روایتی زیبا از استان سیستان و بلوچستان و معرفی فرهنگ و آداب و ویژگی های آن مرز و بوم به قلم یکی از فعالان فرهنگی استان در ادامه آمده است.

به گزارش خبرنگار حوزه استان های خبرگزاری تقریب،  احمد حسنی ماخونیک، از فعالان فرهنگی اهل سنت، در یادداشت خود نوشت: می‌خواهم از خطهٔ جنوب شرق کشورم بگویم از دیار مهربانان، دیار زحمت‌کشان، دیار مردمان نجیب ایران زمین، آن‌هایی که به اندک قناعت می‌کنند و برای کسب حلال شب و روز تلاش می‌کنند، دیار مهمان‌نوازان که مهمان را ارج می‌نمایند و برایشان فرقی ندارد مهمان که باشد و از کجا باشد، مهم خدمت مهمان است، دیار علم، شمال تا جنوب این استان صدای بلبلان قرآن بلند است مدارس و مکاتب و شعبه‌های حفظ قرآن زینت و آرامش این استان است.

هر سوی شهر و روستای این استان مدارس دینی می‌درخشد مردم گوش به فرمان علماء هستند در هر خانه و فامیل یک عالم یا حافظ قرآن زیور آن است،صدای عالمان و عارفان و داعیان گوش‌ها را نوازش می‌دهد، مجالس قرآنی و دینی هر گوشه و کنار این دیار را آباد کرده است؛ آری بلوچستان قدمگاه شیخ‌الاسلام‌ها، قدمگاه شیخ‌الحدیث‌ها و قدمگاه ندا آوران توحید است.

بلوچستان امید مردمان مؤمن ایران زمین است، طلوع‌گاه علم و عرفان دیوبند! طلوع‌گاه ایران زمین که روشنایی خورشید را با پرتو نور قرآن به ایران هدیه می‌دهد.

آری بلوچستان خطهٔ بزرگ سرزمینم ایران است باید قدرش را بدانیم و از معادن معنوی و دینی و دنیوی آن حفاظت کنیم، نیاز همهٔ ما ایرانیان به این دیار است مردمانش دعاگویان ما هستند و زمینش منبع خوبی‌های ماست.

ساحل چابهار و مکران ذخیره‌گاه بزرگ آبی ایران پهناور است، تفتان و هامونش خاطرهٔ شیرین ایران، قطب بزرگ خرمای کشور با تمام خوبی هاست. با این همه غنیمت دینی و مالی مردمان آن‌ ساده و بی‌آلایش هستند بر کاخ حاکمان و مال ثروتمندان چشم ندوخته‌اند، قدرت و دنیا طلبی نمی‌کنند راضی به زندگی معمولی خود هستند، برای‌شان پنج وقت نماز در مسجد افتخار و بالاترین سرمایه است.

انتهای پیام/