آیت الله جعفر سبحانی، یکشنبه، در جلسه تفسیر قرآن خود که در رابطه با آیاتی از سوره جمعه بود، اظهار داشت: گاهی گفته می شود که پیش از آن که نبی مکرم اسلام(ص) وارد مدینه شوند، انصار اجتماعی را به وجود آورده بوده و جمعه را برای خود به عنوان یک مجمع انتخاب کرده بودند.

خبرگزاری تقریب (تنا):

این مرجع تقلید خاطرنشان کرد: اما به نظر می‌رسد این روایت ضعیف باشد، زیرا عرب پیش از بعثت نبی‌(ص)، روز جمعه داشته و دلیلی که برای این سخن می­توان ذکر کرد، این است که عرب در آن زمان نسبت به تمام روزهای هفته نامی داشته و نمی­شود که نسبت به روز هفتم هفته اسمی انتخاب نکرده باشد. 

وی آداب و رسوم ملت­ها را بر دو قسم دانسته و تصریح کرذ: گاهی برخی مراسم‌ها حرام است، همانند بت پرستی و مسائلی نظیر آن که رسول گرامی اسلام(ص) بعد از بعثت این مراسم را ریشه­کن کرده و از بین بردند و گاهی نیز مراسم حرام نبوده و به نفع مردم بودند و پیامبر(ص) هم آنها را امضاء کرده و بر ماندن آن تأکید می­کردند.

جعفر سبحانی گفت: یکی از روزهایی که نبی مکرم اسلام(ص) آن را امضا کردند، روز جمعه بود که به نام «سیدالایام» و «سرور تمام روزها» نامیده شد. 

این پژوهشگر فعال عرصه های دینی و مذهبی اظهار داشت: قوت اسلام در نماز جمعه نهفته است. نماز جمعه یک مکتب تربیتی است و انسان با انجام گناه و لغزش در ایام هفته، هنگامی که به نماز جمعه می­رود، گناه خود را پاک می­کند.

وی در فراز دیگری از سخنان خود با اشاره به تحولات سوریه، خاطرنشان کرد: متأسفانه امروز شاهد آن هستیم که برخی از روزنامه­های داخلی نسبت به سوریه موضع­گیری می­کنند. در حالی که نباید به این نحو باشد، زیرا در مسئله سوریه دست یهود و صهیونیست در کار است و نباید آن را ساده پنداشت. 

آیت الله سبحانی سوریه را تنها کشور عربی دانست که در مقابل صهیونیست­ها ایستاده است. وی تاکید کرد: سایر کشورها یا در باطن با صهیونیست­ها رابطه دارند و یا از رابطه­داشتن با رژیم غاصب استقبال می­کنند.

این استاد حوزه تصریح کرد که در خصوص مسئله سوریه طرفدار فرد نیست. وی افزود:  این موضوع برای ما مهم است که هر نوع تحول در سوریه به ضرر مسلمین و به نفع صهیونیست­هاست و روزنامه­نگاران ما باید این مسائل را در نظر بگیرند.

وی در پایان با اشاره به ایام شهادت امیرالمومنین علی علیه السلام، وی را کشته عدل خوانده و تاکید کرد که عدالت ایشان بود که دشمنان را به این فعل قبیح وا داشت.