مارتین گریفیتس معاون دبیر کل سازمان ملل در امور بشردوستانه در سالگرد خروج نیروهای اشغالگر آمریکایی از افغانستان خواستار تداوم حمایت مالی از افغانستان شد.

به گزارش حوزه سایر رسانه ها خبرگزاری تقریب به نقل از ایرنا، معاون دبیر کل سازمان ملل متحد روز دوشنبه به وقت محلی با بیان اینکه میلیون ها افغان سال گذشته بسیارسختی داشتند، ادعا کرد، با این حال کمک های بشردوستانه در مقیاسی بی سابقه ارائه شد.

گریفیتس تاکید کرد: ما هر کاری که بتوانیم برای حفظ جان و کرامت افغان ها انجام خواهیم داد و از حامیان مالی می خواهم که سخاوتمندانه از صندوق بشردوستانه افغانستان حمایت کنند.

دولت جورج دبلیو بوش در سال ۲۰۰۱ میلادی در پی واقعه ساختگی ۱۱ سپتامبر (۲۰ شهریور ۱۳۸۰) در برج های دو قلوی مرکز تجاری در نیویورک به بهانه انتقام از "القاعده" به همراه متحدانش در پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) به افغانستان حمله کرد اما در مدت ۲۱ سال اشغال این کشور نه تنها گروه تروریستی خود ساخته اش را از بین نبرد بلکه تمامی ساختارهای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی افغانستان را چنان ویران کرد که چون حضورش بدون هیچ دستاوردی هزینه ساز شده بود، سرانجام در ۲۴ مرداد ۱۴۰۰ (۱۵ ماه آگوست ۲۰۲۱) مفتضحانه مجبور به خروج از آن شد.

در روزهای اول  آگوست سال ۲۰۲۱ سرعت بالای پیشروی طالبان در ولایت های افغانستان، بسیاری از سیاستمداران و تحلیلگران مسایل بین المللی و منطقه ای از جمله  دولتمردان آمریکایی و نیز مقام های ارشد دولت وقت افغانستان را شوکه کرده بود.

 حدود ۲۱ سال حضور اشغالگران آمریکایی در افغانستان که با اجرای هزاران برنامه نظامی همچون بمباران مناطق شهری و روستایی به بهانه مبارزه با تروریست و غارت منابع داخلی این کشور آنهم با ژست‌های بشردوستانه همراه بود را می‌توان نخستین مهره‌های دومینویی دانست که کاخ سفید را به ورطه بدنامی و بی‌آبرویی در سطح بین‌المللی کشاند؛ راهبردی که نه فقط هزینه گزافی برای مردم آمریکا تراشید، بلکه نتیجه نهایی آن، توخالی بودن شعار مبارزه جهانی با تروریست را عریان کرد.

اگر از این برهه تاریخی نیز بگذریم، خروج بدون برنامه و دردسرساز نظامیان اشغالگر از کابل، پازل اشتباهات واشنگتن را در افغانستان تکمیل کرد و یک فاجعه انسانی برای این کشور و یک رسوایی عظیم برای آمریکا برجا گذاشت؛ خروج خفت‌باری که برای ملت بزرگ افغانستان همچون انفجار هسته‌ای چند وجهی، تمام ارکان سیاسی، اقتصادی و اجتماعی آنها را تحت تاثیر قرار داد و موجب فروپاشی نه فقط دولت، بلکه زیرساخت های کشور و بنیان بسیاری از خانواده‌ها و جوامع شهری و روستایی شد.

جدای از جنبه‌های نظامی، ژئوپولیتیک و اقتصادی حضور آمریکا در افغانستان، برایند ۲ دهه سیاست‌های غلط واشنگتن در کابل، به شکل‌گیری کشوری وابسته در تمام ابعاد و ارکان انجامید که با خروج نیروهایی خارجی، نتوانست از عهده بحران‌های پیش‌رو برآید و بی‌درنگ در چنبره آنها غرق شد.

حال در آستانه یکسالگی فرار اشغالگران آمریکا و متحدانش از افغانستان، دفتر هماهنگی کمک‌های بشردوستانه سازمان ملل متحد می‌گوید که هم اینک نزدیک به ۲۵ میلیون نفر در افغانستان در فقر مطلق زندگی می‌کنند و ممکن است امسال ۹۰۰ هزار فرصت شغلی دیگر در بازار کار از بین برود.

انتهای پیام/