به گزارش خبرنگار حوزه استان‌های خبرگزاری تقریب، مدت‌ها است که موضوع"بحران جمعیت و پیری آن" در جامعه مطرح شده است و کارشناسان امر و مسئولان، خطرات آن را متذکر می‌شوند زیرا اگر جامعه با این روند کُند ازیاد جمعیت به پیش برود در ۲۰ سال آینده دچار پیری جمعیت شده و همین امر بر روی اقتصاد، پویایی و امنیت کشور تاثیر سوئی بر جای خواهد گذاشت.

 در دهه ۶۰ که در هر خانواده حداقل چهار فرزند وجود داشت، به تدریج شعاری که از سوی غرب در ایران "نفوذ" پیدا کرده بود، همه‌گیر شد و هنوز که هنوز است عده بسیاری شعار" فرزند کمتر، زندگی بهتر" را سر می‌دهند.

این شعار که تفکر و تعمق چندانی در آن صورت نگرفته بود در خانواده‌ها رخنه کرد و آنها به این موضوع توجه نکردند که فرزندانشان با نداشتن خواهر و برادر و خانه خلوت و نداشتن همدم، زندگی بهتری نخواهند داشت!

در اردیبهشت سال ۹۳ سیاست‌های کلی جمعیت از سوی رهبر معظم انقلاب اسلامی ابلاغ شد و از آن زمان تاکنون به ویژه در سالیان اخیر، همه نهادها و ادارات مربوطه به نوعی درگیر مسئله فرزندآوری و جوانی جمعیت شده‌اند.

این در حالی است که در خانواده‌ها هنوز  هم اهمیت فراوان مسئله فرزندآوری نهادینه نشده و سالانه بسیاری از مادران باردار، به سقط جنین روی می‌آورند و فرزند خود را از بین می‌برند.

برخی خانواده‌ها شرایط اقتصادی خانواده خود را بهانه کرده و از فرزندآوری سرباز می‌زنند و یا سقط جنین می‌کنند و برخی نیز نداشتن شغل ثابت و درآمد ناکافی و یا نبود مسکن را از جمله مشکلات خود برای عدم فرزندآوری عنوان می‌کنند.

از سوی دیگر مشکل ازدواج و تشکیل خانواده برای نسل‌های گذشته کشور وجود دارد تا جایی که میلیون‌ها مجرد دختر و پسر کشور را دهه پنجاهی‌ها و شصتی‌ها تشکیل می‌دهند؛ نسلی که دوران جنگ تحمیلی و شرایط کشور سبب شد که به"نسل سوخته" ملقب شوند و نتوانند تاکنون شرایط ازدواج و فرزندآوری را تجربه کنند.

این در حالی است که اگر شرایط ازدواج آسان برای تمامی جوانان ایجاد شده و بانک‌ها در ارائه تسهیلات برای آنها کوتاهی نکنند و روند وام‌دهی با سود کم‌ برای جوانان مرتفع شود یکی از مشکلات بزرگ جوانان در راه تشکیل خانواده و فرزندآوری مرتفع می‌شود.

هم‌اینک مشکل پیری جمعیت به اندازه‌ای مهم و حاد است که دولت و مجلس و بانک‌های عامل و از همه مهمتر، نهادهای فرهنگی باید بر روی این مسئله سرمایه‌گذاری کرده و توجه فراوانی به این موضوع داشته باشند چون در بسیاری از موارد نیز، خانواده‌ها مشکل مالی از لحاظ فرزندآوری ندارند اما ترجیح می‌دهند که به جای فرزندآوری و تربیت نسل، از حیوانات خانگی مانند سگ و گربه استفاده کنند که بعضا غذای ماهانه آنها چند برابر نگهداری از فرزند است.

همچنین خانواده‌ها باید به خوبی با خطرات کاهش جمعیت در کشور که یکی از ابزارهای قدرت کشورها در کنار مسائل اقتصادی است آشنا باشند چون بی‌توجهی به آن عواقب جبران‌ناپذیری برای کشورمان دارد.

به نظر می‌رسد که هم‌اکنون یکی از راهکارهای بسیار اساسی در جامعه برای ایجاد رغبت خانواده‌ها و جوانان به مسئله ازدواج و فرزندآوری«فرهنگ‌سازی»به انحای مختلف باشد چون بی‌تردید این موضوع مهم تنها با شعار و تبلیغ، مسیر نیست و باید دیدگاه‌های افراد جامعه نسبت به فرزندآوری و تولید نسل تغییر یابد.

انتهای پیام/