به گزارش خبرنگار حوزه استان‌های خبرگزاری تقریب، سکینه پاد امروز در مراسم گرامی‌داشت شهدای بمباران شیمیایی سردشت که با حضور کاردار ژاپن برگزار شد اظهار داشت: در نظام ناعادلانه دنیای کنونی با وجود اینکه حداقل 85 شرکت آلمانی و 19 شرکت شیمیایی فرانسوی و 18 شرکت از انگلیس و آمریکا مواد شیمیایی را در اختیار رژیم بعث عراق قرار دادند و همان مواد شیمیایی، ناجوانمردانه‌ترین اتفاق را در حق مردم سردشت رقم زد اما تاکنون هیچ پیگرد حقوقی در مورد مسببان آن به صورت واقعی انجام نشده است.

وی تصریح کرد: همچنین متأسفانه در نظم ناعادلانه دنیای کنونی مشاهده می‌کنیم با وجود اینکه دولت‌هایی بیشترین نقش را در اختیار داشته و سلاح‌های شیمیایی را در اختیار صدام جانی قرار دادند و با وجود اینکه خود را اعضای جامعه جهانی و عضو سازمان ملل می‌دانند و در بیشتر کنوانسیون‌های خاص حقوق بشری، سال‌ها است با همین شعار علیه ملت‌های آزاده قطعنامه صادر می‌کنند نه تنها به اصول اولیه پایبند نبودند بلکه اسناد حقوق بشری را نوشته و خود نیز آن را نقض کردند.

دستیار رئیس جمهور افزود: اما تاکنون هیچ اتفاقی مبنی بر احقاق حق مصدومان شیمایی سردشت رخ نداده یعنی هیچ گونه مسئولیت پذیری و پاسخگویی در مقابل افکار عمومی و این جنایتی که در حق مردم سردشت رخ داده انجام نشده است.

وی خاطرنشان کرد: جنایتی که در سردشت رخ داد مصداق بارز نسل‌کشی بوده اما متأسفانه تاکنون کسی این دولت‌ها را به واسطه این جنایت عظیم و هولناک مؤاخذه نکردند.

پاد گفت: متأسفانه جنایت جنگی که علیه مردم سردشت صورت گرفت پس از آن تاکنون سبب نشده که مردم بتوانند بخشی از حقوق خود را دریافت کنند.

دستیار رئیس جمهور اظهار داشت: باید ساز و کار جدیدی طراحی کرد تا بتوان از تمامی ساز و کارهای بین المللی که بتوانند در خدمت بشریت باشند اما به طرز غیرقابل قبولی از معیارهای فلسفی و اساسی و تشکیل دهنده خود انحراف پیدا کردند حداقل بخشی از آلام و دردهای مصدومان شیمیایی سردشت را التیام بخشید.

وی گفت: متأسفانه دولت هایی که رژیم بعثی عراق را مسلح به سلاح شیمیایی و سلاح های کشتار جمعی کردند و از سوی دیگر علم داشتند که این سلاح شیمیایی برای استفاده علیه ملت ایران است اما در اختیارشان قرار دادند، پس از این اقدام ناجوانمردانه، تحریم دارویی نیز علیه همین مصدومان شیمیایی انجام می‌دهند و این در هیچ منطق عقلانی و حقوقی و انسانی قابل توجیه نیست.

پاد خاطرنشان کرد: همچنین متأسفانه مصدومان شیمیایی سردشت پس از 36 سال درمانده دارویی هستند که حقشان است و در این راستا دسترسی به دارو و درمان مطابق کنوانسیون های چهارگانه ژنو حتی در شرایط جنگی نیز باید در دسترس بیماران قرار گیرد اما این اتفاق نمی افتد و بنابراین باید آگاهی بخشی برای مصدومان شیمیایی سردشت انجام می شد و آنها می توانستند براساس حقوقی که در نظام بین المللی فارغ از رنگ، مذهب، نژاد و قومیت دارند، از آن استفاده کنند.

وی تصریح کرد: در این راستا مقرر است که به یک هم افزایی حق طلبانه‌ای رسیده و بتوان به سمت عقد قطعنامه‌هایی علیه دولت‌هایی که این جنایات را چه مستقیم و چه غیرمستقیم در آن مشارکت کرده باشند داشته و در نظام حقوقی بین المللی باید به سمت طرح شکایاتی رفت که در ابتدا این جنایت را به لحاظ عدول از مواضع حقوق بشری اثبات کرد و سپس استیفای حق به معنای دریافت غرامت برای مصدومان بمیاران شیمیایی سردشت شود.

انتهای پیام/