مسلمانان استان كردستان اعم از اهل تسنن و تشیع همزمان با هفته وحدت به اجرای برنامه‌ها و مراسم مرتبط با این هفته كه محوریت تمامی برنامه‌ها وحدت و ایجاد روحیه اتحاد، برادری و برابری است،می پردازند و مسلمانان را به وحدت و اتحاد هرچه بیشتر دعوت می كنند.

اعتقاد اهل سنت بر این است كه پیامبر بزرگ اسلام (ص) در ۱۲ ربیع الاول قدم بر عرصه وجود نهاده است و اهل تشیع معتقدند كه میلاد پیامبر ۱۷ ربیع‌الاول است.
رهبر كبیر انقلاب اسلامی برای وحدت هر چه بیشتر اهل تسنن و تشیع ۱۲ تا ۱۷ ربیع‌الاول را هفته وحدت نامگذاری فرمودند كه هر ساله در این هفته آیینهای مذهبی بسیاری برگزار می‌شود.
مردم استان کردستان همه ساله با شور و شوق فراوان به استقبال میلاد پیامبر بزرگ اسلام می روند و با برگزاری آئین های مختلف از جمله مولودی خوانی در مساجد و تکایا این ایام را گرامی می دارند. 

مراسم مولودی خوانی در كردستان
یكی از جلوه های جالب و زیبای مذهبی كه در استان كردستان و ميان عامه مردم  می توان مشاهده كرد، مراسم مولود خوانی ميلاد حضرت محمد (ص) در ماه ربیع الاول است.  
مراسم مولودی خوانی از قدیم الایام در كردستان مرسوم بوده و بسیار باشكوه و پرشور و شوق برگزار می شود. مردم مكان اجرای مراسم را با شمع و انواع چراغ منور می سازند. بر روی سر و دست اهل مجلس گلاب می پاشند و مجلسیان صلوات گویان تشكر می كنند. با وسایل تزیینی محل را زینت داده و با نقل و شیرینی و شربت و غذا از حاضران پذیرایی می كنند. 
در كتاب "مولود نامه" و "معراج نامه" اثر "ملا عبدالكریم مدرس" در مورد تاریخ و سنت حسنه مولودی خوانی نوشته است : "عید مولود پیغمبرصلی الله علیه و سلم از سه قرن بعد از هجرت در بین مسلمانان پیدا شد و از آن تاریخ در بین مسلمانان در شهر و روستاها همه ساله روز دوازدهم، ماه مولود جشن گرفته شد".

اولین پادشاهی كه جشن مولود را برگزار كرد "مظفر ابوسعید" پادشاه اربیل (هولیر) عراق بوده است . وی احترام زیادی برای جشن مولود قایل بوده و در هر جشن مولودی مسلمانان را دور هم جمع می كرده است .
مطالبی كه در مولود نامه خوانده می شود از سخنان و اشعار گویندگان و سرایندگانی است كه به همین منظور آثاری را به وجود آورده اند كه تعداد آنها فراوان است .
در این مراسم ابتدا چند آیه از قرآن مجید تلاوت می شود، بعد از بیان مقدمه یی ، فصلی از "قصیده بردیه " خوانده می شود. این اولین و معمولی ترین آهنگ مولودخوانی است . همه آن را می دانند و همزبان و هم صدا در نوبت خود، شعرهای سربند را تكرار می كنند. 
بعد از پایان آهنگ، سخنران بحثی را آغاز می كند كه محتوای آن عظمت قرآن یا شخصیت و رسالت پیامبر (ص ) یا هر مطلب دینی دیگر است كه بیشتر جنبه تشویق مسلمانان برای تازه كردن عهد و پیمانشان با خدا را دارد و دادن تعهد دوباره به حضرت محمد (ص ) كه اصل و فلسفه و حكومت مولودی است.
اگر در اجرای دستورات الهی سستی و ركودی روی داده است، سخنران با مردم تجدید میثاق كرده تا دلها از خواب غفلت بیدار شود و اعمال خود را با اوامر حضرت محمد (ص) تطبیق دهند و از گمراهی و هر آنچه مقام انسان را تنزل می دهد نجات یابند.
بعد از آن، موضوع اصلی مولود نامه شروع می شود و آن تاریخچه ایی است قبل از تولد حضرت. یعنی ازدواج پدر و مادر ایشان و بعد از تولد، دوران كودكی و نوجوانی و جوانی و شناخت خدا و عبادات و چگونگی بعثت و نیز یادآوری اینكه حضرت مدت ۱۳ سال در مكه ایمان و عقیده و باور را در قلب و روح مردم نهاد "دعوت به اسلام " و بیان اذیت و آزار مشركین و كفار كه حضرت بسیاری از یاران را به اطراف می فرستد و بعد خود نیز هجرت می فرمایند.
در پایان با خواندن خطبه الوداع كه آخرین خطبه پیامبر (ص) است، حاضران به احترام حضرت به پا می خیزند و رو به قبله ایستاده آهنگ "یا محمد مصطفی " را می خوانند و نیز برای حاضران ، شفای بیماران ، ترقی اسلام و موارد دیگر با ایمان و معنویت و اخلاص به پیغمبر (ص)، دسته جمعی دعا خوانده می شد.