به گزارش حوزه بین‌الملل خبرگزاری تقریب، "سید صالح حائری القزوینی" تحلیلگر سیاسی در مطلبی که در روزنامه رای الیوم منتشر شد، دراین باره نوشت: 

4 ساعت پس از تجاوز اسرائیل به بخش کنسولی سفارت ایران در دمشق، شورای‌عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران، جلسه‌ای را به ریاست رئیس‌جمهور سید ابراهیم رئیسی برگزار کرد. جزئیات زیادی از این جلسه منتشر نشده، به جز این که  براساس گزارش رسانه‌های در این جلسه تصمیمات مقتضی اتخاذ گردید. همچنین بر اساس گزارش رسانه‌ها ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور تأکید کرد که این اقدام تجاوزکارانه "بی‌پاسخ نخواهد ماند". پیام رهبر انقلاب اسلامی نیز تأکیدی بر حتمی بودن پاسخ به این تجاوزگری بود. همچنین رئیس جمهور ایران در تماس تلفنی با همتای سوری بار دیگر بر این مسئله تأکید نمود.
 

بلافاصله پس از اعلام برگزاری جلسه شورای‌عالی امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران، رسانه‌ها اعلام کردند که وزارت امورخارجه با فراخواندن کاردار سفارت سوییس به‌عنوان حافظ منافع آمریکا در ایران، آمریکا را مسئول حمله تجاوزکارانه به کنسولگری ایران در دمشق دانسته است. براساس گزارش‌ها کاردار سوییس در نخستین ساعات بامداد سه‌شنبه به وزارت امورخارجه فراخوانده شده، و این مسئله به معنای آن است که فراخواندن کاردار بلافاصله پس از برگزاری جلسه انجام شده و این موضوع به حدی مهم است که نمی‌توان تا صبح روز سه‌شنبه صبر کرد. 
 

آمریکا در واکنشی سریع به اقدام وزارت امورخارجه در فراخواندن کاردار سوییس و مسئول دانستن واشنگتن، فورا اعلام کرد که در این اقدام تجاوزکارانه دست ندارد و اطلاعی از آن نداشته و تهران را در خصوص این مسئله مطلع کرده است. 
 

اما اینجا این سئوال مطرح می‌شود که اگر تهران می‌داند واشنگتن در این اقدام تجاوزکارانه دست ندارد، چرا دست به این کار زده است؛ این سئوال دریچه‌ای گسترده را به روی ما می‌گشاید که این ماجرا بسیار فراتر و گسترده‌تر از مسئول دانستن آمریکا درباره حمله به کنسولگری و اتفاقاتی است که در آینده روی خواهد داد. 
 

معتقدم که این اقدام ایران، در چارچوب مواضع تهران در قبال واشنگتن از آغاز تجاوز رژیم صهیونیستی به غزه پس از هفتم اکتبر تا امروز است، که آمریکا را مسئول ادامه جنایات رژیم صهیونیستی علیه فلسطینی‌ها در غزه، کرانه باختری و قدس و همچنین گسترش جنگ به لبنان، عراق و یمن می‌داند؛ چرا که آمریکا همچنان در حال حمایت از این رژیم است و اقدامی را برای متوقف کردن این جنایات نمی‌کند، درحالی‌که توانایی انجام این کار را دارد. 
 

مسئله جدید این است که تهران واشنگتن را مسئول پیامدهای پاسخ خود به حمله تجاوزکارانه رژیم اسرائیل به کنسولگری در دمشق می‌داند؛ بنابراین مبالغه آمیز نخواهد بود اگر بگویم که تهران به واشنگتن درباره هرگونه اقدام در واکنش به پاسخش به تجاوز رژیم صهیونیستی، هشدار داده است.  
 

همه مواضع ایران گویای این مسئله است که تهران در مسیر پاسخ به تجاوز رژیم اسرائیل قرار دارد و رویدادهای نشست شورای امنیت سازمان‌ملل عاملی برای اجرایی شدن این تهدیدها است؛ چرا که اظهارات بعضی نمایندگان و به ویژه نمایندگان آمریکا و فرانسه در این نشست بسیار ناامیدکننده بود، و بضعی کشورها نیز اقدام تجاوزکارانه رژیم اسرائیل را محکوم نکردند، با وجود آنکه می‌دانند این اقدام نقض آشکار قوانین و معاهدات بین‌المللی بود. 
 

اگر شورای امنیت قطعنامه‌ای را به نفع تهران اتخاذ می‌کرد، این امکان وجود داشت ایران در شدت و قدرت پاسخ به حمله تجاوزکارانه رژیم صهیونیستی بازنگری کند؛ اما با توجه به سوابق رژیم صهیونیستی ایران یقین دارد که سکوت در مقابل اقدامات این رژیم باعث تشدید وقاحت و جسارت آن می‌شود، بنابراین اگر سکوت کند رژیم اشغالگر به جنایات بزرگتری دست خواهد زد. 
 

سئوال مهم این است که پاسخ ایران به تجاوز اسرائیل چه زمان و چگونه خواهد بود. پس از ترور شهید سلیمانی، پاسخ به این جنایت چند ساعت پس از خاکسپاری پیکر وی صورت گرفت؛ بنابراین از آنجا که قرار است مراسم تشییع شهید محمدرضا زاهدی و یارانش روز جمعه برگزار شود، شاید پاسخ ایران پس از آن باشد. 
 

اما ایران فاش نکرده است که پاسخ چگونه خواهد بود، به همین دلیل گمانه زنی‌های بسیاری مطرح شده است، به صورتی‌که برخی می‌گویند پاسخ در منطقه کردستان خواهد بود و برخی نیز می‌گویند که مقاومت مسئولیت پاسخ را برعهده خواهد گرفت؛ برخی هم گفته‌اند که پاسخ علیه یکی از سفارتخانه‌های این رژیم در دنیا انجام خواهد شد، برخی گمانه‌زنی‌ها نیز این است که پاسخ از خاک ایران انجام می‌شود.

در پایان می‌گویم که حمله تجاوزکارانه اسرائیل علیه کنسولگری ایران، پاسخی عملی به کسانی است که درباره واقعیت حمایت ایران از مقاومت فلسطین ابراز تردید می‌کردند، بنابراین اگر ایران نقشی نداشته، ایا اسرائیل دست به چنین جنایتی می‌زد؟