جریانی که در این میان در مقابل منافع ایالات متحده آمریکا ایستاده است و مانع به ثمر رسیدن سرمایه‌گذاری‌ها و فتنه انگیزی‌های آنها شده، جریان مقاومت به رهبری جمهوری اسلامی ایران بوده است.
این شرایط اکنون برای تحلیل‌گران منطقه نیز کاملاً روشن شده و تحلیل‌های نشریات خارجی نیز حکایت از پذیرش افزایش نفوذ منطقه ای ایران و از بین رفتن قدرت تصمیم‌گیری آمریکا دارند.
برای نمونه در مقاله‌ای که در ۲ مه ۲۰۱۸ در نشریه نشنال اینترست چاپ شد، آمریکا به عنوان زمینه‌ساز موفقیت ایران در خاورمیانه معرفی گردید.
نویسنده این مقاله معتقد است که آمریکا در خاورمیانه به دنبال منافع خود است و تاکنون چنیدن مرحله با سدی به نام ایران روبه رو شده است. در این مقاله همچنین ذکر شده که در چند سال اخیر (یک دهه) همه عملیات‌های آمریکا در خاورمیانه علی‌رغم هزینه‌های کلان به نفع ایران به پایان رسیده است.
در همین رابطه مثال سرنگونی صدام حسین در عراق که منجر به قدرت رسیدن شیعیان در این کشور شد، کاملاً با اهداف ایران برای نفوذ در عراق مطابق بوده است. امروز به همان اندازه که جمهوری اسلامی ایران در عراق نفوذ دارد، ملت عراق از آمریکا نفرت داشته و آنها را مخل امنیت و حفظ استقلال و منافع خود می‌دانند.
در جنگ افغانستان نیز وضعیت مشابهی به وقوع پیوست؛ به این معنی که ورود نظامی آمریکا به افغانستان درواقع عرصه جدیدی برای گسترش نفوذ جمهوری ایلامی باز کرد.
آخرین نمونه نیز عرصه سوریه بود که کشورهای مختلفی اعم از آمریکا، روسیه، ایران، عرب‌ها و ترک‌ها در آن حضور داشتند، اما نتیجه طوری شد که ایران تنها باقی‌مانده در سوریه بعد از جنگ است که ارتش سوریه حاضر به همکاری با آنها برای دفاع از خاک سوریه است.
در همین رابطه دولت ترامپ مدعی شده است که تمامی تلاش‌های ما برای بهبود اوضاع غرب آسیا مبتنی بر لیبرالیسم توسط ایران بی نتیجه مانده است. به گفته دونالد ترامپ آمریکا پول و خون سربازان خود را هزینه کرد، تنها برای آنکه با رفتار بد نظام حاکم بر ایران روبه‌رو شود!
حال در این شرایط آمریکایی‌ها همچنان به دنبال بیرون راندن ایران از عرصه‌های موجود در خاورمیانه هستند و این نشان می‌دهد که آمریکا هنوز یا نمی‌خواهد قدرت نفوذ ایران را درک کند، یا واقعاً درک درستی از بابت منطقه‌ای که دیگر آنها در آن تصمیم نیستند، ندارد. با توجه به اینکه در طول حداقل یک دهه اخیر آمریکا همه راه های ممکن از جمله جنگ، استفاده از گروه‌های تروریستی، تحریم، تحریک و ... را به کار برده و در نهایت حتی در جایگاه قبلی خود قرار ندارد و برای برخی اقدامات نیاز به تأیید ایران دارد، پس می‌توان ایران را پیروز نهایی بحران‌‌های خاورمیانه توصیف کرد که با توجه به اختلافات عمده با آمریکا جا برای نفس کشیدن و تحرک ایالات متحده را تنگ می‌کند.