رئیس شورای علمای پیوند محمدی (ص) تأکید کرد: از طریق نهاد های علمی و فرهنگی می توان به مباحث مشترک رسید و آن را به عنوان ریسمان الهی که همگی باید به آن تمسک جوییم، معرفی کرد.

به گزارش خبرنگار حوزه اندیشه خبرگزاری تقریب، عبدالقادر بهجت آلوسی، رئیس شورای علمای پیوند محمدی (ص) در وبینار ششم سی و ششمین کنفرانس وحدت اسلامی اظهار داشت:ایام فرخنده میلاد حضرت محمد (ص) هر ساله یادآور وحدت امت اسلامی است. یادآور این است که ما یک ملت هستیم، پیامبر، قرآن و قبله مشترک داریم و این نقطه اشتراک ها از ما امتی قوی در ایمان، توانمندی‌ها و تاریخ در بین سایر امت ها ساخته است.
 
وی ادامه داد: قرآن برنامه ای است که خداوند برای رستگاری ما فرستاده است.بر اساس آن ما باید این وحدت را حفظ کنیم و به آن برگردیم، دلایل نفاق و تفرقه را شناسایی کنیم و به حداقل برسانیم و همگی به ریسمان الهی چنگ زنیم.

رئیس شورای علمای پیوند محمدی (ص) خاطرنشان کرد: توحید و قرآن از مسائلی است که در مورد آن اختلاف نظر نداریم و در این امر که قرآن رابط بین ما و خداوند است، در ذات شریف و مطهر رسول اکرم (ص)، در مسئله اهل بیت (ع) و خاندان مطهر پیامبر (ص) و ...اتفاق نظر داریم.

وی ادامه داد: حبل الله و ریسمان الهی یک تعبیر نمادین، برای رسیدن به آنچه خواسته خداوند است، می باشد. از طریق نهاد های علمی و فرهنگی می توان به مباحث مشترک رسید و آن را به عنوان ریسمان الهی که همگی باید به آن تمسک جوییم، معرفی کرد. 

آلوسی اظهار کرد: هر آنچه منشأ تفرقه است را باید ریشه کن و یا درمان کرد؛ امروزه آحاد امت اسلامی نياز به این وحدت مقدس و بزرگ که در واقع عزت مؤمنان و امت اسلامی است، دارد. 

وی افزود:امروز امت نیازمند کسانی است که در مسیر وحدت قدم بردارند، امت اسلامی مانند یک کشور واحد نیاز به سیاست و اقتصاد یکپارچه و فرهنگ و مفاهیم مشترک دارد.این امت همچنین برای مواجهه با چالش های بیرونی نیازمند یک الگوی نمونه است. 

رئیس شورای علمای پیوند محمدی (ص) گفت:عصر نبوت رسول اکرم (ص) دوره ای بدون اختلاف و مصداق وحدت اسلامی بود که بین قلوب مسلمین الفت ایجاد شد. این عصر الگو و نمونه ای برای امت محمدی است، چرا که بر اساس وحی خداوند و رسولش استوار شده بود.وجود پیامبر اکرم (ص) و وجود وحی از جانب پروردگار در آن زمان باعث استقامت مؤمنین و الفت قلب هایشان می شد.

وی افزود: در آن عصر مؤمنان در عقیده، عبادت، جهاد، روابط بیرون از امت و در کلیه امور یکپارچه بودند؛ اختلافی در اسلام اولیه وجود نداشت و اگر دچار اختلافی شد، این اختلاف بعدها شکل گرفت.این الگو قابلیت این را دارد که مجددا مورد بررسی و بازنگری قرار گیرد.

انتهای پیام/