بانک جهانی اعلام کرد: افزایش بی سابقه بهای مواد غذایی تأثیر بسزایی در وقوع قحطی و گرسنگی در منطقه شاخ افریقادارد.

به گزارش خبرگزاری تقریب(تنا)، بانک جهانی شب گذشته در گزارش سالانه خود اشاره کرد به اینکه قیمت مواد غذایی در سومالی طی ماه های اخیر به شدت افزایش یافته است؛ بهای ذرت قرمز حدود ۲۴۰ درصد، ذرت سفید حدود ۱۵۴ درصد افزایش یافته است .

همچنین این گزارش می افزاید: قیمت جهانی مواد غذایی در تیرماه امسال نسبت به مدت مشابه سال قبل از آن حدود ۳۳ درصد افزایش یافته است همچنین قیمت جهانی ذرت ۸۴ درصد ، شکر ۶۲ درصد ، گندم ۵۵ درصد و روغن سویا ۴۷ درصد افزایش یافته است.

شبکه تلویزیونی بی بی سی عربی نیز اعلام کرد که سازمان ملل از نیاز به یک میلیارد و چهارصد میلیون دلار برای تامین کمک های غذایی مورد نیاز قحطی زدگان در شاخ آفریقا خبر داده است.

سازمان ملل افزود: بیش از ۱۲ میلیون نفر در منطقه شاخ آفریقا با بحران گرسنگی دست به گریبان هستند و به غذا نیاز دارند.

این گزارش می افزاید: بر اساس آمارهای اعلام شده تنها یک سوم خانواده ها در مناطق قحطی زده به کمک های غذایی دسترسی دارند بنابراین دو سوم قحطی زدگان با خطر مرگ بر اثر گرسنگی روبرو هستند.

نیمی از یک سوم قحطی زدگان که مواد غذایی دریافت می کنند تنها یک وعده غذایی در روز مصرف می کنند و فرزندان آنها با خطر ابتلا به بیماریی هایی روبرو هستند که ممکن است به مرگ آنها منجر شود.

قحطی و بحران سیاسی

با این حال شبکه خبری یورونیوز گزارش داد مردم سومالی علاوه بر قحطی با بحران سیاسی هم رو به رو هستند.

این شبکه افزود: با وجود آن که شورشیان الشباب ششم ماه اوت از موگادیشو پایتخت سومالی خارج شدند اما ساکنان این شهر هر روز شاهد درگیری با سلاح های سنگین هستند. این درگیری ها جان هزاران تن را گرفته است .

دیده بان حقوق بشر اعلام کرد در این درگیری ها شورشیان و نیروهای دولتی، هردو قوانین بین الملل را نقض می کنند.

دیده بان حقوق بشر از هر دو طرف مخاصمه خواست هرچه سریعتر به این درگیری ها پایان دهند و دسترسی قحطی زدگان به امدادرسانی را میسر کنند.

یکی از قحطی زدگان می گوید ما تاکنون کمکی دریافت نکرده ایم.خوراکی اندکی که سازمان ملل متحد به ما می دهد توسط سارقان و شبه نظامیان از ما ربوده می شود آنها می دانند ما ضعیف هستیم.

ساکنان اردوگاه قحطی زدگان موگادیشو با مشکلات غذایی و وبا رو به رو هستند به همین دلیل به سوی کشورهایی مانند اتیوپی یا اردوگاه داداب در مرز کنیا می گریزند.