حوزه بین الملل خبرگزاری تقریب:

شامگاه یکشنبه، ۲ مبارز فلسطینی در شهر الخضیره در جنوب حیفا، مسلحانه به صهیونیست ها حمله کردند، ۲ نظامی اسرائیلی کشته شدند و ۴ نفر به شدت مجروح گشتند.

این عملیات برای اسرائیلی ها آنچنان مهم و غیرمنتظره بود که رئیس پلیس این رژیم و وزیر امنیت داخلی آن برای بررسی دقیق موضوع به صحنه عملیات آمدند.

در مورد این حمله چند نکته باید ذکر شود:

1)نکته مهم اینجاست که این مبارزان فلسطینی اهل شهر ام الفحم در سرزمین های اشغالی ۱۹۴۸ بودند و به عبارت دیگر عرب اسرائیلی محسوب می شدند،  در حالی که عمده عملیات مبارزان فلسطینی توسط ساکنان نوار غزه و یا کرانه باختری رود اردن انجام می گرفت.

در صورتی که عرب های سرزمین های ۱۹۴۸ علیه اسرائیل به پا خیزند، وضعیت امنیتی این رژیم از درون به شدت متلاطم خواهد شد و بخش عمده ای از توان امنیتی و نظامی آن مصروف مقابله با این چالش جدید می شود.

2)نکته جالب اینجاست که سران قبایل ام الفحم در سال ۱۹۴۹ با اسرائیل پیمان وفاداری امضا کردند و به جریان مقاومت از پشت خنجر زدند.

اما عملیات دیشب نشان داد پس از ۷۳ سال هنوز انگیزه و روحیه مقاومت در نسل جوان فلسطینی وجود دارد .

3) در مدت زمان اندکی ۲ عملیات مهم و پرتلفات توسط مبارزان فلسطینی در بئرالسبع (جنوب) و حیفا (شمال) فلسطین اشغالی انجام شده است.

این عملیات ها در شهرهایی انجام گرفته که بیشترین ضریب امنیتی را دارا بوده اند و به خصوص حیفا که شهر توریستی و بندر بسیار مهم اسرائیل است.

در نتیجه صنعت توریسم و جریان عادی زندگی توسط اشغالگران به شدت تحت تاثیر عملیات های اینچنینی قرار خواهد گرفت.

حمله دیشب مبارزان فلسطینی در حیفا پس از عملیات هنادی تیسیر جرادات در اکتبر ۲۰۰۳ بی سابقه بوده است.

4) زمان انجام این اقدام مبارزان فلسطینی و تصادف آن با اجلاس برخی وزرای خارجه عربی، آمریکا و اسرائیل علیه ایران قابل توجه است.

و همچنین سوال مهم اینست که این ۲ مبارز که پسرعمو و شهروند اسرائیل بودند کجا آموزش دیده اند که بر اساس فیلم های منتشر شده اینگونه با آرامش و طمانینه به تیراندازی مبادرت می کنند؟

5) موفقیت عملیات دیشب انگیزه جوانان فلسطینی را برای انجام اقدامات مشابه و ایضا تسلیح کرانه باختری بالا می برد و می تواند امنیت و آرامش صهیونیست ها را سلب کند.

نباید فراموش کرد که یهودیان از نقاط مختلف جهان با ۲ وعده آسایش و امنیت به فلسطین آورده شده اند و اگر این ۲ فاکتور برای زندگی آنها از بین برود عملا دلیلی برای ماندن در این سرزمین ندارند.

به قلم:علیرضا تقوی نیا ـ کارشناس مسایل غرب آسیا