نویسنده و پژوهشگر لبنانی با اشاره به تأثیر بسیار زیاد حمایت‌های همه جانبه ایران از مقاومت، تأکید کرد؛ اگر جمهوری اسلامی ایران و انقلاب اسلامی نبود، اکنون هیچ نامی از فلسطین وجود نداشت.

 به گزارش حوزه بین‌الملل خبرگزاری تقریب، دکتر "اسماعیل النجار" نویسنده و پژوهشگر سیاسی لبنانی تأکید کرد: جمهوری اسلامی ایران 4 دهه است که تحت محاصره‌ای بسیار شدید قرار دارد، ولی هیچ کمکی را برای حمایت از مردم فلسطین دریغ نکرده‌است و پایداری و ایستادگی امروز گروه‌های مقاومت فلسطین در غزه همگی به خاطر حمایت‌های ایران است.

"النجار" در مصاحبه با شبکه ماهواره‌ای تونسی "المستقله" گفت: ما در محور مقاومت به فضل جمهوری اسلامی ایران، امروز به قدرتی تبدیل شده‌ایم که وجود رژیم صهیونیستی را در معرض تهدید قرار داده‌ایم.

وی با اشاره به ادعاهای مطرح شده در برخی رسانه‌ها مبنی بر نمایشی بودن عملیات "وعده صادق" و دروغ بودن ایستادگی محور مقاومت در مقابل رژیم صهیونیستی، گفت: اگر همه این مسائل نمایشی است، دیگر چه نیازی به این درگیری‌ها وجود داشت و چرا تا کنون ده‌ها هزار فلسطینی در غزه و لبنان شهید شده‌اند و خسارت‌های مادی بسیاری به خانه‌ها وارد شده است.

النجار افزود: در پاسخ به این ادعاها، این سئوال را باید مطرح کرد که آیا اتحادیه عرب واقعا عربی است و یا این که یک اتحادیه صهیونیستی است که به زبان عربی سخن می‌گوید.

این پژوهشگر لبنانی خاطرنشان کرد: اینگونه ادعاها علیه مقاومت از سوی کسانی مطرح می‌شود که در واقع بوق‌ آمریکا و "اسرائیل" هستند و از سوی منابع خارجی حمایت مالی می‌شوند.

النجار تأکید کرد: جمهوری اسلامی ایران به هرگونه تجاوز خارجی پاسخ قاطع و فوری از داخل خاک خود می‌دهد و حتی در صورتیک ه عملیاتی امنیتی و یا سایبری روی دهد، پاسخی کاملا متناسب با آن را خواهد داد؛ این مسئله کاملا مربوط به جمهوری اسلامی ایران است.

وی اظهار داشت: ما درگیر جنگی شدید با رژیم اشغالگر صهیونیستی هستیم و محور مقاومت اکنون توانسته است حامیان این رژیم را به لرزه بیندازد.

النجار تأکید کرد: عملیات هفتم اکتبر دروغ‌های مطرح شده درخصوص دموکراتیک بودن رژیم صهیونیستی را رسوا کرد و توانست چهره و خوی وحشی این رژیم را به همه نشان دهد؛ رژیمی که به صورت برنامه‌ر‌یزی شده و به‌عمد در حال کشتار کودکان است؛ رژیمی که مدعی است که دینش به آن اجازه داده که کودکان را به قتل برساند؛ رژیمی که دست به کشتار جمعی زده و نیروهایش به زنان در بیمارستان دارالشفاء تعرض کردند.

وی افزود: رژیم صهیونیستی به عمد کودکان فلسطینی را می‌کشد تا در آینده نسل جدید فلسطینی وجود نداشته باشد که بتواند سلاح حمل کند و انتقام جنایات این رژیم را بگیرد.

النجار خاطرنشان کرد: به خداوند قسم، اگر جمهوری اسلامی ایران و انقلاب اسلامی نبود، اکنون هیچ نامی از فلسطین وجود نداشت و هیچ کسی از آن یاد نمی‌کرد و سرسپردگان غرب در کشورهای عربی مسئله فلسطین را از بین می‌بردند.

وی گفت: ما در لبنان از هشتم اکتبر در حال مقابله با رژیم صهیونیستی هستیم  و توانسته‌ایم  یک کمربند امنیتی داخل اراضی اشغالی به عمق بیش از 10 کیلومتر در امتداد منطقه‌ای به طول بیش از 100 کیلومتر به این رژیم تحمیل کنیم؛ جنبش مقاومت اسلامی حماس نیز در غزه همچنان در حال نبرد است و همه شاهد هستند که مقاومت توانسته است خسارت‌های سنگینی را به دشمن صهیونیستی وارد کند.

النجار افزود: ما در مقاومت لبنان و همچنین مقاومت فلسطین و دوستانمان در مقاومت عراق و سوریه و یمن با رژیم اسرائیل می‌جنگیم تا زمانی‌که این رژیم نابود شود.

وی تأکید کرد: ما برای حمایت از ملت فلسطین وارد این نبرد شدیم و حتی اگر کل دنیا فلسطین را تنها بگذارد ما دست از این نبرد نخواهیم کشید مگر زمانی‌که این جنایت‌ها علیه ملت فلسطین متوقف شود؛ ما جان و مال و فرزندان خود را فدای مردم فلسطین و مقدسات این سرزمین می‌کنیم.

این پژوهشگر لبنانی خاطرنشان کرد: ما در لبنان به عنوان مقاومت در حال نبرد با شیطان بزرگ آمریکا هستیم. ما در دریا، خشکی و حتی هوا آماده مقابله با متجاوزان هستیم. محور مقاومت اکنون در حال عمل به وظیفه واجب خود است.

النجار افزود: اگر می‌خواستیم به دیپلماسی عربی تکیه کنیم، باید بدانیم که با توجه به همدستی برخی اعراب با دشمنان، دولت‌هایی عربی به معنای واقعی نداریم که بخواهیم انتظار وجود دیپلماسی عربی را از آنها داشته باشیم.

وی گفت: دولت‌های عربی که مرزهای خود را به روی ملت فلسطین بسته‌اند و وضعیت مرگباری را برای آنان رقم زده‌اند و حتی مانع از ورود نان به غزه شده‌اند و در مقابل مرزها را برای صهیونیست‌ها جهت فرار به سوی سینا و شرم الشیخ گشودند، چه می‌توانیم درباره آنها بگوییم.

النجار تأکید کرد: دلیل این همه ظلم و ستم علیه مردم غزه و محاصره آنها از آسمان و زمین و دریا چیست، زیرا آنها نپذیرفتند که تحت ستم و ظلم و اهانت زندگی کنند و با کوچاندنشان به مصر و مواجه شدن با یک نکبت دیگر مخالفت کردند.