب خود می‌کند.
 
یکی از بخش‌های این موزه، چگونگی همزیستی جمعیت مسلمان در جنوب تایلند در کنار بودایی‌ها و چینی‌ها است.
 
ساخت موزه میراث فرهنگی اسلامی به سرعت پیشرفت کرده و ساختمان اصلی آن اکنون معماری محلی و طرح‌های پیچیده اسلامی را به رخ می‌کشد. ویژگی اصلی این موزه نیز نمایش کتب نسخه‌های قدیمی قرآن در محفظه‌های شیشه‌ای است.
 
همچنین بازیابی متون قرآنی آسیب دیده توسط صنعتگران آموزش دیده در بخش هنرهای زیبا انجام خواهد شد که آنها ملزم به شناخت انواع پوست، کاغذ و چرم هستند.
 
این موزه همچنین حاوی مجموعه بزرگی از کتاب‌ها و متون قدیمی درمورد شیوه زندگی مردم محلی و همچنین فناوری‌های دوران گذشته و همچنین نمازخانه‌های جداگانه برای مردان و زنان است.
 
به گفته «لطفی حاجی سماعی»، رئیس موزه و «حسامی سالائه»، مدیر مدرسه «اسمانمیتویتیا» در «پاتانی»، این موزه 79 قرآن قدیمی اهدایی ساکنان این منطقه را در برخواهد داشت.
 
لطفی گفت که داستان این موزه با تاسیس یک مرکز آموزشی توسط یک میلیونر از کشور مالزی آغاز و با مجموعه‌ای از آیات قرآن تکمیل شد. این مرکز، توجه عمومی را به حفظ متون قرآن برانگیخت. چندین نفر از مردم محلی قرآن‌های قدیمی خود را برای مرمت به مسئولان پروژه موزه اهدا کردند.
 
لطفی گفت که پاتانی زمانی که یک شهر بندری بزرگ در قرن هجدهم بود،  پذیرای مسافرانی از مصر، یمن و ایران بود که در مسیر چین بودند.
 
مسئولین نمایشگاه معتقدند که قرآن‌های قدیمی یافت شده بین 150 تا 1100 سال قدمت دارند و متعلق به هند، چین، ایران، مصر، یمن، مراکش، اسپانیا، آفریقا و ازبکستان هستند.
 
در مجموع 79 متن قرآن توسط موزه گردآوری شده است و به دلیل ارزش تاریخی و ادبی آنها مورد تقدیر قرار گرفته است.
 
لطفی با بیان اینکه در حال حاضر موزه در مرحله افتتاحیه، حدود 160 هزار بازدیدکننده دارد، افزود: «با عادی سازی روابط دیپلماتیک با عربستان سعودی، انتظار می‌رود بازدیدکنندگان بیشتری از خاورمیانه از این موزه استقبال کنند.»
 
لطفی و حسامی تاکید کردند که این موزه پیامی از همزیستی مسالمت آمیز دیرینه بین مردم محلی با مذاهب مختلف، از جمله مسلمانان، هندوها و بودایی ها، در این منطقه دارد.